مراتع در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[چین|کشور چین]] دارای 266 میلیون و 60 هزار هکتار مرتع متنوع است که مناسب دامپروری در فصل‌های مختلف در طول سال است. این مرتع‌ها یک چهارم مساحت [[چین]] را پوشش داده و از این لحاظ، [[چین]] در جایگاه نخست جهان قرار دارد. مراتع طبیعی [[چین]] عمدتا در شمال و غرب و مراتع مصنوعی در جنوب شرق [[چین]] واقع شده‌است.  
[[چین|کشور چین]] دارای 266 میلیون و 60 هزار هکتار مرتع متنوع است که مناسب دامپروری در فصل‌های مختلف در طول سال است. این مرتع‌ها یک چهارم مساحت [[چین]] را پوشش داده و از این لحاظ، [[چین]] در جایگاه نخست جهان قرار دارد. مراتع طبیعی [[چین]] عمدتا در شمال و غرب و مراتع مصنوعی در جنوب شرق [[چین]] واقع شده‌است.  
[[پرونده:428f7910596a401f80521428bd3b8025.jpg|بندانگشتی|تصویر چمن زار کلاجون در شین جیان در [[چین]]]]
[[پرونده:428f7910596a401f80521428bd3b8025.jpg|بندانگشتی|تصویر چمن زار کلاجون در شین جیان در [[چین]]. قابل بازیابی از https://persian.cri.cn/921/2015/06/15/169s153453_3.htm]]


=== چمن زارهای مهم [[چین]] ===
=== چمن زارهای مهم [[چین]] ===

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۳

کشور چین دارای 266 میلیون و 60 هزار هکتار مرتع متنوع است که مناسب دامپروری در فصل‌های مختلف در طول سال است. این مرتع‌ها یک چهارم مساحت چین را پوشش داده و از این لحاظ، چین در جایگاه نخست جهان قرار دارد. مراتع طبیعی چین عمدتا در شمال و غرب و مراتع مصنوعی در جنوب شرق چین واقع شده‌است.

تصویر چمن زار کلاجون در شین جیان در چین. قابل بازیابی از https://persian.cri.cn/921/2015/06/15/169s153453_3.htm

چمن زارهای مهم چین

چمن‌زارهای مهم چین عبارتند از: منطقه‌ی دامپروری مغولستان داخلی که بزرگترین منطقه‌ی دامپروری چین است، و اسب‌های «سن‌هِه» و گاوهای «سن‌هِه» و دیگر انواع احشام در آن به چرا می‌پردازند.

منطقه‌ی دامپروری «سین‌کیانگ» که گوسفندان خاص با پشم نازک «سین‌کیانگ»، گوسفندان بزرگ دنبه‌دار «آلتا»، گله‌های اسب «ای‌لی» و انواع و اقسام دام‌ها و احشام در آن چرا می‌کنند.

منطقه‌ی دامپروری «چینگ‌های» برای چرای گاوهای تبتی و اسب‌های «هه‌چیو» و منطقه‌ی دامپروری تبت که مورد استفاده‌ی گاوهای تبتی قرار می‌گیرد[۱].

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی در چین؛ مزارع و زمین های قابل کشت در چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص. 63-64.