شاخص های آب و هوا یی تقویم چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Captuvvre.jpg|بندانگشتی|شاخص هوایی 24 گانه]]
[[پرونده:Lichun.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Lichun.jpg|بندانگشتی|241x241پیکسل|«لی­چون». برگرفته از سایت chinaeducationaltours، قابل بازیابی از https://www.chinaeducationaltours.com/guide/culture-solar-terms-in-spring.htm]][[پرونده:Liqiu.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Liqiu.jpg|بندانگشتی|245x245پیکسل|«لی­چیو». برگرفته از سایت chinaeducationaltours، قابل بازیابی از https://www.chinaeducationaltours.com/guide/culture-solar-terms-in-autumn.htm]][[پرونده:Xiazhi.jpg|بندانگشتی|«شیا­جی»(Xia zhi) طولانی­‌ترین روز و کوتاه‌ترین شب سال. برگرفته از سایت chinaeducationaltours، قابل بازیابی از https://www.chinaeducationaltours.com/guide/culture-solar-terms-in-summer.htm|241x241پیکسل]]براساس تقویم کشاورزی [[چین]]، در هر ماه دو شاخص هوایی وجود دارد که در طول سال تعداد آن­ها در مجموع به بیست و چهار شاخص می­‌رسد. این شاخص‌­های هوایی منحصرا مختص تقویم کشاورزی [[چین]] است. مردمان قدیمی [[چین]]، در انجام فعالیت­‌های کشاورزی خود، به ­تدریج متوجه شدند که کره­‌ی زمین در طول 355 یا 354 روز به اضافه‌­ی 6 ساعت، یک دور به دور خورشید می‌چرخد. آن­ها نام این مدت ثابت و تغییرناپذیر را «یک سال» گذاشتند؛ آن­ها هم­چنین، برای نشان دادن تغییرات فصلی و آب و هوایی، بر اساس ارتباط متقابل کره‌­ی زمین و خورشید، تعداد روزهای یک سال را به بیست و چهار  قسمت تقسیم کردند. براین اساس، هر پانزده روز یک شاخص و هر ماه دو شاخص هوایی دارد. زمان وقوع بیست و چهار شاخص هوایی در گاه‌­شمار چینی تا حدودی ثابت است. این شاخص‌­ها، در شش ماه نخست سال، در پیش و بعد از روز ششم و بیست و یکم هر ماه و در شش ماه دوم، قبل و بعد از روز هشتم و بیست و سوم هر ماه است.
[[پرونده:Lichun.jpg|بندانگشتی|241x241پیکسل|«لی­چون»]]
[[پرونده:Liqiu.jpg|بندانگشتی|245x245پیکسل|«لی­چیو»]]
[[پرونده:Lidong.jpg|بندانگشتی|247x247پیکسل|«لی­دونگ»]]
[[پرونده:Chunfen.jpg|بندانگشتی|247x247پیکسل|«چون­فِن» در این روز طول شب و روز با هم برابر است]]
[[پرونده:Qiufen.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|«چیو­فِن» در این روز طول شب و روز با هم برابر است]]
[[پرونده:Xiazhi.jpg|بندانگشتی|«شیا­جی»(Xia zhi) طولانی­‌ترین روز و کوتاه‌ترین شب سال|241x241پیکسل]]
[[پرونده:Dongzhi.jpg|بندانگشتی|«دونگ­جی» کوتاه‌­ترین روز و طولانی­‌ترین شب سال |239x239پیکسل]]
[[پرونده:Cمapture.jpg|بندانگشتی|«یو­شویی» (Yu shui) به معنای شروع باران|252x252پیکسل]]
[[پرونده:Jingzhe.jpg|بندانگشتی|«جینگ­جی» (Jing zhi)، بیدار شدن حشرات از خواب زمستانی|260x260پیکسل]]
[[پرونده:Qingming.jpg|بندانگشتی|«چینگ­مینگ»، هوای صاف و تمیز بهاری|262x262پیکسل]]
[[پرونده:Guyu.jpg|بندانگشتی|«گو­یو» نشانگر آغاز فصل ازدیاد بارش باران|261x261پیکسل]]
[[پرونده:Xiaoman.jpg|بندانگشتی|«شیائو­مَن» قابل برداشت بودن دانه­‌ها|264x264پیکسل]]
[[پرونده:Mangzhong.jpg|بندانگشتی|«مانگ­جونگ» رسیدن گندم‌­ها |260x260پیکسل]]
[[پرونده:Xiaoshu.jpg|بندانگشتی|«شیائو­شو» بیانگر درجه‌­ی حرارت هوا|261x261پیکسل]]
[[پرونده:Dashu.jpg|بندانگشتی|«داشو» گرم­ترین روز سال|269x269پیکسل]]
[[پرونده:Chushu.jpg|بندانگشتی|«چو­شو» رو به پایان بودن هوا گرم تابستان|274x274پیکسل]]
[[پرونده:Bailu.jpg|بندانگشتی|«بَی­لو» زمان سرد شدن هوا و شبنم زدن|276x276پیکسل]]
[[پرونده:Hanlu.jpg|بندانگشتی|«خَن­لو» زیاد شدن شبنم و سرد شدن هوا|280x280پیکسل]]
[[پرونده:Shuangjiang.jpg|بندانگشتی|«شوانگ جیانگ» آغاز فصل یخ زدن شبنم|281x281پیکسل]]
[[پرونده:Xiaoxue.jpg|بندانگشتی|«شیائو شوه» (Xiao xue) فرا رسیدن زمان بارش برف و تفاوت میزان برف|277x277پیکسل]]
[[پرونده:Daxue.jpg|بندانگشتی|287x287پیکسل|«دا شوه» فرا رسیدن زمان بارش برف]]
[[پرونده:Xiaohan.jpg|بندانگشتی|«شیائو خَن» نشانگر درجه ­ی سردی هوای زمستان|272x272پیکسل]]
[[پرونده:Dahan.jpg|بندانگشتی|«دَخَن» سردترین روز سال |273x273پیکسل]]
براساس تقویم کشاورزی [[چین]]، در هر ماه دو شاخص هوایی وجود دارد که در طول سال تعداد آن­ها در مجموع به بیست و چهار شاخص می­‌رسد. این شاخص‌­های هوایی منحصرا مختص تقویم کشاورزی [[چین]] است. مردمان قدیمی [[چین]]، در انجام فعالیت­‌های کشاورزی خود، به ­تدریج متوجه شدند که کره­‌ی زمین در طول 355 یا 354 روز به اضافه‌­ی 6 ساعت، یک دور به دور خورشید می‌چرخد. آن­ها نام این مدت ثابت و تغییرناپذیر را «یک سال» گذاشتند؛ آن­ها هم­چنین، برای نشان دادن تغییرات فصلی و آب و هوایی، بر اساس ارتباط متقابل کره‌­ی زمین و خورشید، تعداد روزهای یک سال را به بیست و چهار  قسمت تقسیم کردند. براین اساس، هر پانزده روز یک شاخص و هر ماه دو شاخص هوایی دارد. زمان وقوع بیست و چهار شاخص هوایی در گاه‌­شمار چینی تا حدودی ثابت است. این شاخص‌­ها، در شش ماه نخست سال، در پیش و بعد از روز ششم و بیست و یکم هر ماه و در شش ماه دوم، قبل و بعد از روز هشتم و بیست و سوم هر ماه است.


اسامی و مفاهیم بیست و چهار شاخص هوایی عبارتند از:
اسامی و مفاهیم بیست و چهار شاخص هوایی عبارتند از:
خط ۶۱: خط ۳۷:
«شیائو خَن» و «دَ خَن» نشانگر درجه ­ی سردی هوای زمستان است. «دَخَن» سردترین روز سال است.
«شیائو خَن» و «دَ خَن» نشانگر درجه ­ی سردی هوای زمستان است. «دَخَن» سردترین روز سال است.


این بیست و چهار شاخص هوایی در تولید محصولات کشاورزی [[چین]] نقش مهمی دارند. مردم برای به یاد سپردن آسان این شاخص‌­ها، آن­ها را به­ صورت شعر «آواز بیست و چهار شاخص هوایی» تنظیم کرده اند.
این بیست و چهار شاخص هوایی در تولید محصولات کشاورزی [[چین]] نقش مهمی دارند. مردم برای به یاد سپردن آسان این شاخص‌­ها، آن­ها را به­ صورت شعر «آواز بیست و چهار شاخص هوایی» تنظیم کرده اند<ref>China Encyclopedia (2008). 521- 523</ref>.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: انتشارات الهدی، جلد سوم، ص 939-942.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]


(China Encyclopedia ,  2008: 521- 523)<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: انتشارات الهدی، جلد سوم، ص 939-942</ref>
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۸

«لی­چون». برگرفته از سایت chinaeducationaltours، قابل بازیابی از https://www.chinaeducationaltours.com/guide/culture-solar-terms-in-spring.htm
«لی­چیو». برگرفته از سایت chinaeducationaltours، قابل بازیابی از https://www.chinaeducationaltours.com/guide/culture-solar-terms-in-autumn.htm
«شیا­جی»(Xia zhi) طولانی­‌ترین روز و کوتاه‌ترین شب سال. برگرفته از سایت chinaeducationaltours، قابل بازیابی از https://www.chinaeducationaltours.com/guide/culture-solar-terms-in-summer.htm

براساس تقویم کشاورزی چین، در هر ماه دو شاخص هوایی وجود دارد که در طول سال تعداد آن­ها در مجموع به بیست و چهار شاخص می­‌رسد. این شاخص‌­های هوایی منحصرا مختص تقویم کشاورزی چین است. مردمان قدیمی چین، در انجام فعالیت­‌های کشاورزی خود، به ­تدریج متوجه شدند که کره­‌ی زمین در طول 355 یا 354 روز به اضافه‌­ی 6 ساعت، یک دور به دور خورشید می‌چرخد. آن­ها نام این مدت ثابت و تغییرناپذیر را «یک سال» گذاشتند؛ آن­ها هم­چنین، برای نشان دادن تغییرات فصلی و آب و هوایی، بر اساس ارتباط متقابل کره‌­ی زمین و خورشید، تعداد روزهای یک سال را به بیست و چهار  قسمت تقسیم کردند. براین اساس، هر پانزده روز یک شاخص و هر ماه دو شاخص هوایی دارد. زمان وقوع بیست و چهار شاخص هوایی در گاه‌­شمار چینی تا حدودی ثابت است. این شاخص‌­ها، در شش ماه نخست سال، در پیش و بعد از روز ششم و بیست و یکم هر ماه و در شش ماه دوم، قبل و بعد از روز هشتم و بیست و سوم هر ماه است.

اسامی و مفاهیم بیست و چهار شاخص هوایی عبارتند از:

«لی­چون»، «لی­شیا»، «لی­چیو» و «لی­دونگ» بیانگر آغاز چهار فصل هستند.

«چون­فِن» و «چیو­فِن» دو روزی هستند که در سال، طول شب و روز با هم برابر است.

«شیا­جی» (Xia zhi) طولانی­‌ترین روز و کوتاه‌ترین شب سال است.

«دونگ­جی» کوتاه‌­ترین روز و طولانی­‌ترین شب سال است.

«یو­شویی» (Yu shui) به معنای شروع باران است.

«جینگ­جی» (Jing zhi) نشان دهنده‌­ی این است که بعد از صدای رعد و برق (در فصل بهار)، حشرات از خواب زمستانی بیدار می‌­شوند.

«چینگ­مینگ» بیانگر این است­ که پس از فرارسیدن فصل بهار، هوای صاف و تمیز بهاری، جایگزین چهره­‌ی خشک و زرد زمستان شده است.

«گو­یو» نشانگر آغاز فصل ازدیاد بارش باران است که برای محصولات کشاورزی بسیار مفید است.

«شیائو­مَن» نشان دهنده‌­ی این است­ که دانه­‌های پربار محصولات کشاورزی در فصل تابستان قابل برداشت هستند.

«مانگ­جونگ» به مردم خبر می‌­دهد که گندم‌­ها رسیده‌اند.

«شیائو­شو» و «داشو» بیانگر درجه‌­ی حرارت هواست، «داشو» گرم­ترین روز سال است.

«چو­شو» نشان دهنده­‌ی این است­ که هوای گرم و داغ تابستان رو به پایان است.

«بَی­لو» به مردم خبر می‌­دهد که شبنم زدن شروع شده و هوا سرد می­‌شود.

«خَن­لو» بیانگر زیاد شدن شبنم و سرد شدن هواست.

«شوانگ جیانگ» به معنای آغاز فصل یخ زدن شبنم است.

«شیائو شوه» (Xiao xue) و «دا شوه» بیانگر فرا رسیدن زمان بارش برف و تفاوت میزان برف است.

«شیائو خَن» و «دَ خَن» نشانگر درجه ­ی سردی هوای زمستان است. «دَخَن» سردترین روز سال است.

این بیست و چهار شاخص هوایی در تولید محصولات کشاورزی چین نقش مهمی دارند. مردم برای به یاد سپردن آسان این شاخص‌­ها، آن­ها را به­ صورت شعر «آواز بیست و چهار شاخص هوایی» تنظیم کرده اند[۱].[۲]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین

کتابشناسی

  1. China Encyclopedia (2008). 521- 523
  2. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: انتشارات الهدی، جلد سوم، ص 939-942.