سایت باستانی شانادو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


[[پرونده:شانادو.jpg|بندانگشتی|سایت باستانی شانادو]]
[[پرونده:شانادو.jpg|بندانگشتی|سایت باستانی شانادو. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/china/article/1116907/warning-over-commercialising-heritage-sites]]
شانادو(Site of Xinadu. Inner Mongulia) پایتخت باستانی چنگیز خان مغول در سال1256میلادی در زمینی به مساحت25هزار هکتار در مغولستان داخلی کنونی [[چین]] احداث شد.  
شانادو(Site of Xinadu. Inner Mongulia) پایتخت باستانی چنگیز خان مغول در سال1256میلادی در زمینی به مساحت25هزار هکتار در مغولستان داخلی کنونی [[چین]] احداث شد.  


[[هنر معماری در چین|طراحی و معماری]] این پایتخت نماد تلفیق زندگی کوچ نشینی مغولی و [[فرهنگ چینی|فرهنگ]] و [[تاریخ و تمدن چین|تمدن چینی]] است. از همین پایتخت بود که قوبیلای خان [[سلسله یوان|سلسله‌­ی یوان]] و حاکمیت بر تمام [[چین|سرزمین پهناور چین]] را بنیان گذاشت. مناظره و بحث­‌های مذهبی که در این شهر و در آن عصر جریان داشت، منجر به انتشار [[آیین بودا|بودیسم]] تبتی در شمال شرق آسیا شد که هنوز هم در بسیاری از این مناطق در [[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین|آداب و رسوم]] و سنت­‌های مذهبی و فرهنگی مردم جریان دارد. آثار باقی­مانده در خرابه­‌های این سایت باستانی شامل معابد، مقابر و اردوگاه­‌های قبایل کوچ نشین مغولی و کانال­‌های آبی است.  
[[هنر معماری در چین|طراحی و معماری]] این پایتخت نماد تلفیق زندگی کوچ نشینی مغولی و [[فرهنگ چینی|فرهنگ]] و [[تاریخ و تمدن چین|تمدن چینی]] است. از همین پایتخت بود که قوبیلای خان [[سلسله یوان|سلسله‌­ی یوان]] و حاکمیت بر تمام [[چین|سرزمین پهناور چین]] را بنیان گذاشت. مناظره و بحث­‌های مذهبی که در این شهر و در آن عصر جریان داشت، منجر به انتشار [[آیین بودا|بودیسم]] تبتی در شمال شرق آسیا شد که هنوز هم در بسیاری از این مناطق در [[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین|آداب و رسوم]] و سنت­‌های مذهبی و فرهنگی مردم جریان دارد. آثار باقی­مانده در خرابه­‌های این سایت باستانی شامل معابد، مقابر و اردوگاه­‌های قبایل کوچ نشین مغولی و کانال­‌های آبی است.  


این سایت باستانی در سی­‌و‌­ششمین اجلاس کمیته‌­ی میراث فرهنگی جهان در کشور [[روسیه]] در ماه ژوئیه‌­ی سال2012میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] ثبت شد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>
این سایت باستانی در سی­‌و‌­ششمین اجلاس کمیته‌­ی میراث فرهنگی جهان در کشور [[روسیه]] در ماه ژوئیه‌ی سال2012میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] ثبت شد.<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 642.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[سایت های باستانی در چین]]
* [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]
* [[سایت های باستانی در چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۹

سایت باستانی شانادو. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/china/article/1116907/warning-over-commercialising-heritage-sites

شانادو(Site of Xinadu. Inner Mongulia) پایتخت باستانی چنگیز خان مغول در سال1256میلادی در زمینی به مساحت25هزار هکتار در مغولستان داخلی کنونی چین احداث شد.

طراحی و معماری این پایتخت نماد تلفیق زندگی کوچ نشینی مغولی و فرهنگ و تمدن چینی است. از همین پایتخت بود که قوبیلای خان سلسله‌­ی یوان و حاکمیت بر تمام سرزمین پهناور چین را بنیان گذاشت. مناظره و بحث­‌های مذهبی که در این شهر و در آن عصر جریان داشت، منجر به انتشار بودیسم تبتی در شمال شرق آسیا شد که هنوز هم در بسیاری از این مناطق در آداب و رسوم و سنت­‌های مذهبی و فرهنگی مردم جریان دارد. آثار باقی­مانده در خرابه­‌های این سایت باستانی شامل معابد، مقابر و اردوگاه­‌های قبایل کوچ نشین مغولی و کانال­‌های آبی است.

این سایت باستانی در سی­‌و‌­ششمین اجلاس کمیته‌­ی میراث فرهنگی جهان در کشور روسیه در ماه ژوئیه‌ی سال2012میلادی، در فهرست میراث جهانی ثبت شد.[۱]

نیز نگاه کنید به

آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ سایت های باستانی در چین

کتابشناسی

  1. سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 642.