پرش به محتوا

انجمن اخوت چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Rashid (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:




[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سن]] در سال1897، به مدت سه ماه به بروکسل رفت و برنامه­‌ی«انجمن اخوت» را که در بسیاری از کشورهای آسیائی و آفریقائی شعبه داشت و یکی از هسته‌های اصلی نهضت آزادی‌خواهانه­‌ی این کشورها در آن زمان بود، مورد مطالعه و بررسی قرار داد.
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سن]] در سال 1897، به مدت سه ماه به بروکسل رفت و برنامه­‌ی«انجمن اخوت» را که در بسیاری از کشورهای آسیائی و آفریقائی شعبه داشت و یکی از هسته‌های اصلی نهضت آزادی‌خواهانه­‌ی این کشورها در آن زمان بود، مورد مطالعه و بررسی قرار داد. وی پس از سه ماه از بروکسل به [[فرانسه]] وآلمان رفت وبا دانشجویان چینی جلساتی گذاشت و با آن­‌ها موضوع تأسیس«انجمن اخوت» در [[چین]] را مطرح ساخت. پس از آن وی مخفیانه از‌ هامبورگ با کشتی و با اسم مستعار به بندر [[شانگهای]] رفت و برای شش ماه به­­‌طور ناشناس در آنجا زندگی کرد. او با همکاری دوستان قدیمی که محرمانه به دیدارش می­رفتند«انجمن اخوت» را تشکیل داد، و با تشکیلات دانشجویان چینی در اروپا مرتب ارتباط داشت. اوراق تبلیغاتی این انجمن که در چاپخانه­‌ی پدر زنش تکثیر می­ شدند، در [[چین|سرتاسر چین]] منتشر و توزیع شدند. پلیس شهر نانکن شعبه­‌ی این انجمن مخفی را کشف کرد و نام«سون یات­ سِن» مجددا بر سر زبان‌ها افتاد.


وی پس از سه ماه از بروکسل به [[فرانسه]] وآلمان رفت و با دانشجویان چینی جلساتی گذاشت و با آن­ها موضوع تأسیس«انجمن اخوت» در [[چین]] را مطرح ساخت.
پلیس این بار برای یافتن او پانصدهزار دلار هنگ ­کنگ جایزه تعیین کرد. دوباره شرایط زندگی در چین برای او خطرناک شده بود. لذا، ناگزیر با لباس مبدل و در قیافه­‌ی یک کشیش در [[شانگهای]] سوار کشتی شده و به آمریکا رفت. بعد از یکسال توقف و مطالعه وسخنرانی وتماس در شهرهای بزرگ آمریکا، به [[توکیو]] در ژاپن رفت و از این شهر«انجمن اخوت» چین را رهبری و مقدمات ائتلاف این تشکیلات با سایر انجمن‌های مخفی [[چین]] که طرفدار جمهوریت بودند را فراهم ساخت.
 
پس از آن وی مخفیانه از‌ هامبورگ با کشتی و با اسم مستعار به بندر [[شانگهای]] رفت وبرای شش ماه به­­‌طور ناشناس در آنجا زندگی کرد. او با همكاری دوستان قدیمی که محرمانه به دیدارش می­ رفتند«انجمن اخوت» را تشکیل داد، و با تشکیلات دانشجویان چینی در اروپا مرتب ارتباط داشت.
 
اوراق تبلیغاتی این انجمن که در چاپخانه­‌ی پدر زنش تکثیر می­شدند، در سرتاسر [[چین]] منتشر و توزیع شدند. پلیس شهر نانکن شعبه­‌ی این انجمن مخفی را کشف کرد و نام[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|«سون یات­ سِن»]] مجددا بر سر زبان­ ها افتاد.
 
پلیس این بار برای یافتن او پانصدهزار دلار هنگ ­کنگ جایزه تعیین كرد. دوباره شرایط زندگی در [[چین]] برای او خطرناک شده بود. لذا، ناگزیر با لباس مبدل و در قیافه­‌ی یک کشیش در [[شانگهای]] سوار کشتی شده و به [[آمریکا]] رفت.
 
بعد از یک سال توقف ومطالعه وسخنرانی وتماس در شهرهای بزرگ آمریکا، به [[توکیو]] در [[ژاپن]] رفت و از این شهر«انجمن اخوت» [[چین]] را رهبری و مقدمات ائتلاف این تشکیلات با سایر انجمن‌های مخفی [[چین]] که طرفدار جمهوریت بودند را فراهم ساخت<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.167-168.</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]]؛ [[پیگیری انقلاب در اروپا توسط سون یات سن]]
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]]؛ [[پیگیری انقلاب در اروپا توسط سون یات سن]]


== کتابشناسی ==
== منبع اصلی ==
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].
 
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:تاریخ معاصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۰


سون یات سن در سال 1897، به مدت سه ماه به بروکسل رفت و برنامه­‌ی«انجمن اخوت» را که در بسیاری از کشورهای آسیائی و آفریقائی شعبه داشت و یکی از هسته‌های اصلی نهضت آزادی‌خواهانه­‌ی این کشورها در آن زمان بود، مورد مطالعه و بررسی قرار داد. وی پس از سه ماه از بروکسل به فرانسه وآلمان رفت وبا دانشجویان چینی جلساتی گذاشت و با آن­‌ها موضوع تأسیس«انجمن اخوت» در چین را مطرح ساخت. پس از آن وی مخفیانه از‌ هامبورگ با کشتی و با اسم مستعار به بندر شانگهای رفت و برای شش ماه به­­‌طور ناشناس در آنجا زندگی کرد. او با همکاری دوستان قدیمی که محرمانه به دیدارش می­رفتند«انجمن اخوت» را تشکیل داد، و با تشکیلات دانشجویان چینی در اروپا مرتب ارتباط داشت. اوراق تبلیغاتی این انجمن که در چاپخانه­‌ی پدر زنش تکثیر می­ شدند، در سرتاسر چین منتشر و توزیع شدند. پلیس شهر نانکن شعبه­‌ی این انجمن مخفی را کشف کرد و نام«سون یات­ سِن» مجددا بر سر زبان‌ها افتاد.

پلیس این بار برای یافتن او پانصدهزار دلار هنگ ­کنگ جایزه تعیین کرد. دوباره شرایط زندگی در چین برای او خطرناک شده بود. لذا، ناگزیر با لباس مبدل و در قیافه­‌ی یک کشیش در شانگهای سوار کشتی شده و به آمریکا رفت. بعد از یکسال توقف و مطالعه وسخنرانی وتماس در شهرهای بزرگ آمریکا، به توکیو در ژاپن رفت و از این شهر«انجمن اخوت» چین را رهبری و مقدمات ائتلاف این تشکیلات با سایر انجمن‌های مخفی چین که طرفدار جمهوریت بودند را فراهم ساخت.

نیز نگاه کنید به

سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین؛ پیگیری انقلاب در اروپا توسط سون یات سن

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی