|
|
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
|
| |
|
| ==== میزان جمعیت و تركیب آن ====
| |
| بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد جمعیت [[گرجستان]] در سال 2008 حدود 4.630.841 میلیون نفر برآورد شده است. جمعیت اصلی گرجستان را گرجی ها تشكیل می دهند كه 5/83 درصد از كل جمعیت را به خود اختصاص می دهند. از دیگر اقوام ساكن در گرجستان می توان از ارمنیها، آذریها، روسها، اوكراینی ها، اوست ها، آبخازی ها، كردها، یهودی ها، آشوری ها و بلاروس ها نام برد.
| |
|
| |
| طی سال های قبل از فروپاشی شوروی تغییرات عمده ای در تركیب جمعیت گرجستان به وجود آمد. بیشترین تغییرات مربوط به جمعیت یهودی ها بود كه در اثر كسب موافقت اتحاد شوروی سابق برای مهاجرت یهودیان به سرزمین های اشغالی فلسطین رخ داد. تعداد یهودی های گرجستان در پایان سال 1989 تقریباً به نصف كاهش یافت. اگرچه تعداد یهودی های گرجی در طی همین دوره حدود 80 درصد افزایش یافت كه عمدتاً از ارمنستان و سایر نقاط شوروی به این منطقه كوچ كردند. كردهای گرجستان كه از نژاد ایرانی و دارای هویت و فرهنگ خاص خود هستند، حدود 0.5 درصد از كل جمعیت جمهوری را به خود اختصاص می دهند. افزایش بیش از حد آن ها در گرجستان به سیاست های قومی ارمنستان و گسیل آن ها به گرجستان صورت گرفته است.
| |
|
| |
| ==== جمعیت آبخازیا ====
| |
| جمعیت [[آبخازیا]] را غالباً نژاد آبخازی، گرجی، ارمنی و روسی تشكیل میدهند. 1992 گرجی ها نیمی از جمعیت این جمهوری را به خود اختصاص ـ پیش از جنگ 93 ـ داده بودند. این در حالی بود كه آبخازها تنها كمتر از یك پنجم جمعیت آبخازیا را تشكیل می دادند. اما در سال 1993، به دنبال یك جنگ و پاك سازی نژادی گرجی ها در آبخازیا، اكثر گرجیها و برخی از روسها و ارامنه آبخازیا را ترك كردند. در نتیجه
| |
|
| |
| جمعیت آبخازیا از 500 هزار نفر در سال 1989 به حدود 200 هزار نفر در آمار سال 1994-95 كاهش یافت. به نقل از وزیر همگرایی گرجستان، پس از جنگ آگوست 2008 جمعیت آبخازیا به 15000 نفر رسیده است.
| |
|
| |
| ==== اوستیای جنوبی ====
| |
| تا پیش از درگیری اوستیا و گرجستان حدود دو سوم جمعیت جمهوری [[اوستیای جنوبی]] را گرجیها تشكیل می دادند. برخی از برآوردها این تركیب را در سال 2007 چنین اعلام كرده اند: نژاد اوستیایی 45 هزار نفر و گرجی 17.5 هزار نفر. (راهنمای کشورهای مستقل مشترک المنافع و جمهوریهای بالتیک، 1374، ص 164)
| |