برخی از آداب و رسوم سنتی ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == برخی از آداب و رسوم سنتی ازدواج == مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم سنتی همراه است. برای نمونه ،عروس هنگامی که خانواده­ی خود را ترک می­کرد، باید گریه کند تا نشان دهد نمی­خواهد خانواده­اش را ترک کند. کجاوه­ی عروس، از لوازم اصلی مراسم ازدواج س...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Captبure.jpg|بندانگشتی|نقاشی از مراسم بردن عروس به خانه شوهر. برگرفته از سایت commons.wikimedia، قابل بازیابی از https://commons.wikimedia.org/wiki/File:A_bride_is_carried_by_palanquin_to_her_new_home_Wellcome_V0046669.jpg]][[پرونده:Captgure.jpg|بندانگشتی|نقاشی از مراسم بردن عروس به خانه شوهر. برگرفته از سایت mutualart، قابل بازیابی از https://www.mutualart.com/Artwork/A-Wedding-Procession/EA3F7D1D3D9DB233]][[پرونده:File.jpg|بندانگشتی|همراهی عروس توسط داماد با پارچه قرمز رنگ به سمت کجاوه. برگرفته از سایت bartarinha، قابل بازیابی از https://www.bartarinha.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D8%A8%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-3/142603-%D8%B4%D8%B4-%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C]]مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم سنتی همراه است. برای نمونه ،عروس هنگامی که خانواده­‌ی خود را ترک می­‌کرد، باید گریه کند تا نشان دهد نمی‌­خواهد خانواده‌­اش را ترک کند.


== برخی از آداب و رسوم سنتی ازدواج ==
کجاوه­‌ی عروس، از لوازم اصلی مراسم ازدواج سنتی در [[چین]] است. در مراسم ازدواج، عروس را سوار بر کجاوه از منزل پدری به خانه‌­ی داماد می­‌برند. کجاوه­‌ی عروس اغلب توسط چهار و یا هشت نفر حمل می­‌شود. هم چنین، کجاوه‌­ی اژدها و کجاوه‌­ی سیمرغ هم وجود دارد. علاوه بر حمل کنندگان، افراد دیگری هم­چون ناقوس زن، بادبزن، و چتر­دار، کجاوه‌­ی عروس را همراهی می­‌کنند. گروه حمل کننده‌­ی کجاوه، بین ده تا ده‌ها نفر متغیر بوده و بسیار تماشایی است.
مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم سنتی همراه است. برای نمونه ،عروس هنگامی که خانواده­ی خود را ترک می­کرد، باید گریه کند تا نشان دهد نمی­خواهد خانواده­اش را ترک کند.  


کجاوه­ی عروس، از لوازم اصلی مراسم ازدواج سنتی در چین است. در مراسم ازدواج، عروس را سوار بر کجاوه از منزل پدری به خانه­ی داماد می­برند. کجاوه­ی عروس اغلب توسط چهار و یا هشت نفر حمل می­شود. هم چنین، کجاوه­ی اژدها و کجاوه­ی سیمرغ هم وجود دارد. علاوه بر حمل کنندگان، افراد دیگری هم­چون ناقوس زن، بادبزن، و چتر­دار، کجاوه­ی عروس را همراهی می­کنند. گروه حمل کننده­ی کجاوه، بین ده تا ده ها نفر متغیر بوده و بسیار تماشایی است.
در مراسم ازدواج سنتی چین، سر و روی عروس را با یک روسری قرمز می‌­پوشاند و در حالی ­که یک یا چند دختر او را همراهی می­‌کنند، داماد با پارچه­‌ی ابریشمی قرمز رنگی که در دست دارد، عروس را به داخل کجاوه می­‌برد. در مسیر خانه­‌ی داماد، تکان دادن کجاوه از برنامه‌­های شاد مراسم ازدواج است و حمل‌کنندگان کجاوه، آن را به چپ و راست حرکت می­‌دهند تا عروس نتواند درون کجاوه راحت بنشیند. گاهی اوقات به خاطر تکان­‌های شدید کجاوه، داماد به نیابت از عروس از حمل‌کنندگان تقاضا می­‌کند تا کجاوه را تکان ندهند و حمل‌کنندگان شروع به خنده و شادی می‌­کنند. تمام این حرکات در حقیقت برای ایجاد یک فضای  شاد و مفرح صورت می­‌گیرد.


در مراسم ازدواج سنتی چین، سر و روی عروس را با یک روسری قرمز می­پوشاند و در حالی­که یک یا چند دختر او را همراهی می­کنند، داماد با پارچه­ی ابریشمی قرمز رنگی که در دست دارد، عروس را به داخل کجاوه می­برد. در مسیر خانه­ی داماد، تکان دادن کجاوه از برنامه­های شاد مراسم ازدواج است و حمل کنندگان کجاوه، آن را به چپ و راست حرکت می­دهند تا عروس نتواند درون کجاوه راحت بنشیند. گاهی اوقات به خاطر تکان­های شدید کجاوه، داماد به نیابت از عروس از حمل کنندگان تقاضا می­کند تا کجاوه را تکان ندهند و حمل کنندگان شروع به خنده و شادی می­کنند. تمام این حرکات در حقیقت برای ایجاد یک فضای  شاد و مفرح صورت می­گیرد.
مهم­ترین بخش از مراسم ازدواج سنتی در چین، مراسم ادای احترام است. عروس و داماد، ابتدا در مقابل «میز احترام به آسمان و زمین» قرار می‌­گیرند؛ روی این میز یک پیمانه وجود دارد که پر از غلات است و در چهار طرف آن جمله­‌ی «یشم و طلا پیمانه را پر کرده است» نوشته شده است و دهانه­‌ی پیمانه را با کاغذ قرمز رنگی می­‌بندند و در چهار سوی داخل پیمانه سکه­‌های پول گذاشته می‌شود که پس از ادای احترام توسط عروس و داماد به آسمان و زمین، شرکت‌کنندگان در مراسم این پول­‌ها را برای تبرک می­‌گیرند. در وسط پیمانه یک شاخه درخت سرو قرار دارد که از شاخه‌­های آن سکه­‌هایی آویزان می‌­شود که آن را درخت پول­زا می­‌گویند. در کنار پیمانه، ترازو، آینه، ماکو، چراغ یا شمع می­‌گذارند. داماد در سمت راست و عروس در سمت چپ و هر دو در مقابل میز می­‌ایستند و مجری با صدای بلند می‌‌گوید: <blockquote>«اول به آسمان و زمین احترام بگذارید، دوم به پدر و مادر خود ادای احترام کنید، سوم هر دو به یکدیگر احترام کنید.» </blockquote>بین مردم این اعتقاد وجود دارد که زن و مرد، تنها پس از ادای احترام به زمین و آسمان به ­طور رسمی زن و شوهر می­‌شوند. از این رو، مردم به این مراسم اهمیت زیادی می‌دهند. در بین آداب و رسوم مردمی، رسم دیگری هست مبنی بر این­که اگر داماد به هر علتی نتواند در مراسم ادای احترام حاضر شود، خواهر او با بغل کردن یک خروس، به جای داماد با عروس مراسم ادای احترام را برگراز می‌­کند.


مهم­ترین بخش از مراسم ازدواج سنتی در چین، مراسم ادای احترام است. عروس و داماد، ابتدا در مقابل«میز احترام به آسمان و زمین» قرار می­گیرند؛ روی این میز یک پیمانه وجود دارد که پر از غلات است و در چهار طرف آن جمله­ی«یشم و طلا پیمانه را پر کرده است» نوشته شده است و دهانه­ی پیمانه را با کاغذ قرمز رنگی می­بندند و در چهار سوی داخل پیمانه سکه­های پول گذاشته می­شود که پس از ادای احترام توسط عروس و داماد به آسمان و زمین، شرکت کنندگان در مراسم این پول­ها را برای تبرک می­گیرند. در وسط پیمانه یک شاخه درخت سرو قرار دارد که از شاخه­های آن سکه­هایی آویزان می­شود که آن را درخت پول­زا می­گویند. در کنار پیمانه، ترازو، آینه، ماکو، چراغ یا شمع می­گذارند. داماد در سمت راست و عروس در سمت چپ و هردو در مقابل میز می­ایستند و مجری با صدای بلند می­گوید:« اول به آسمان و زمین احترام بگذارید، دوم به پدر و مادر خود ادای احترام کنید، سوم هر دو به یکدیگر احترام کنید.» بین مردم این اعتقاد وجود دارد که زن و مرد، تنها پس از ادای احترام به زمین و آسمان به­طور رسمی زن و شوهر می­شوند. از این رو، مردم به این مراسم اهمیت زیادی می­دهند. در بین آداب و رسوم مردمی، رسم دیگری هست مبنی بر این­که اگر داماد به هرعلتی نتواند در مراسم ادای احترام حاضر شود، خواهر او با بغل کردن یک خروس، به جای داماد با عروس مراسم ادای احترام را برگرار می­کند.
بعد از مراسم کجاوه سواری و ادای احترام به آسمان و زمین، نوبت به مراسم شلوغ کردن در حجله­‌ی عروس می­‌رسد. وقتی عروس و داماد به حجله می‌­روند، خویشاوندان و دوستان آن­ها در حجله جمع شده و با عروس و داماد شوخی می‌­کنند. گاهی اوقات حتی شوخی­‌های بیش از اندازه هم می­‌کنند، ولی عروس و داماد هرگز ناراحت نمی­‌شوند و باید راه حلی برای رهایی از شوخی­‌های دوستان پیدا کنند. به همین خاطر، حجله­‌ی عروس و داماد بسیار شاد و پرشور و حال می‌­شود<ref>Pleskacheuskaya, Inesa (2007), Chinese Customs and Wisdoms. Beijing: Foreign Languages Press 109-117</ref>.


بعد از مراسم کجاوه سواری و ادای احترام به آسمان و زمین، نوبت به مراسم شلوغ کردن در حجله­ی عروس می­رسد. وقتی عروس و داماد به حجله می­روند، خویشاوندان و دوستان آن­ها در حجله جمع شده و با عروس و داماد شوخی می­کنند. گاهی اوقات حتی شوخی­های بیش از اندازه هم می­کنند، ولی  عروس و داماد هرگز ناراحت نمی­شوند و باید راه حلی برای رهایی از شوخی­های دوستان پیدا کنند. به همین خاطر، حجله­ی عروس و داماد بسیار شاد و پرشور و حال می­شود. (Inesa Pleskacheuskaya:109-117)
آداب و رسوم فوق تنها مربوط به [[سلسله ی خن|نژاد خَن]] است که اکثریت [[جمعیت چین]] را تشکیل می­‌دهند. سایر اقوام و نژادهای موجود در این کشور (55 اقلیت قومی) نیز هرکدام آداب و رسوم و سنت­‌های خاص خود را دارند که پرداختن به آن­ها کتاب مستقلی را می­‌طلبد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی] ،جلد سوم، ص. 923-925</ref>


آداب و رسوم فوق تنها مربوط به نژاد خَن است که اکثریت جمعیت چین را تشکیل می­دهند. سایر اقوام و نژادهای موجود در این کشور(55 اقلیت قومی) نیز هرکدام آداب و رسوم و سنت­های خاص خود را دارند که پرداختن به آن­ها کتاب مستقلی را می­طلبد.
== نیز نگاه کنید به ==
[[آداب و رسوم عروسی در کوبا]]؛ [[مراسم خواستگاری و ازدواج در سنگال]]؛ [[سنت ازدواج در آرژانتین]]؛ [[آداب و رسوم ازدواج در فرانسه]]؛ [[سنت و مراسم ازدواج در مالی]]؛ [[سنت و مراسم ازدواج در ساحل عاج]]؛ [[سنت ازدواج در زیمبابوه]]؛ [[سنت های ازدواج مسلمانان تایلند]]؛ [[سنت های ازدواج شیعیان تایلند]]؛ [[سنت های ازدواج بودائیان تایلند]]؛ [[مراسم سنتی خواستگاری و ازدواج در اوکراین]]؛ [[آداب و رسوم ازدواج در اردن]]؛ [[مراسم ازدواج در اتیوپی]]؛ [[مراسم خواستگاری در سیرالئون]]؛ [[آداب و رسوم ازدواج در قطر]]؛ [[مراسم خواستگاری و ازدواج در بنگلادش]]
 
== کتابشناسی ==
[[رده:ازدواج، طلاق و فرزند آوری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۰

نقاشی از مراسم بردن عروس به خانه شوهر. برگرفته از سایت commons.wikimedia، قابل بازیابی از https://commons.wikimedia.org/wiki/File:A_bride_is_carried_by_palanquin_to_her_new_home_Wellcome_V0046669.jpg
نقاشی از مراسم بردن عروس به خانه شوهر. برگرفته از سایت mutualart، قابل بازیابی از https://www.mutualart.com/Artwork/A-Wedding-Procession/EA3F7D1D3D9DB233
همراهی عروس توسط داماد با پارچه قرمز رنگ به سمت کجاوه. برگرفته از سایت bartarinha، قابل بازیابی از https://www.bartarinha.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D8%A8%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-3/142603-%D8%B4%D8%B4-%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C

مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم سنتی همراه است. برای نمونه ،عروس هنگامی که خانواده­‌ی خود را ترک می­‌کرد، باید گریه کند تا نشان دهد نمی‌­خواهد خانواده‌­اش را ترک کند.

کجاوه­‌ی عروس، از لوازم اصلی مراسم ازدواج سنتی در چین است. در مراسم ازدواج، عروس را سوار بر کجاوه از منزل پدری به خانه‌­ی داماد می­‌برند. کجاوه­‌ی عروس اغلب توسط چهار و یا هشت نفر حمل می­‌شود. هم چنین، کجاوه‌­ی اژدها و کجاوه‌­ی سیمرغ هم وجود دارد. علاوه بر حمل کنندگان، افراد دیگری هم­چون ناقوس زن، بادبزن، و چتر­دار، کجاوه‌­ی عروس را همراهی می­‌کنند. گروه حمل کننده‌­ی کجاوه، بین ده تا ده‌ها نفر متغیر بوده و بسیار تماشایی است.

در مراسم ازدواج سنتی چین، سر و روی عروس را با یک روسری قرمز می‌­پوشاند و در حالی ­که یک یا چند دختر او را همراهی می­‌کنند، داماد با پارچه­‌ی ابریشمی قرمز رنگی که در دست دارد، عروس را به داخل کجاوه می­‌برد. در مسیر خانه­‌ی داماد، تکان دادن کجاوه از برنامه‌­های شاد مراسم ازدواج است و حمل‌کنندگان کجاوه، آن را به چپ و راست حرکت می­‌دهند تا عروس نتواند درون کجاوه راحت بنشیند. گاهی اوقات به خاطر تکان­‌های شدید کجاوه، داماد به نیابت از عروس از حمل‌کنندگان تقاضا می­‌کند تا کجاوه را تکان ندهند و حمل‌کنندگان شروع به خنده و شادی می‌­کنند. تمام این حرکات در حقیقت برای ایجاد یک فضای  شاد و مفرح صورت می­‌گیرد.

مهم­ترین بخش از مراسم ازدواج سنتی در چین، مراسم ادای احترام است. عروس و داماد، ابتدا در مقابل «میز احترام به آسمان و زمین» قرار می‌­گیرند؛ روی این میز یک پیمانه وجود دارد که پر از غلات است و در چهار طرف آن جمله­‌ی «یشم و طلا پیمانه را پر کرده است» نوشته شده است و دهانه­‌ی پیمانه را با کاغذ قرمز رنگی می­‌بندند و در چهار سوی داخل پیمانه سکه­‌های پول گذاشته می‌شود که پس از ادای احترام توسط عروس و داماد به آسمان و زمین، شرکت‌کنندگان در مراسم این پول­‌ها را برای تبرک می­‌گیرند. در وسط پیمانه یک شاخه درخت سرو قرار دارد که از شاخه‌­های آن سکه­‌هایی آویزان می‌­شود که آن را درخت پول­زا می­‌گویند. در کنار پیمانه، ترازو، آینه، ماکو، چراغ یا شمع می­‌گذارند. داماد در سمت راست و عروس در سمت چپ و هر دو در مقابل میز می­‌ایستند و مجری با صدای بلند می‌‌گوید:

«اول به آسمان و زمین احترام بگذارید، دوم به پدر و مادر خود ادای احترام کنید، سوم هر دو به یکدیگر احترام کنید.»

بین مردم این اعتقاد وجود دارد که زن و مرد، تنها پس از ادای احترام به زمین و آسمان به ­طور رسمی زن و شوهر می­‌شوند. از این رو، مردم به این مراسم اهمیت زیادی می‌دهند. در بین آداب و رسوم مردمی، رسم دیگری هست مبنی بر این­که اگر داماد به هر علتی نتواند در مراسم ادای احترام حاضر شود، خواهر او با بغل کردن یک خروس، به جای داماد با عروس مراسم ادای احترام را برگراز می‌­کند.

بعد از مراسم کجاوه سواری و ادای احترام به آسمان و زمین، نوبت به مراسم شلوغ کردن در حجله­‌ی عروس می­‌رسد. وقتی عروس و داماد به حجله می‌­روند، خویشاوندان و دوستان آن­ها در حجله جمع شده و با عروس و داماد شوخی می‌­کنند. گاهی اوقات حتی شوخی­‌های بیش از اندازه هم می­‌کنند، ولی عروس و داماد هرگز ناراحت نمی­‌شوند و باید راه حلی برای رهایی از شوخی­‌های دوستان پیدا کنند. به همین خاطر، حجله­‌ی عروس و داماد بسیار شاد و پرشور و حال می‌­شود[۱].

آداب و رسوم فوق تنها مربوط به نژاد خَن است که اکثریت جمعیت چین را تشکیل می­‌دهند. سایر اقوام و نژادهای موجود در این کشور (55 اقلیت قومی) نیز هرکدام آداب و رسوم و سنت­‌های خاص خود را دارند که پرداختن به آن­ها کتاب مستقلی را می­‌طلبد.[۲]

نیز نگاه کنید به

آداب و رسوم عروسی در کوبا؛ مراسم خواستگاری و ازدواج در سنگال؛ سنت ازدواج در آرژانتین؛ آداب و رسوم ازدواج در فرانسه؛ سنت و مراسم ازدواج در مالی؛ سنت و مراسم ازدواج در ساحل عاج؛ سنت ازدواج در زیمبابوه؛ سنت های ازدواج مسلمانان تایلند؛ سنت های ازدواج شیعیان تایلند؛ سنت های ازدواج بودائیان تایلند؛ مراسم سنتی خواستگاری و ازدواج در اوکراین؛ آداب و رسوم ازدواج در اردن؛ مراسم ازدواج در اتیوپی؛ مراسم خواستگاری در سیرالئون؛ آداب و رسوم ازدواج در قطر؛ مراسم خواستگاری و ازدواج در بنگلادش

کتابشناسی

  1. ↑ Pleskacheuskaya, Inesa (2007), Chinese Customs and Wisdoms. Beijing: Foreign Languages Press 109-117
  2. ↑ سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی ،جلد سوم، ص. 923-925
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=برخی_از_آداب_و_رسوم_سنتی_ازدواج&oldid=58510»