پرش به محتوا

عقال و جهال در دروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Momeni (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Jafari (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹: خط ۹:


# [[دروزیه یا موحدون#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
# [[دروزیه یا موحدون#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
==منبع اصلی==
معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%B3%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86 سودان]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]
==نویسندگان مقاله==
مریم معماریان و مصطفی امیدی

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۲

عُقّال، در اصطلاح دروزی به روحانیون پرهیزکاری‌ که به حقایق دینی واقف بوده و قادر به خواندن و تفسیر نوشته‌های سرّی و نیز رسائل الحکمة‌ هستند، اطلاق می­شود. آنان راهنمای روحانی جهالند و بر مراسم و فرایض جامعه نظارت می‌کنند و سایر افراد که بر هوای نفس خود تسلط ندارند، از جرگه جهال­اند. دانشمندترین افراد طبقۀ عقال مرجعیت خاصی در جامعه دارند و شیخ خوانده می‌شوند.

ورود یک جاهل به جرگه عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبی‌اش با الگوی رفتاری مورد نظر است و پس از آن، وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند.چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در مجامع دینی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری می‌شود. این حالت اِبعاد یا رد خوانده می‌شود.

نیز نگاه کنید به

اسلام و مسلمانان سوریه،دروزیه یا موحدون

کتابشناسی

  1. شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

منبع اصلی

معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی

نویسندگان مقاله

مریم معماریان و مصطفی امیدی