خونگ لو منگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:81UjsCGC6rL-192x300.jpg|بندانگشتی|رویای تالار سرخ (Dream of the Red Chamber) – اثری از سائو شچین – انتشاریافته در قرن ۱۸ میلادی]] | [[پرونده:81UjsCGC6rL-192x300.jpg|بندانگشتی|رویای تالار سرخ (Dream of the Red Chamber) – اثری از سائو شچین – انتشاریافته در قرن ۱۸ میلادی]] | ||
خونگ لو مِنگ یا رؤیاهای عمارت سرخ، ابتدا توسط دو نفر به نام های چائو شیو[[چین]](Cao Xiu Qin)(1716-1764) و گائو اِ(Gao E) نوشته شده و در سال 1973 از سوی اداره ی نشریات ادبیات خلق [[چین]] در [[پکن]] در چهار مجلد چاپ و منتشر شد. این مجموعه، از حدود 107/1 میلیون نویسه ی چینی تشکیل شده و دارای 120 فصل است که 80 فصل آن توسط چائو شیوچین در اواسط قرن هجدهم میلادی نوشته شده و عنوان اصلی آن«''شی تووجی''(Shi Tou Ji)»(یادداشت سنگ) بود. این رمان نویس چینی در خانواده ای بسیار ثروتمند به دنیا آمد. اما فاجعه ای که برای خانواده اش پیش آمد، دارایی شان به یغما رفت. چائو شیو چین در [[پکن]] در فقر و تهیدستی میزیست که رمان معروف خود را به نام«رؤیاهای عمارت سرخ»در سال های آخر عمر خود به رشته تحریر درآورد. این اثر که در [[ادبیات چینی]] بزرگترین رمان دانسته شده، در اواخر قرن هجدهم، با اضافه کردن 40 فصل دیگر توسط اشخاص دیگری به نام های«گائو اِ» و «چِنگ شییوان(Cheng Shi Yuan)»، به نام ''خونگ لومِنگ'' تغییر نام یافت. در این رمان وقتی به نیروها و دنیای ماوراءطبیعی اشاره می شود، موضوع داستان به روشنی رنگ و بوی | خونگ لو مِنگ یا رؤیاهای عمارت سرخ، ابتدا توسط دو نفر به نام های چائو شیو[[چین]](Cao Xiu Qin)(1716-1764) و گائو اِ(Gao E) نوشته شده و در سال 1973 از سوی اداره ی نشریات ادبیات خلق [[چین]] در [[پکن]] در چهار مجلد چاپ و منتشر شد. این مجموعه، از حدود 107/1 میلیون نویسه ی چینی تشکیل شده و دارای 120 فصل است که 80 فصل آن توسط چائو شیوچین در اواسط قرن هجدهم میلادی نوشته شده و عنوان اصلی آن«''شی تووجی''(Shi Tou Ji)»(یادداشت سنگ) بود. | ||
این رمان نویس چینی در خانواده ای بسیار ثروتمند به دنیا آمد. اما فاجعه ای که برای خانواده اش پیش آمد، دارایی شان به یغما رفت. چائو شیو چین در [[پکن]] در فقر و تهیدستی میزیست که رمان معروف خود را به نام«رؤیاهای عمارت سرخ»در سال های آخر عمر خود به رشته تحریر درآورد. این اثر که در [[ادبیات چینی]] بزرگترین رمان دانسته شده، در اواخر قرن هجدهم، با اضافه کردن 40 فصل دیگر توسط اشخاص دیگری به نام های«گائو اِ» و «چِنگ شییوان(Cheng Shi Yuan)»، به نام ''خونگ لومِنگ'' تغییر نام یافت. در این رمان وقتی به نیروها و دنیای ماوراءطبیعی اشاره می شود، موضوع داستان به روشنی رنگ و بوی [[آیین بودا|بودیسم]] پیدا می کند. | |||
در این کتاب تاریخ ظهور و سقوط 4 خاندان اشرافی وابسته به امپراتوری به نام های«جیا»، «وانگ»، «شی»، و «شیووِ»(Jia, Wang, Shi, and Xiue) توصیف شده و داستان عشق میان جیا بائو یو و لین دِیو و شیو بائو چَی[i] بیان گردیده است. در این کتاب تمامی جنبه ها و ویژگی های یک جامعه ی فئودالی در [[چین]] باستان، شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری مذهبی، اخلاقی، آداب و رسوم اجتماعی، مسایل ادبی، ستاره شناسی، اطلاعات جغرافیایی، دانش و علوم پزشکی، و... مربوط به آن دوران به صورت کامل و مشروح بیان شده و درواقع، دایره المعارف جامع ی از جامعه ی فئودالی [[چین]] به شمار می رود. در این رمان خواندنی، اضمحلال و رو به زوال بودن جامعه ی فئودالی که بیش از دو هزار سال در [[چین]] حاکم بود، پیش بینی شده و آهنگ وداع آن راسروده است. | در این کتاب تاریخ ظهور و سقوط 4 خاندان اشرافی وابسته به امپراتوری به نام های«جیا»، «وانگ»، «شی»، و «شیووِ»(Jia, Wang, Shi, and Xiue) توصیف شده و داستان عشق میان جیا بائو یو و لین دِیو و شیو بائو چَی[i] بیان گردیده است. در این کتاب تمامی جنبه ها و ویژگی های یک جامعه ی فئودالی در [[چین]] باستان، شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری مذهبی، اخلاقی، آداب و رسوم اجتماعی، مسایل ادبی، ستاره شناسی، اطلاعات جغرافیایی، دانش و علوم پزشکی، و... مربوط به آن دوران به صورت کامل و مشروح بیان شده و درواقع، دایره المعارف جامع ی از جامعه ی فئودالی [[چین]] به شمار می رود. در این رمان خواندنی، اضمحلال و رو به زوال بودن جامعه ی فئودالی که بیش از دو هزار سال در [[چین]] حاکم بود، پیش بینی شده و آهنگ وداع آن راسروده است. | ||
باتوجه به جامع نگری موجود در این کتاب، تا کنون بارها داستان های آن به صورت اپرا، باله، تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از سوی نویسندگان و کارگردانان نمایشی و سینمایی اجرا شده و از سوی مردم [[چین]] و سایر کشورهایی که در آنجا [[زبان چینی]] رایج است، با استقبال فراوانی روبه رو شده است. از این اثر تا کنون 3 ترجمه ی مختلف به زبان انگلیسی صورت گرفته و در فرهنگستان ملی هنر [[چین]]، مؤسسه ی ویژه ای برای تحقیق و پژوهش پیرامون مسایل مختلف ادبی و هنری مجموعه ی ''خونگ لو مِنگ'' تأسیس و تعدادی از پژوهشگران ادبی [[چین]] در این مؤسسه به پژوهش می پردازند.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). | باتوجه به جامع نگری موجود در این کتاب، تا کنون بارها داستان های آن به صورت اپرا، باله، تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از سوی نویسندگان و [[سینماگران و هنرمندان معروف چین|کارگردانان نمایشی و سینمایی]] اجرا شده و از سوی مردم [[چین]] و سایر کشورهایی که در آنجا [[زبان چینی]] رایج است، با استقبال فراوانی روبه رو شده است. از این اثر تا کنون 3 ترجمه ی مختلف به زبان انگلیسی صورت گرفته و در فرهنگستان ملی هنر [[چین]]، مؤسسه ی ویژه ای برای تحقیق و پژوهش پیرامون مسایل مختلف ادبی و هنری مجموعه ی ''خونگ لو مِنگ'' تأسیس و تعدادی از پژوهشگران ادبی [[چین]] در این مؤسسه به پژوهش می پردازند.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[ادبیات چینی]] | |||
* ''' '''[[شاهکارهای ادبیات چینی]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۶
خونگ لو مِنگ یا رؤیاهای عمارت سرخ، ابتدا توسط دو نفر به نام های چائو شیوچین(Cao Xiu Qin)(1716-1764) و گائو اِ(Gao E) نوشته شده و در سال 1973 از سوی اداره ی نشریات ادبیات خلق چین در پکن در چهار مجلد چاپ و منتشر شد. این مجموعه، از حدود 107/1 میلیون نویسه ی چینی تشکیل شده و دارای 120 فصل است که 80 فصل آن توسط چائو شیوچین در اواسط قرن هجدهم میلادی نوشته شده و عنوان اصلی آن«شی تووجی(Shi Tou Ji)»(یادداشت سنگ) بود.
این رمان نویس چینی در خانواده ای بسیار ثروتمند به دنیا آمد. اما فاجعه ای که برای خانواده اش پیش آمد، دارایی شان به یغما رفت. چائو شیو چین در پکن در فقر و تهیدستی میزیست که رمان معروف خود را به نام«رؤیاهای عمارت سرخ»در سال های آخر عمر خود به رشته تحریر درآورد. این اثر که در ادبیات چینی بزرگترین رمان دانسته شده، در اواخر قرن هجدهم، با اضافه کردن 40 فصل دیگر توسط اشخاص دیگری به نام های«گائو اِ» و «چِنگ شییوان(Cheng Shi Yuan)»، به نام خونگ لومِنگ تغییر نام یافت. در این رمان وقتی به نیروها و دنیای ماوراءطبیعی اشاره می شود، موضوع داستان به روشنی رنگ و بوی بودیسم پیدا می کند.
در این کتاب تاریخ ظهور و سقوط 4 خاندان اشرافی وابسته به امپراتوری به نام های«جیا»، «وانگ»، «شی»، و «شیووِ»(Jia, Wang, Shi, and Xiue) توصیف شده و داستان عشق میان جیا بائو یو و لین دِیو و شیو بائو چَی[i] بیان گردیده است. در این کتاب تمامی جنبه ها و ویژگی های یک جامعه ی فئودالی در چین باستان، شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری مذهبی، اخلاقی، آداب و رسوم اجتماعی، مسایل ادبی، ستاره شناسی، اطلاعات جغرافیایی، دانش و علوم پزشکی، و... مربوط به آن دوران به صورت کامل و مشروح بیان شده و درواقع، دایره المعارف جامع ی از جامعه ی فئودالی چین به شمار می رود. در این رمان خواندنی، اضمحلال و رو به زوال بودن جامعه ی فئودالی که بیش از دو هزار سال در چین حاکم بود، پیش بینی شده و آهنگ وداع آن راسروده است.
باتوجه به جامع نگری موجود در این کتاب، تا کنون بارها داستان های آن به صورت اپرا، باله، تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از سوی نویسندگان و کارگردانان نمایشی و سینمایی اجرا شده و از سوی مردم چین و سایر کشورهایی که در آنجا زبان چینی رایج است، با استقبال فراوانی روبه رو شده است. از این اثر تا کنون 3 ترجمه ی مختلف به زبان انگلیسی صورت گرفته و در فرهنگستان ملی هنر چین، مؤسسه ی ویژه ای برای تحقیق و پژوهش پیرامون مسایل مختلف ادبی و هنری مجموعه ی خونگ لو مِنگ تأسیس و تعدادی از پژوهشگران ادبی چین در این مؤسسه به پژوهش می پردازند.[۱]
نیز نگاه کنید به
پاورقی
[i] - Jia Bao You, Lin De You, and Xiue Bao Cai