لیو گونگ چوان، خوشنویس چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«لیو گونگ چوان» [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] [[سلسله تانگ|عصر تانگ]] بود. وی به خاطر نوشتن کاراکترهای منظم و مرتب معروف بود. او با به کارگیری ساختار به هم پیوسته ی سبک «اویانگ شون» و توسعه ی حرکت قلم مویِ سبک «[[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان جِن چینگ]]»، سبک خاص لیویِ خود را ابداع کرد. [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] او سبک استخوان دار و توانمند با چارچوبی استوار و حرکاتی قدرتمند بوده، و بر ایده ای قوی و ساختدار تأکید دارد. کارهای او اغلب به کار «[[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان جِن چینگ]]» ارتباط داده می شود. «رگ های یان و استخوان لیو» نماد ویژگی اصلی این دو سبک بزرگ نوشتاری قاعده مند [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]] است. لیو هم مثل [[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان]] خیلی پرکار بود. | «لیو گونگ چوان» [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] [[سلسله تانگ|عصر تانگ]] بود. وی به خاطر نوشتن کاراکترهای منظم و مرتب معروف بود. او با به کارگیری ساختار به هم پیوسته ی سبک «اویانگ شون» و توسعه ی حرکت قلم مویِ سبک «[[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان جِن چینگ]]»، سبک خاص لیویِ خود را ابداع کرد. [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] او سبک استخوان دار و توانمند با چارچوبی استوار و حرکاتی قدرتمند بوده، و بر ایده ای قوی و ساختدار تأکید دارد. کارهای او اغلب به کار «[[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان جِن چینگ]]» ارتباط داده می شود. «رگ های یان و استخوان لیو» نماد ویژگی اصلی این دو سبک بزرگ نوشتاری قاعده مند [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]] است. لیو هم مثل [[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان]] خیلی پرکار بود. | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۳
«لیو گونگ چوان» خوشنویس عصر تانگ بود. وی به خاطر نوشتن کاراکترهای منظم و مرتب معروف بود. او با به کارگیری ساختار به هم پیوسته ی سبک «اویانگ شون» و توسعه ی حرکت قلم مویِ سبک «یان جِن چینگ»، سبک خاص لیویِ خود را ابداع کرد. خوشنویسی او سبک استخوان دار و توانمند با چارچوبی استوار و حرکاتی قدرتمند بوده، و بر ایده ای قوی و ساختدار تأکید دارد. کارهای او اغلب به کار «یان جِن چینگ» ارتباط داده می شود. «رگ های یان و استخوان لیو» نماد ویژگی اصلی این دو سبک بزرگ نوشتاری قاعده مند سلسله ی تانگ است. لیو هم مثل یان خیلی پرکار بود.
معروف ترین اثر وی «لوح بتکده ی شوانبی»است که داستان استاد مانک دادا(Dada)، کسی که مقرب امپراتوران سلسله ی تانگ بود را بازگو می کند. این لوح سنگی در ماه دوازدهم سال 841 میلادی ساخته شده است. متن لوح به خط خوشنویسی معمولی نوشته و حکاکی شده است. در حال حاضر، این لوح در سالن شماره ی 2 در موزه ی جنگل ستون های یاد بود شهر شیاَن نگهداری می شود[۱].