موسیقی عامه آرژانتین: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «موسیقی عامه فالک آرژانتین به طور استثنایی گسترش یافته است. بیش از یک دوجین رقصهای محلی، و یک سبک ملی عامه در دهه ۱۹۳۰ به وجود آمد. شاید شکلگیریگسترده ترانههای عامیانه به دوره پرون بازگردد. این در واقع نماد اعتراضی به وضعیت موجود کشور بود...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
موسیقی عامه فالک آرژانتین به طور استثنایی گسترش یافته است. بیش از یک دوجین رقصهای محلی، و یک سبک ملی عامه در دهه ۱۹۳۰ به وجود آمد. شاید شکلگیریگسترده ترانههای عامیانه به دوره پرون بازگردد. این در واقع نماد اعتراضی به وضعیت موجود کشور بود، به همین دلیل هنرمندان میکوشیدند مخالفتهای خود را نسبت به موضوعات سیاسی از طریق موسیقی ابراز کنند. آتاهوالپا یوپانکو، بزرگترین موسیقیدان سبک فالک | موسیقی عامه فالک [[آرژانتین]] به طور استثنایی گسترش یافته است. بیش از یک دوجین رقصهای محلی، و یک سبک ملی عامه در دهه ۱۹۳۰ به وجود آمد. شاید شکلگیریگسترده ترانههای عامیانه به دوره پرون بازگردد. این در واقع نماد اعتراضی به وضعیت موجود کشور بود، به همین دلیل هنرمندان میکوشیدند مخالفتهای خود را نسبت به موضوعات سیاسی از طریق موسیقی ابراز کنند. آتاهوالپا یوپانکو، بزرگترین موسیقیدان سبک فالک [[آرژانتین]]، و [[مرسدس سوسا]] شخصیتهایی بودند که نووا کانسیون (خبر ترانهها) را تعریف میکردند و در این فرایند شهرت جهانگستر یافتند. این سبک در کشور شیلی با استقبال فراوانی مواجه گردید و در دهه ۱۹۷۰ م به موفقیت دست یافت و به نفوذ خود بر کل موسیقی کشورهای آمریکای لاتین ادامه داد<ref name=":2">Flury, L (1959). Breve Historia de la Musica Argentina y Folklore. USA, Cleveland, OH. P53.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[فرهنگ عمومی آرژانتین|فرهنگ عمومی آرژانتین؛]] [[جشنها و سرودها در آرژانتین]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص253-254. | |||
== نویسنده مقاله == | |||
احمدرضا خیرمند | |||
[[رده:موسیقی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۹
موسیقی عامه فالک آرژانتین به طور استثنایی گسترش یافته است. بیش از یک دوجین رقصهای محلی، و یک سبک ملی عامه در دهه ۱۹۳۰ به وجود آمد. شاید شکلگیریگسترده ترانههای عامیانه به دوره پرون بازگردد. این در واقع نماد اعتراضی به وضعیت موجود کشور بود، به همین دلیل هنرمندان میکوشیدند مخالفتهای خود را نسبت به موضوعات سیاسی از طریق موسیقی ابراز کنند. آتاهوالپا یوپانکو، بزرگترین موسیقیدان سبک فالک آرژانتین، و مرسدس سوسا شخصیتهایی بودند که نووا کانسیون (خبر ترانهها) را تعریف میکردند و در این فرایند شهرت جهانگستر یافتند. این سبک در کشور شیلی با استقبال فراوانی مواجه گردید و در دهه ۱۹۷۰ م به موفقیت دست یافت و به نفوذ خود بر کل موسیقی کشورهای آمریکای لاتین ادامه داد[۱].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی آرژانتین؛ جشنها و سرودها در آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ Flury, L (1959). Breve Historia de la Musica Argentina y Folklore. USA, Cleveland, OH. P53.
منبع اصلی
خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص253-254.
نویسنده مقاله
احمدرضا خیرمند