سلسله اشترخانیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « ===== اشترخانیان ===== اشترخانیان، هشترخانیان یا جانیان(1009-1166ق/1601-1753.م) از دیگر اعقاب مغول بودند كه یك و نیم قرن روزهای بسیار سختی را برای مردم ماوراءالنهر رقم زدند(بهزادی، 1383: 78). آن گونه كه در كتب تاریخی آمده است اولین پادشاه سلالۀ نوجانیان شناخته...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


===== اشترخانیان =====
اشترخانیان، هشترخانیان یا جانیان(1009-1166ق/1601-1753.م) از دیگر اعقاب مغول بودند كه یك و نیم قرن روزهای بسیار سختی را برای مردم ماوراءالنهر رقم زدند(بهزادی، 1383: 78). آن گونه كه در كتب تاریخی آمده است اولین پادشاه سلالۀ نوجانیان شناخته شده نیست. اعیان و اشراف فئودالی مسند خانی را به جانی بیك سلطان، باقی­مانده از تبار چنگیزیانی كه در اشترخان حكومت خانی تشكیل داده بودند پیشنهاد نمودند، اما او در موقع الحاق اشترخان به روسیه فرار كرد و باقی محمدـ پسرش­ـ اولین پادشاه این سلسله معرفی شد.


در دورۀ یكی از اعقاب این سلسله، نادرشاه  افشار قسمتی از خاك از دست رفتۀ ماوراءالنهر را ضمیمۀ ایران كرد. در این دوران زمانی برای عرض اندام شاعران و نویسندگان باقی نماند و اكثراً راهی دیار هند شدند و به همین دلیل سبك هندی حتی به طور افراطی در میان شاعران بروز کرد و شاعرانی مردمی با اشعاری عامه‌پسند تا حدودی پدید آمدكه سیدای نسفی محصول همین دوره است. به نقل از مؤلف كتاب غریبه‌های آشنا، می‌توان عصر فرمانروایی اشترخانیان در ماوراءالنهر را «عصر صائب»- در حوزۀ ادبیات- نامگذاری كرد.(چرمی، 1375: 137).
اشترخانیان، هشترخانیان یا جانیان (1009-1166ق/1601-1753.م) از دیگر اعقاب مغول بودند که یک و نیم قرن روزهای بسیار سختی را برای مردم ماوراءالنهر رقم زدند<ref>بهزادی، رقیه(1383)، قوم‌های کهن در آسیای مرکزی و فلات ایران، چاپ دوم، تهران: طهوری، ص. 78</ref>. آن گونه که در کتب تاریخی آمده است اولین پادشاه سلالۀ نوجانیان شناخته شده نیست. اعیان و اشراف فئودالی مسند خانی را به جانی بیک سلطان، باقی­مانده از تبار چنگیزیانی که در اشترخان حکومت خانی تشکیل داده بودند پیشنهاد نمودند، اما او در موقع الحاق اشترخان به [[روسیه]] فرار کرد و باقی محمد، پسرش،­ اولین پادشاه این سلسله معرفی شد.
 
در دورۀ یکی از اعقاب این سلسله، نادرشاه  افشار قسمتی از خاک از دست رفتۀ ماوراءالنهر را ضمیمۀ ایران کرد. در این دوران زمانی برای عرض اندام شاعران و نویسندگان باقی نماند و اکثراً راهی دیار هند شدند و به همین دلیل سبک هندی حتی به طور افراطی در میان شاعران بروز کرد و شاعرانی مردمی با اشعاری عامه‌پسند تا حدودی پدید آمدکه سیدای نسفی محصول همین دوره است. به نقل از مؤلف کتاب غریبه‌های آشنا، می‌توان عصر فرمانروایی اشترخانیان در ماوراءالنهر را «عصر صائب» -در حوزۀ ادبیات- نام‌گذاری کرد<ref>چرمی، داود(1375)، ازبکستان، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، ص. 137</ref><ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 28-29</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[تاریخ تاجیکستان]]؛ [[تاریخ معاصر تاجیکستان]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۳


اشترخانیان، هشترخانیان یا جانیان (1009-1166ق/1601-1753.م) از دیگر اعقاب مغول بودند که یک و نیم قرن روزهای بسیار سختی را برای مردم ماوراءالنهر رقم زدند[۱]. آن گونه که در کتب تاریخی آمده است اولین پادشاه سلالۀ نوجانیان شناخته شده نیست. اعیان و اشراف فئودالی مسند خانی را به جانی بیک سلطان، باقی­مانده از تبار چنگیزیانی که در اشترخان حکومت خانی تشکیل داده بودند پیشنهاد نمودند، اما او در موقع الحاق اشترخان به روسیه فرار کرد و باقی محمد، پسرش،­ اولین پادشاه این سلسله معرفی شد.

در دورۀ یکی از اعقاب این سلسله، نادرشاه  افشار قسمتی از خاک از دست رفتۀ ماوراءالنهر را ضمیمۀ ایران کرد. در این دوران زمانی برای عرض اندام شاعران و نویسندگان باقی نماند و اکثراً راهی دیار هند شدند و به همین دلیل سبک هندی حتی به طور افراطی در میان شاعران بروز کرد و شاعرانی مردمی با اشعاری عامه‌پسند تا حدودی پدید آمدکه سیدای نسفی محصول همین دوره است. به نقل از مؤلف کتاب غریبه‌های آشنا، می‌توان عصر فرمانروایی اشترخانیان در ماوراءالنهر را «عصر صائب» -در حوزۀ ادبیات- نام‌گذاری کرد[۲][۳].

نیز نگاه کنید به

تاریخ تاجیکستان؛ تاریخ معاصر تاجیکستان

کتابشناسی

  1. بهزادی، رقیه(1383)، قوم‌های کهن در آسیای مرکزی و فلات ایران، چاپ دوم، تهران: طهوری، ص. 78
  2. چرمی، داود(1375)، ازبکستان، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، ص. 137
  3. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 28-29