گروه موسیقی فضل الدین شهاب تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''7-2-10. گروه موسیقی فضل الدین شهاب'''
این گروه که در سال 1961م. تشکیل شد، «موسیقی کلاسیک» [[تاجیکستان]]، شش مقام، را اجرا کرده‌است. (موسیقی تاجیک، موسیقی دستگاهی است و در شش مقام، راست، بوزروک، نوا، دوگاه، سه گاه و عراق نواخته می‌شود). آواز‌ها از اشعار کلاسیک فارسی انتخاب می‌شوند. این گروه در میان اعضای خود اساتیدی چون شاه نظر و سیف‌الدین را دیده است. استادان بزرگ از بین تاجیک‌‌های ساکن بخارا در ازبکستان و [[شهر دوشنبه|دوشنبه]] می‌آمدند. در حال حاضر، در حالی که تصویر استادان بر دیوار‌های استودیو‌های [[رادیو در تاجیکستان|رادیو]] و [[تلویزیون در تاجیکستان|تلویزیون]] آویخته شده‌است، آن‌ها یا فوت کرده‌اند یا به اسرائیل، اروپا یا [[ایالات متحده]] مهاجرت کرده‌اند. این موضوع بر کیفیت کار گروهی تأثیر داشته است<ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 298.</ref>.


این گروه که در سال 1961.م تشکیل شد، «موسیقی کلاسیک» تاجیکستان، شش مقام، را اجرا کرده است. (موسیقی تاجیک، موسیقی دستگاهی است و در شش مقام، راست، بوزروک، نوا، دوگاه، سه گاه و عراق نواخته می شود). آوازها از اشعار کلاسیک فارسی انتخاب می شوند. این گروه در میان اعضای خود اساتیدی چون شاه نظر و سیف الدین را دیده است. استادان بزرگ از بین تاجیک های ساکن بخارا در ازبکستان و دوشنبه می آمدند. در حال حاضر، در حالی که تصویر استادان بر دیوارهای استودیوهای رادیو و تلویزیون آویخته شده است، آنها یا فوت کرده اند یا به اسرائیل، اروپا یا [[ایالات متحده]] مهاجرت کرده اند. این موضوع بر کیفیت کار گروهی تأثیر داشته است.
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۳

این گروه که در سال 1961م. تشکیل شد، «موسیقی کلاسیک» تاجیکستان، شش مقام، را اجرا کرده‌است. (موسیقی تاجیک، موسیقی دستگاهی است و در شش مقام، راست، بوزروک، نوا، دوگاه، سه گاه و عراق نواخته می‌شود). آواز‌ها از اشعار کلاسیک فارسی انتخاب می‌شوند. این گروه در میان اعضای خود اساتیدی چون شاه نظر و سیف‌الدین را دیده است. استادان بزرگ از بین تاجیک‌‌های ساکن بخارا در ازبکستان و دوشنبه می‌آمدند. در حال حاضر، در حالی که تصویر استادان بر دیوار‌های استودیو‌های رادیو و تلویزیون آویخته شده‌است، آن‌ها یا فوت کرده‌اند یا به اسرائیل، اروپا یا ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند. این موضوع بر کیفیت کار گروهی تأثیر داشته است[۱].

کتابشناسی

  1. زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 298.