سایت باستانی شانادو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== کتابشناسی | [[پرونده:شانادو.jpg|بندانگشتی|سایت باستانی شانادو. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/china/article/1116907/warning-over-commercialising-heritage-sites]] | ||
شانادو(Site of Xinadu. Inner Mongulia) پایتخت باستانی چنگیز خان مغول در سال1256میلادی در زمینی به مساحت25هزار هکتار در مغولستان داخلی کنونی [[چین]] احداث شد. | |||
[[هنر معماری در چین|طراحی و معماری]] این پایتخت نماد تلفیق زندگی کوچ نشینی مغولی و [[فرهنگ چینی|فرهنگ]] و [[تاریخ و تمدن چین|تمدن چینی]] است. از همین پایتخت بود که قوبیلای خان [[سلسله یوان|سلسله‌ی یوان]] و حاکمیت بر تمام [[چین|سرزمین پهناور چین]] را بنیان گذاشت. مناظره و بحث‌های مذهبی که در این شهر و در آن عصر جریان داشت، منجر به انتشار [[آیین بودا|بودیسم]] تبتی در شمال شرق آسیا شد که هنوز هم در بسیاری از این مناطق در [[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین|آداب و رسوم]] و سنت‌های مذهبی و فرهنگی مردم جریان دارد. آثار باقیمانده در خرابه‌های این سایت باستانی شامل معابد، مقابر و اردوگاه‌های قبایل کوچ نشین مغولی و کانال‌های آبی است. | |||
این سایت باستانی در سی‌و‌ششمین اجلاس کمیته‌ی میراث فرهنگی جهان در کشور [[روسیه]] در ماه ژوئیه‌ی سال2012میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] ثبت شد.<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 642.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[سایت های باستانی در چین]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۹
شانادو(Site of Xinadu. Inner Mongulia) پایتخت باستانی چنگیز خان مغول در سال1256میلادی در زمینی به مساحت25هزار هکتار در مغولستان داخلی کنونی چین احداث شد.
طراحی و معماری این پایتخت نماد تلفیق زندگی کوچ نشینی مغولی و فرهنگ و تمدن چینی است. از همین پایتخت بود که قوبیلای خان سلسله‌ی یوان و حاکمیت بر تمام سرزمین پهناور چین را بنیان گذاشت. مناظره و بحث‌های مذهبی که در این شهر و در آن عصر جریان داشت، منجر به انتشار بودیسم تبتی در شمال شرق آسیا شد که هنوز هم در بسیاری از این مناطق در آداب و رسوم و سنت‌های مذهبی و فرهنگی مردم جریان دارد. آثار باقیمانده در خرابه‌های این سایت باستانی شامل معابد، مقابر و اردوگاه‌های قبایل کوچ نشین مغولی و کانال‌های آبی است.
این سایت باستانی در سی‌و‌ششمین اجلاس کمیته‌ی میراث فرهنگی جهان در کشور روسیه در ماه ژوئیه‌ی سال2012میلادی، در فهرست میراث جهانی ثبت شد.[۱]
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ سایت های باستانی در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 642.