مراسم خواستگاری و ازدواج در تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''8. مراسم خواستگاری و ازدواج'''          جشن عروسی / طوی، یکی از جشن­های سنتی مهم مربوط به زندگی خانواده است. که دارای مراحل گوناگون جالب و شاد بوده و در نواحی گوناگون تاجیک­نشین اجرا می­گردد. در سالهای 1970-1980م، بهترین سن ازدواج در جامعه تاجیک 21 تا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''8. مراسم خواستگاری و ازدواج'''
[[پرونده:عروس و داماد تاجیکستانی.jpg|بندانگشتی|عروس و داماد تاجیکستانی (1403). برگرفته از سایت آس چارتر، قابل بازیابی از https://ascharter.ir/article/%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D8%AC%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85]]
جشن عروسی/ طوی، یکی از جشن­‌های سنتی مهم مربوط به زندگی خانواده است. که دارای مراحل گوناگون جالب و شاد بوده و در نواحی گوناگون تاجیک­‌نشین اجرا می‌­گردد. در سال‌های 1970-1980م، بهترین سن ازدواج در [[جامعه تاجیکستان|جامعه تاجیک]] 21 تا 23 سال پس از پایان تحصیلات بوده است. امروزه دختر به پانزده سال که می‌­رسد به خانه بخت می‌­رود. بعضی از خانواده­‌ها هنگامی که فرزندانشان به دنیا می‌­آید، قول ازدواجش را به خویشان و نزدیکان خود می‌­دهند و می‌­گویند این دختر و پسر «گهواره‌­بخش» هستند و بایستی در آینده با یکدیگر ازدواج کنند. در زمان خواستگاری گاو، گوسفند، گوساله، آرد و برنجی که خانواده داماد بایستی برای برگزاری مراسم عروسی بدهند تعیین می‌­شود. خرید عروسی، شامل یک یا دو دست [[لباس های سنتی تاجیکستان|پوشاک]] زمستانه، یک جفت کفش و پخته / پنبه برای دوختن لحاف است. از طلا، شیربها و مهریه خبری نیست. دختر هم جهیزیه کامل ندارد و به اقوام اولیه و ضروری زندگی بنده می‌­شود. در [[تاجیکستان]] پلانج / هوو زیاد است، کسانی که توان مالی زیادی ندارند، چند زنه نیستند، بیش­تر بازرگانان، مغازه­‌دار‌ها، حکومتی­‌ها و کارمندان دولت، دو یا چند زن دارند. طلاق بسیار ساده است و نیاز به دادگاه و شکایت و موارد دیگر ندارد. زن حق جدایی از همسرش را دارد، اما در بین تاجیک­‌ها مهریه مرسوم نیست، پس از جدایی هیچ­‌گونه پشتوانه مالی ندارد. ازدواج و جدایی در جایی ثبت نمی­‌شود، هر لحظه که مردی اراده کند و بگوید دیگر نمی­‌خواهم با این زن زندگی کنم، یعنی طلاق. از سویی برای زن گرفتن بسیار آسان است. در اتحاد جماهیر شوروی پیشین، افزون بر نکاح، بایستی عقد رسمی انجام می‌­شد و همه چیز قانونمند بود، اما امروزه هشتاد درصد مردم [[تاجیکستان]] که به سن بلوغ رسیده‌­اند، تنها نکاح می‌­کنند. هنگامی که زنی از شوهرش جدا می‌­شود نه تن‌ها خودش حق و حقوقی ندارد، بلکه بچه­‌هایش هم از ارثیه محروم خواهند شد. مرد می‌­گوید، سه طلاقه‌ات کردم و با همین جمله کار تمام است. اگر هم پس از مدتی مراجعه کند، با هم به نزد روحانی می‌­روند و حلالیت می‌­طلبند و زن بدون اعتراض به زندگی‌­اش باز می‌­گردد<ref name=":0">افشار سیستانی، ایرج (1383). جغرافیای تاریخی تاجیکستان (پژوهشی در تاریخ، جغرافیا، آثار باستانی، بزرگان، ویژگی‌های اجتماعی و جمعیتی، فرهنگ مردم و اقتصاد [[تاجیکستان]]). تهران: [https://alhoda.ir/ انتشارات بین المللی الهدی]، ص 217.</ref><ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 230-231.</ref>.


         جشن عروسی / طوی، یکی از جشن­های سنتی مهم مربوط به زندگی خانواده است. که دارای مراحل گوناگون جالب و شاد بوده و در نواحی گوناگون تاجیک­نشین اجرا می­گردد. در سالهای 1970-1980م، بهترین سن ازدواج در جامعه تاجیک 21 تا 23 سال پس از پایان تحصیلات بوده است. امروزه دختر به پانزده سال که می­رسد به خانه بخت می­رود. بعضی از خانواده­ها هنگامی که فرزندانشان به دنیا می­آید، قول ازدواجش را به خویشان و نزدیکان خود می­دهند و می­گویند این دختر و پسر «گهواره­بخش» هستند و بایستی در آینده با یکدیگر ازدواج کنند.
== نیز نگاه کنید به ==
[[آداب و رسوم عروسی در کوبا]]؛ [[مراسم خواستگاری و ازدواج در سنگال]]؛ [[سنت ازدواج در آرژانتین]]؛ [[آداب و رسوم ازدواج در فرانسه]]؛ [[سنت و مراسم ازدواج در مالی]]؛ [[سنت و مراسم ازدواج در ساحل عاج]]؛ [[سنت ازدواج در زیمبابوه]]؛ [[سنت های ازدواج مسلمانان تایلند]]؛ [[سنت های ازدواج شیعیان تایلند]]؛ [[سنت های ازدواج بودائیان تایلند]]؛ [[مراسم سنتی خواستگاری و ازدواج در اوکراین]]؛ [[آداب و رسوم ازدواج در اردن]]؛ [[مراسم ازدواج در اتیوپی]]؛ [[مراسم خواستگاری در سیرالئون]]؛ [[آداب و رسوم ازدواج در قطر]].


         در زمان خواستگاری گاو، گوسفند، گوساله، آرد و برنجی که خانواده داماد بایستی برای برگزاری مراسم عروسی بدهند تعیین می­شود. خرید عروسی، شامل یک یا دو دست پوشاک زمستانه، یک جفت کفش و پخته / پنبه برای دوختن لحاف است. از طلا، شیر بها و مهریه خبری نیست. دختر هم جهیزیه کامل ندارد و به اقوام اولیه و ضروری زندگی بنده می­شود.
== کتابشناسی ==
 
          در تاجیکستان پلانج / هوو زیاد است، کسانی که توان مالی زیادی ندارند، چند زنه نیستند، بیش­تر بازرگانان، مغازه­دارها، حکومتی­ها و کارمندان دولت، دو یا چند زن دارند.
 
          طلاق بسیار ساده است و نیاز به دادگاه و شکایت و موارد دیگر ندارد. زن حق جدایی از همسرش را دارد، اما در بین تاجیک­ها مهریه مرسوم نیست، پس از جدایی هیچ­گونه پشتوانه مالی ندارد. ازدواج و جدایی در جایی ثبت نمی­شود، هر لحظه که مردی اراده کند و بگوید دیگر نمی­خواهم با این زن زندگی کنم، یعنی طلاق. از سویی برای زن گرفتن بسیار آسان است. در اتحاد جماهیر شوروی پیشین، افزون بر نکاح، بایستی عقد رسمی انجام می­شد و همه چیز قانونمند بود، اما امروزه هشتاد درصد مردم تاجیکستان که به سن بلوغ رسیده­اند، تنها نکاح می­کنند. هنگامی که زنی از شوهرش جدا می­شود نه تنها خودش حق و حقوقی ندارد، بلکه بچه­هایش هم از ارثیه محروم خواهند شد. مرد می­گوید، سه طلاقه­ات کردم و با همین جمله کار تمام است. اگر هم پس از مدتی مراجعه کند، با هم به نزد روحانی می­روند و حلالیت می­طلبند و زن بدون اعتراض به زندگی­اش باز می­گردد(افشار سیستانی، 1383: 217).
 
                                      
 
'''            عروس تاجیک                                                                             استقبال از میهمان با نان و نمک'''

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲

عروس و داماد تاجیکستانی (1403). برگرفته از سایت آس چارتر، قابل بازیابی از https://ascharter.ir/article/%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D8%AC%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85

جشن عروسی/ طوی، یکی از جشن­‌های سنتی مهم مربوط به زندگی خانواده است. که دارای مراحل گوناگون جالب و شاد بوده و در نواحی گوناگون تاجیک­‌نشین اجرا می‌­گردد. در سال‌های 1970-1980م، بهترین سن ازدواج در جامعه تاجیک 21 تا 23 سال پس از پایان تحصیلات بوده است. امروزه دختر به پانزده سال که می‌­رسد به خانه بخت می‌­رود. بعضی از خانواده­‌ها هنگامی که فرزندانشان به دنیا می‌­آید، قول ازدواجش را به خویشان و نزدیکان خود می‌­دهند و می‌­گویند این دختر و پسر «گهواره‌­بخش» هستند و بایستی در آینده با یکدیگر ازدواج کنند. در زمان خواستگاری گاو، گوسفند، گوساله، آرد و برنجی که خانواده داماد بایستی برای برگزاری مراسم عروسی بدهند تعیین می‌­شود. خرید عروسی، شامل یک یا دو دست پوشاک زمستانه، یک جفت کفش و پخته / پنبه برای دوختن لحاف است. از طلا، شیربها و مهریه خبری نیست. دختر هم جهیزیه کامل ندارد و به اقوام اولیه و ضروری زندگی بنده می‌­شود. در تاجیکستان پلانج / هوو زیاد است، کسانی که توان مالی زیادی ندارند، چند زنه نیستند، بیش­تر بازرگانان، مغازه­‌دار‌ها، حکومتی­‌ها و کارمندان دولت، دو یا چند زن دارند. طلاق بسیار ساده است و نیاز به دادگاه و شکایت و موارد دیگر ندارد. زن حق جدایی از همسرش را دارد، اما در بین تاجیک­‌ها مهریه مرسوم نیست، پس از جدایی هیچ­‌گونه پشتوانه مالی ندارد. ازدواج و جدایی در جایی ثبت نمی­‌شود، هر لحظه که مردی اراده کند و بگوید دیگر نمی­‌خواهم با این زن زندگی کنم، یعنی طلاق. از سویی برای زن گرفتن بسیار آسان است. در اتحاد جماهیر شوروی پیشین، افزون بر نکاح، بایستی عقد رسمی انجام می‌­شد و همه چیز قانونمند بود، اما امروزه هشتاد درصد مردم تاجیکستان که به سن بلوغ رسیده‌­اند، تنها نکاح می‌­کنند. هنگامی که زنی از شوهرش جدا می‌­شود نه تن‌ها خودش حق و حقوقی ندارد، بلکه بچه­‌هایش هم از ارثیه محروم خواهند شد. مرد می‌­گوید، سه طلاقه‌ات کردم و با همین جمله کار تمام است. اگر هم پس از مدتی مراجعه کند، با هم به نزد روحانی می‌­روند و حلالیت می‌­طلبند و زن بدون اعتراض به زندگی‌­اش باز می‌­گردد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

آداب و رسوم عروسی در کوبا؛ مراسم خواستگاری و ازدواج در سنگال؛ سنت ازدواج در آرژانتین؛ آداب و رسوم ازدواج در فرانسه؛ سنت و مراسم ازدواج در مالی؛ سنت و مراسم ازدواج در ساحل عاج؛ سنت ازدواج در زیمبابوه؛ سنت های ازدواج مسلمانان تایلند؛ سنت های ازدواج شیعیان تایلند؛ سنت های ازدواج بودائیان تایلند؛ مراسم سنتی خواستگاری و ازدواج در اوکراین؛ آداب و رسوم ازدواج در اردن؛ مراسم ازدواج در اتیوپی؛ مراسم خواستگاری در سیرالئون؛ آداب و رسوم ازدواج در قطر.

کتابشناسی

  1. ↑ افشار سیستانی، ایرج (1383). جغرافیای تاریخی تاجیکستان (پژوهشی در تاریخ، جغرافیا، آثار باستانی، بزرگان، ویژگی‌های اجتماعی و جمعیتی، فرهنگ مردم و اقتصاد تاجیکستان). تهران: انتشارات بین المللی الهدی، ص 217.
  2. ↑ زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 230-231.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=مراسم_خواستگاری_و_ازدواج_در_تاجیکستان&oldid=54988»