اوکراین در دوره اتحاد شوروی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
درمارس 1919 سومین گنگره سراسری [[قانون اساسی اوکراین]] ، شورایی را به عنوان یک دولت دارای حاکمیت و مستقل مورد تایید قرار داد. به موجب قانون اساسی حق برقراری روابط با سایر کشورها ، اعلام جنگ، انعقاد قرارداد صلح و تعیین اصول بنیانی برای نیروهای مسلح به این کشور داده شد. اما با گذشت زمان این حقوق به تدریج محدود گردید و با شکل گیری اتحاد شوروی دردسامبر سال 1922 به صفر رسد و دوباره استقلال این کشور از دست رفت. با این وجود [[اوکراین]] در چارچوب اتحاد شوروی در مقایسه با دوران امپراطوری تزاری امتیازات بیشتری داشت. قلمرو تعریف شده با پایتختی در خارکف (34-1919) و بعد درکی یف و حکومتی با اختیارات هر چند محدود از آن جمله بود. در طی سال‌های اول پیوستن اوکراین به اتحاد شوروی به دلیل علاقه شدید اوکراینی ها تاکید می شد که این کشور خصوصا در زمینه مسائل فرهنگی بر اساس فرهنگ اوکراینی عمل نماید. لیکن شوروی سابق به دلیل ترس از جدایی مجدد، همواره موانع بسیاری را بر سر راه آن ایجاد می کرد. از سال 1925 روند کوشش برای اوکراینی کردن این کشور دوباره آغاز شد که دراحیای زمینه قبلی اینگونه حرکتها، نقش مهمی داشت. نقش کلیدی این جنبش را کمیساریای مردمی به ریاست الساندر شومسکی و موکولااسکریپنیک و نیز موکولا خویلیوی نویسنده معروف عهده دار بودند.<ref>موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).</ref> | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۲
درمارس 1919 سومین گنگره سراسری قانون اساسی اوکراین ، شورایی را به عنوان یک دولت دارای حاکمیت و مستقل مورد تایید قرار داد. به موجب قانون اساسی حق برقراری روابط با سایر کشورها ، اعلام جنگ، انعقاد قرارداد صلح و تعیین اصول بنیانی برای نیروهای مسلح به این کشور داده شد. اما با گذشت زمان این حقوق به تدریج محدود گردید و با شکل گیری اتحاد شوروی دردسامبر سال 1922 به صفر رسد و دوباره استقلال این کشور از دست رفت. با این وجود اوکراین در چارچوب اتحاد شوروی در مقایسه با دوران امپراطوری تزاری امتیازات بیشتری داشت. قلمرو تعریف شده با پایتختی در خارکف (34-1919) و بعد درکی یف و حکومتی با اختیارات هر چند محدود از آن جمله بود. در طی سال‌های اول پیوستن اوکراین به اتحاد شوروی به دلیل علاقه شدید اوکراینی ها تاکید می شد که این کشور خصوصا در زمینه مسائل فرهنگی بر اساس فرهنگ اوکراینی عمل نماید. لیکن شوروی سابق به دلیل ترس از جدایی مجدد، همواره موانع بسیاری را بر سر راه آن ایجاد می کرد. از سال 1925 روند کوشش برای اوکراینی کردن این کشور دوباره آغاز شد که دراحیای زمینه قبلی اینگونه حرکتها، نقش مهمی داشت. نقش کلیدی این جنبش را کمیساریای مردمی به ریاست الساندر شومسکی و موکولااسکریپنیک و نیز موکولا خویلیوی نویسنده معروف عهده دار بودند.[۱]
کتابشناسی
- ↑ موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).