شهر باستانی یینگ یائو در استان شن سی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « == '''شهر باستانی«پینگ یائو» در استان شَنسی''' == این شهر تاريخي[i] حدود قرن 9 میلادی ساخته شده و تقریبا مربع شکل است. مساحت آن 25/2 کیلومتر مربع است. معماریها و ساختار اصلی كنوني شهر600 سال پيش انجام گرفته و دیوار شهر، خیابانها، منازل، مغازهها و مع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:35a65aff5c4f4a0e9d6800ba636e5a67.jpg|بندانگشتی|شهر باستانی پینگ یائو. قابل بازیابی از http://persian.cri.cn/921/2019/07/02/171s181357.htm]] | |||
این شهر تاریخی(Ancient City Of Ping Yao Shanxi Province) حدود قرن 9 میلادی ساخته شده و تقریبا مربع شکل است. مساحت آن 25/2 کیلومتر مربع است. معماریها و ساختار اصلی كنونی شهر600 سال پیش انجام گرفته و دیوار شهر، خیابانها، منازل، مغازهها و معابد آن بهصورت كامل حفظ شده كه تجسم تفکر فرهنگی سنتی چند هزار سالهی نژاد هان و موزهای تاریخی از هنر معماری دوران [[سلسله مینگ|سلسلههای مینگ]] و [[سلسله چینگ|چینگ]] است. | |||
دیوار اصلی شهر دارای قدمت2800ساله است و در داخل شهر شش مجموعهی معماری معابد با مغازههایی در دو طرف خیابان با آجرهای زرد و سبز رنگ دیده می شود. | |||
در این شهر همچنین آثار باستانی زیادی مانند قصر«وان فوگ» در شمال شرقی با قدمتی هزار ساله قرار دارد که به لحاظ معماری چوبی در [[چین]] در جایگاه سوم است. | |||
در داخل قصرها بیش از دو هزار مجسمهی گلی از قرن13 تا قرن17میلادی نگهداری می شود كه به«گنجینهی هنری مجسمههای رنگی باستانی چین» شهرت داشته و در خارج از این شهر یک هزار ستون سنگی قدیمی حکاکی شده مشاهده می شود. این مجموعهی باستانی در سال1997میلادی در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص.610-611.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[شهر ممنوعه پکن]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۱
این شهر تاریخی(Ancient City Of Ping Yao Shanxi Province) حدود قرن 9 میلادی ساخته شده و تقریبا مربع شکل است. مساحت آن 25/2 کیلومتر مربع است. معماریها و ساختار اصلی كنونی شهر600 سال پیش انجام گرفته و دیوار شهر، خیابانها، منازل، مغازهها و معابد آن بهصورت كامل حفظ شده كه تجسم تفکر فرهنگی سنتی چند هزار سالهی نژاد هان و موزهای تاریخی از هنر معماری دوران سلسلههای مینگ و چینگ است.
دیوار اصلی شهر دارای قدمت2800ساله است و در داخل شهر شش مجموعهی معماری معابد با مغازههایی در دو طرف خیابان با آجرهای زرد و سبز رنگ دیده می شود.
در این شهر همچنین آثار باستانی زیادی مانند قصر«وان فوگ» در شمال شرقی با قدمتی هزار ساله قرار دارد که به لحاظ معماری چوبی در چین در جایگاه سوم است.
در داخل قصرها بیش از دو هزار مجسمهی گلی از قرن13 تا قرن17میلادی نگهداری می شود كه به«گنجینهی هنری مجسمههای رنگی باستانی چین» شهرت داشته و در خارج از این شهر یک هزار ستون سنگی قدیمی حکاکی شده مشاهده می شود. این مجموعهی باستانی در سال1997میلادی در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید[۱].
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ شهر ممنوعه پکن
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص.610-611.