آغاز جنبش چهارم ماه مه در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
=== ''آغاز جنبش چهارم ماه مه'' ===
 
با پایان جنگ جهانی اول و ایجاد تغییرات گسترده در عرصه­‌ی بین الملل و توسعه­‌ی حضور قدرت­‌های استعمار­گر غربی و ژاپنی در [[چین]]، و در اعتراض به روند نامناسب تحولات داخلی کشور، در چهارم ماه مه سال 1919 میلادی، یک تظاهرات عمومی ضد استعماری و ضد فئودالی، توسط دانشجویان 13مرکز آموزش عالی [[پکن]] در میدان تیَن ­اَن­مِن آغاز شد که در این تظاهرات دانشجویان خواستار پایان دادن به حضور استعمارگران خارجی، مجازات مقامات خائن به ملت و منافع ملی، لغو قرار داد­های تحمیلی به [[چین]] از سوی کشور­های غربی و ژاپن، مخالفت با امضای قرار داد پاریس بین [[چین]] از یک سو و ژاپن از سوی دیگر، که مفاد آن برخلاف منافع مردم [[چین]] بود و ... بودند. این تظاهرات توسط نیروی پلیس سرکوب و32 دانشجو به قتل رسید. اگرچه این تظاهرات سرکوب شد، ولی زمینه را برای ایجاد اصلاحات گسترده در زمینه­‌های مختلف به ویژه در زمینه­‌های فرهنگی و ادبی فراهم ساخت. در اثر همین جنبش، ادبیات کهن [[چین]] فروکش و دوران ادبیات جدید و مدرن [[چین]] آغاز گردید و چهره­‌ی واقعی مردم این سرزمین با آثار نظم و نثری که افرادی هم­چون لوشون خلق کردند ترسیم گردید. بعد از این تحولات ادبی، نویسندگان، شاعران، هنرمندان و رمان نویسان متعددی پا به عرصه­‌ی ادبیات گذاشتند که هرکدام خشتی از ادبیات مدرن معاصر [[چین]] را بنیان گذاشته و فرهنگ و ادبیات نوینی را خلق کردند که نشانگر واقعیت های اجتماعی عصر بود و میان ادبیات و زندگی مردم آشتی ایجاد کردند. به همین جهت است که هنوز هم از آن واقعه به­‌عنوان نقطه­ ی عطف تاریخی یاد می­شود و همه ساله از سوی دانشجویان و مردم و دولت [[چین]]، مراسم گرامی­داشت قربانیان این حادثه <ref><sub>سابقی محمدعلی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1103</sub></ref>باشکوه هرچه تمام تر برگزار می­شود و به جنش چهارم ماه مه معروف است.
با پایان جنگ جهانی اول و ایجاد تغییرات گسترده در عرصه­‌ی بین الملل و توسعه­‌ی حضور قدرت­‌های استعمار­گر غربی و ژاپنی در [[چین]]، و در اعتراض به روند نامناسب تحولات داخلی کشور، در چهارم ماه مه سال 1919 میلادی، یک تظا[[هرات]] عمومی ضد استعماری و ضد فئودالی، توسط دانشجویان 13مرکز آموزش عالی [[پکن]] در میدان تیَن ­اَن­مِن آغاز شد که در این تظاهرات دانشجویان خواستار پایان دادن به حضور استعمارگران خارجی، مجازات مقامات خائن به ملت و منافع ملی، لغو قرار داد­های تحمیلی به [[چین]] از سوی کشور­های غربی و [[ژاپن]]، مخالفت با امضای قرار داد [[پاریس]] بین [[چین]] از یک سو و [[ژاپن]] از سوی دیگر، که مفاد آن برخلاف منافع مردم [[چین]] بود و ... بودند.  
 
این تظاهرات توسط نیروی پلیس سرکوب و32 دانشجو به قتل رسید. اگرچه این تظاهرات سرکوب شد، ولی زمینه را برای ایجاد اصلاحات گسترده در زمینه­‌های مختلف به ویژه در زمینه­‌های فرهنگی و ادبی فراهم ساخت. در اثر همین جنبش، [[ادبیات باستان در چین|ادبیات کهن چین]] فروکش و دوران ادبیات جدید و مدرن [[چین]] آغاز گردید و چهره­‌ی واقعی مردم این سرزمین با آثار نظم و نثری که افرادی هم­چون لوشون خلق کردند ترسیم گردید.  
 
بعد از این تحولات ادبی، نویسندگان، شاعران، هنرمندان و رمان نویسان متعددی پا به عرصه­‌ی ادبیات گذاشتند که هرکدام خشتی از [[ادبیات معاصر چین|ادبیات مدرن معاصر چین]] را بنیان گذاشته و فرهنگ و ادبیات نوینی را خلق کردند که نشانگر واقعیت های اجتماعی عصر بود و میان ادبیات و زندگی مردم آشتی ایجاد کردند. به همین جهت است که هنوز هم از آن واقعه به­‌عنوان نقطه­ ی عطف تاریخی یاد می ­شود و همه ساله از سوی دانشجویان و مردم و دولت [[چین]]، مراسم گرامی­داشت قربانیان این حادثه <ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد اول ص1103</big></sub></ref>باشکوه هرچه تمامتر برگزار می ­شود و به جنش چهارم ماه مه معروف است.
 
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[رویارویی فرهنگی چین و جهان غرب]]
* [[ادبیات باستان در چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۸

با پایان جنگ جهانی اول و ایجاد تغییرات گسترده در عرصه­‌ی بین الملل و توسعه­‌ی حضور قدرت­‌های استعمار­گر غربی و ژاپنی در چین، و در اعتراض به روند نامناسب تحولات داخلی کشور، در چهارم ماه مه سال 1919 میلادی، یک تظاهرات عمومی ضد استعماری و ضد فئودالی، توسط دانشجویان 13مرکز آموزش عالی پکن در میدان تیَن ­اَن­مِن آغاز شد که در این تظاهرات دانشجویان خواستار پایان دادن به حضور استعمارگران خارجی، مجازات مقامات خائن به ملت و منافع ملی، لغو قرار داد­های تحمیلی به چین از سوی کشور­های غربی و ژاپن، مخالفت با امضای قرار داد پاریس بین چین از یک سو و ژاپن از سوی دیگر، که مفاد آن برخلاف منافع مردم چین بود و ... بودند.

این تظاهرات توسط نیروی پلیس سرکوب و32 دانشجو به قتل رسید. اگرچه این تظاهرات سرکوب شد، ولی زمینه را برای ایجاد اصلاحات گسترده در زمینه­‌های مختلف به ویژه در زمینه­‌های فرهنگی و ادبی فراهم ساخت. در اثر همین جنبش، ادبیات کهن چین فروکش و دوران ادبیات جدید و مدرن چین آغاز گردید و چهره­‌ی واقعی مردم این سرزمین با آثار نظم و نثری که افرادی هم­چون لوشون خلق کردند ترسیم گردید.

بعد از این تحولات ادبی، نویسندگان، شاعران، هنرمندان و رمان نویسان متعددی پا به عرصه­‌ی ادبیات گذاشتند که هرکدام خشتی از ادبیات مدرن معاصر چین را بنیان گذاشته و فرهنگ و ادبیات نوینی را خلق کردند که نشانگر واقعیت های اجتماعی عصر بود و میان ادبیات و زندگی مردم آشتی ایجاد کردند. به همین جهت است که هنوز هم از آن واقعه به­‌عنوان نقطه­ ی عطف تاریخی یاد می ­شود و همه ساله از سوی دانشجویان و مردم و دولت چین، مراسم گرامی­داشت قربانیان این حادثه [۱]باشکوه هرچه تمامتر برگزار می ­شود و به جنش چهارم ماه مه معروف است.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد اول ص1103