خونگ لو منگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:81UjsCGC6rL-192x300.jpg|بندانگشتی|رویای تالار سرخ (Dream of the Red Chamber) – اثری از سائو شچین – انتشاریافته در قرن ۱۸ میلادی]]
[[پرونده:81UjsCGC6rL-192x300.jpg|بندانگشتی|رویای تالار سرخ (Dream of the Red Chamber) – اثری از سائو شچین – انتشاریافته در قرن ۱۸ میلادی]]
خونگ لو مِنگ یا رؤیاهای عمارت سرخ، ابتدا توسط دو نفر به نام ­های چائو شیو[[چین]](Cao Xiu Qin)(1716-1764) و گائو اِ(Gao E) نوشته شده و در سال 1973 از سوی اداره ­ی نشریات ادبیات خلق [[چین]] در [[پکن]] در چهار مجلد چاپ و منتشر شد. این مجموعه، از حدود 107/1 میلیون نویسه ­ی چینی تشکیل شده و دارای 120 فصل است که 80 فصل آن توسط چائو شیوچین در اواسط قرن هجدهم میلادی نوشته شده و عنوان اصلی آن«''شی تووجی''(Shi Tou Ji)»(یادداشت سنگ) بود. این رمان ‏نویس چینی در خانواده ‏ای بسیار ثروتمند به دنیا آمد. اما فاجعه ‏ای که برای خانواده ­اش پیش آمد، دارایی ‏شان به یغما رفت. چائو شیو چین در [[پکن]] در فقر و تهیدستی‏ می‏زیست که رمان معروف خود را به نام«رؤیاهای عمارت سرخ»در سال های آخر عمر خود به رشته تحریر درآورد. این اثر که در [[ادبیات‏ چینی]] بزرگترین رمان دانسته‏ شده، در اواخر قرن هجدهم، با اضافه کردن 40 فصل دیگر توسط اشخاص دیگری به نام ­های«گائو اِ» و «چِنگ شی­یوان(Cheng Shi Yuan)»، به نام ''خونگ لومِنگ'' تغییر نام یافت. در این رمان وقتی به نیروها و دنیای ماوراءطبیعی اشاره می ‏شود، موضوع داستان به روشنی رنگ و بوی بودیسم(← [[آیین بودا]]) پیدا می­ کند.
خونگ لو مِنگ یا رؤیاهای عمارت سرخ، ابتدا توسط دو نفر به نام ­های چائو شیو[[چین]](Cao Xiu Qin)(1716-1764) و گائو اِ(Gao E) نوشته شده و در سال 1973 از سوی اداره ­ی نشریات ادبیات خلق [[چین]] در [[پکن]] در چهار مجلد چاپ و منتشر شد. این مجموعه، از حدود 107/1 میلیون نویسه ­ی چینی تشکیل شده و دارای 120 فصل است که 80 فصل آن توسط چائو شیوچین در اواسط قرن هجدهم میلادی نوشته شده و عنوان اصلی آن«''شی تووجی''(Shi Tou Ji)»(یادداشت سنگ) بود.  
 
این رمان ‏نویس چینی در خانواده ‏ای بسیار ثروتمند به دنیا آمد. اما فاجعه ‏ای که برای خانواده ­اش پیش آمد، دارایی ‏شان به یغما رفت. چائو شیو چین در [[پکن]] در فقر و تهیدستی‏ می‏زیست که رمان معروف خود را به نام«رؤیاهای عمارت سرخ»در سال های آخر عمر خود به رشته تحریر درآورد. این اثر که در [[ادبیات‏ چینی]] بزرگترین رمان دانسته‏ شده، در اواخر قرن هجدهم، با اضافه کردن 40 فصل دیگر توسط اشخاص دیگری به نام ­های«گائو اِ» و «چِنگ شی­یوان(Cheng Shi Yuan)»، به نام ''خونگ لومِنگ'' تغییر نام یافت. در این رمان وقتی به نیروها و دنیای ماوراءطبیعی اشاره می ‏شود، موضوع داستان به روشنی رنگ و بوی [[آیین بودا|بودیسم]] پیدا می­ کند.


در این کتاب تاریخ ظهور و سقوط 4 خاندان اشرافی وابسته به امپراتوری به نام ­های«جیا»، «وانگ»، «شی»، و «شیووِ»(Jia, Wang, Shi, and Xiue) توصیف شده و داستان عشق میان جیا بائو یو و لین دِیو و شیو بائو چَی[i] بیان گردیده است. در این کتاب تمامی جنبه­ ها و ویژگی­ های یک جامعه­ ی فئودالی در [[چین]] باستان، شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری مذهبی، اخلاقی، آداب و رسوم اجتماعی، مسایل ادبی، ستاره شناسی، اطلاعات جغرافیایی، دانش و علوم پزشکی، و... مربوط به آن دوران به ­صورت کامل و مشروح بیان شده و درواقع، دایره المعارف جامع ی از جامعه­ ی فئودالی [[چین]] به شمار می­ رود. در این رمان خواندنی، اضمحلال و رو به زوال بودن جامعه ­ی فئودالی که بیش از دو هزار سال در [[چین]] حاکم بود، پیش بینی شده و آهنگ وداع آن راسروده است.
در این کتاب تاریخ ظهور و سقوط 4 خاندان اشرافی وابسته به امپراتوری به نام ­های«جیا»، «وانگ»، «شی»، و «شیووِ»(Jia, Wang, Shi, and Xiue) توصیف شده و داستان عشق میان جیا بائو یو و لین دِیو و شیو بائو چَی[i] بیان گردیده است. در این کتاب تمامی جنبه­ ها و ویژگی­ های یک جامعه­ ی فئودالی در [[چین]] باستان، شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری مذهبی، اخلاقی، آداب و رسوم اجتماعی، مسایل ادبی، ستاره شناسی، اطلاعات جغرافیایی، دانش و علوم پزشکی، و... مربوط به آن دوران به ­صورت کامل و مشروح بیان شده و درواقع، دایره المعارف جامع ی از جامعه­ ی فئودالی [[چین]] به شمار می­ رود. در این رمان خواندنی، اضمحلال و رو به زوال بودن جامعه ­ی فئودالی که بیش از دو هزار سال در [[چین]] حاکم بود، پیش بینی شده و آهنگ وداع آن راسروده است.


باتوجه به جامع نگری موجود در این کتاب، تا کنون بارها داستان­ های آن به ­صورت اپرا، باله، تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از سوی نویسندگان و کارگردانان نمایشی و سینمایی اجرا شده و از سوی مردم [[چین]] و سایر کشورهایی که در آن­جا [[زبان چینی]] رایج است، با استقبال فراوانی روبه رو شده است. از این اثر تا کنون 3 ترجمه­ ی مختلف به زبان انگلیسی صورت گرفته و در فرهنگستان ملی هنر [[چین]]، مؤسسه­ ی ویژه ­ای برای تحقیق و پژوهش پیرامون مسایل مختلف ادبی و هنری مجموعه­ ی ''خونگ لو مِنگ'' تأسیس و تعدادی از پژوهشگران ادبی [[چین]] در این مؤسسه به پژوهش می­ پردازند.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>
باتوجه به جامع نگری موجود در این کتاب، تا کنون بارها داستان­ های آن به ­صورت اپرا، باله، تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از سوی نویسندگان و [[سینماگران و هنرمندان معروف چین|کارگردانان نمایشی و سینمایی]] اجرا شده و از سوی مردم [[چین]] و سایر کشورهایی که در آن­جا [[زبان چینی]] رایج است، با استقبال فراوانی روبه رو شده است. از این اثر تا کنون 3 ترجمه­ ی مختلف به زبان انگلیسی صورت گرفته و در فرهنگستان ملی هنر [[چین]]، مؤسسه­ ی ویژه ­ای برای تحقیق و پژوهش پیرامون مسایل مختلف ادبی و هنری مجموعه­ ی ''خونگ لو مِنگ'' تأسیس و تعدادی از پژوهشگران ادبی [[چین]] در این مؤسسه به پژوهش می­ پردازند.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==


نیز نگاه کنید به [[ادبیات چینی|ادبیات چینی؛]]''' '''[[شاهکارهای ادبیات چینی]]
* [[ادبیات چینی]]
* ''' '''[[شاهکارهای ادبیات چینی]]


== پاورقی ==
== پاورقی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۶

رویای تالار سرخ (Dream of the Red Chamber) – اثری از سائو شچین – انتشاریافته در قرن ۱۸ میلادی

خونگ لو مِنگ یا رؤیاهای عمارت سرخ، ابتدا توسط دو نفر به نام ­های چائو شیوچین(Cao Xiu Qin)(1716-1764) و گائو اِ(Gao E) نوشته شده و در سال 1973 از سوی اداره ­ی نشریات ادبیات خلق چین در پکن در چهار مجلد چاپ و منتشر شد. این مجموعه، از حدود 107/1 میلیون نویسه ­ی چینی تشکیل شده و دارای 120 فصل است که 80 فصل آن توسط چائو شیوچین در اواسط قرن هجدهم میلادی نوشته شده و عنوان اصلی آن«شی تووجی(Shi Tou Ji)»(یادداشت سنگ) بود.

این رمان ‏نویس چینی در خانواده ‏ای بسیار ثروتمند به دنیا آمد. اما فاجعه ‏ای که برای خانواده ­اش پیش آمد، دارایی ‏شان به یغما رفت. چائو شیو چین در پکن در فقر و تهیدستی‏ می‏زیست که رمان معروف خود را به نام«رؤیاهای عمارت سرخ»در سال های آخر عمر خود به رشته تحریر درآورد. این اثر که در ادبیات‏ چینی بزرگترین رمان دانسته‏ شده، در اواخر قرن هجدهم، با اضافه کردن 40 فصل دیگر توسط اشخاص دیگری به نام ­های«گائو اِ» و «چِنگ شی­یوان(Cheng Shi Yuan)»، به نام خونگ لومِنگ تغییر نام یافت. در این رمان وقتی به نیروها و دنیای ماوراءطبیعی اشاره می ‏شود، موضوع داستان به روشنی رنگ و بوی بودیسم پیدا می­ کند.

در این کتاب تاریخ ظهور و سقوط 4 خاندان اشرافی وابسته به امپراتوری به نام ­های«جیا»، «وانگ»، «شی»، و «شیووِ»(Jia, Wang, Shi, and Xiue) توصیف شده و داستان عشق میان جیا بائو یو و لین دِیو و شیو بائو چَی[i] بیان گردیده است. در این کتاب تمامی جنبه­ ها و ویژگی­ های یک جامعه­ ی فئودالی در چین باستان، شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری مذهبی، اخلاقی، آداب و رسوم اجتماعی، مسایل ادبی، ستاره شناسی، اطلاعات جغرافیایی، دانش و علوم پزشکی، و... مربوط به آن دوران به ­صورت کامل و مشروح بیان شده و درواقع، دایره المعارف جامع ی از جامعه­ ی فئودالی چین به شمار می­ رود. در این رمان خواندنی، اضمحلال و رو به زوال بودن جامعه ­ی فئودالی که بیش از دو هزار سال در چین حاکم بود، پیش بینی شده و آهنگ وداع آن راسروده است.

باتوجه به جامع نگری موجود در این کتاب، تا کنون بارها داستان­ های آن به ­صورت اپرا، باله، تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از سوی نویسندگان و کارگردانان نمایشی و سینمایی اجرا شده و از سوی مردم چین و سایر کشورهایی که در آن­جا زبان چینی رایج است، با استقبال فراوانی روبه رو شده است. از این اثر تا کنون 3 ترجمه­ ی مختلف به زبان انگلیسی صورت گرفته و در فرهنگستان ملی هنر چین، مؤسسه­ ی ویژه ­ای برای تحقیق و پژوهش پیرامون مسایل مختلف ادبی و هنری مجموعه­ ی خونگ لو مِنگ تأسیس و تعدادی از پژوهشگران ادبی چین در این مؤسسه به پژوهش می­ پردازند.[۱]

نیز نگاه کنید به

پاورقی

[i] - Jia Bao You, Lin De You, and Xiue Bao Cai

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.