بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Independent Televidion.jpg|بندانگشتی|لوگو بنگاه تلویزیونی مستقل(Independent Televidion Network) ، قابل بازیابی از https://sri-lanka.mom-gmr.org/en/media/detail/outlet/independent-television-network-itn/]] | |||
بنگاه تلویزیونی "آی. تی.ان" در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و | بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network)"آی. تی.ان"، در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقهای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامههای عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد. | ||
تا | تا مدتها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامههایش از خارج وارد میشد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامههای این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش تبلیغات تجاری و برنامههای اهدایی با درآمد خود اجاره میشود. | ||
== | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[رسانهها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا]]؛ [[تلویزیون در سریلانکا]]؛ [[بنگاه روپاواهینی در سریلانکا]] | |||
== منبع اصلی == | |||
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار). | |||
== نویسنده مقاله == | |||
مهدیقلی رکنی | |||
[[رده:رادیو و تلویزیون]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۸
بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network)"آی. تی.ان"، در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقهای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامههای عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.
تا مدتها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامههایش از خارج وارد میشد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامههای این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش تبلیغات تجاری و برنامههای اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.
نیز نگاه کنید به
رسانهها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا؛ تلویزیون در سریلانکا؛ بنگاه روپاواهینی در سریلانکا
منبع اصلی
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسنده مقاله
مهدیقلی رکنی