چونگ چینگ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « = چونگ چینگ = نام اختصاری شهر چونگچینگ[1]«یو»است. این شهر در جنوب غرب چین و حوضهی بالای رود«یانگتسه» واقع شده است. این شهر در سال1997میلادی تاسیس شد و در حال حاضر دارای 15 ناحیه، 4 شهرک، 17 شهرستان و4 شهرستان خودمختار است. مساحت آن82هزار و300کیلومتر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:1036372 308.jpg|بندانگشتی|پیچیده‌ترین تقاطع عبوری در جهان در شهر چونگ چینگ. قابل بازیابی از https://m.facebook.com/]] | |||
نام اختصاری شهر چونگ چینگ(Chongqing)«یو»است. این شهر در جنوب غرب [[چین]] و حوضهی بالای رود«یانگ تسه» واقع شده است. | |||
این شهر در سال1997میلادی تاسیس شد و در حال حاضر دارای 15 ناحیه، 4 شهرک، 17 شهرستان و4 شهرستان خودمختار است. مساحت آن82هزار و300کیلومتر مربع است. | |||
تا پایان سال 2002، [[جمعیت چین|جمعیت این شهر]] به 31 میلیون و 70 هزار نفر رسید. | |||
«چونگ چینگ» شهر صنعتی جامع است و آثار [[صنعت گردشگری در چین|گردشگری]] آن سد سه دهانه روی رود«یانگ تسه»، کوه«پی پا» و کوه«جی یون»را شامل میشود.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]،جلد1، ص.434.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین]]؛ [[پکن]]؛ [[شانگهای]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۳
پیچیده‌ترین تقاطع عبوری در جهان در شهر چونگ چینگ. قابل بازیابی از https://m.facebook.com/
نام اختصاری شهر چونگ چینگ(Chongqing)«یو»است. این شهر در جنوب غرب چین و حوضهی بالای رود«یانگ تسه» واقع شده است.
این شهر در سال1997میلادی تاسیس شد و در حال حاضر دارای 15 ناحیه، 4 شهرک، 17 شهرستان و4 شهرستان خودمختار است. مساحت آن82هزار و300کیلومتر مربع است.
تا پایان سال 2002، جمعیت این شهر به 31 میلیون و 70 هزار نفر رسید.
«چونگ چینگ» شهر صنعتی جامع است و آثار گردشگری آن سد سه دهانه روی رود«یانگ تسه»، کوه«پی پا» و کوه«جی یون»را شامل میشود.[۱]
نیز نگاه کنید به
شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین؛ پکن؛ شانگهای
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد1، ص.434.