سازمان نصر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
سازمان نصر در هزارهجات، [[هرات]] و سایر [[مناطق شیعهنشین افغانستان|مناطق شیعهنشین]] نفوذ و طرفداران زیادی داشت و علاوه بر افغانستان، بهمنظور جذب نیرو و کمک در شهرهای مشهد، زاهدان، قم و تهران دفتر داشت. | سازمان نصر در هزارهجات، [[هرات]] و سایر [[مناطق شیعهنشین افغانستان|مناطق شیعهنشین]] نفوذ و طرفداران زیادی داشت و علاوه بر افغانستان، بهمنظور جذب نیرو و کمک در شهرهای مشهد، زاهدان، قم و تهران دفتر داشت. | ||
«پیام مستضعفین» ارگان رسمی سازمان نصر بود. پیام خون و پیام سنگرنشینان از دیگر نشریات آن بود.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی | «پیام مستضعفین» ارگان رسمی سازمان نصر بود. پیام خون و پیام سنگرنشینان از دیگر نشریات آن بود.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 473-474.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == |
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۴
از قدیمیترین تشکلهای شیعه است. هسته اصلی این سازمان در سالهای ۴۸ - ۱۳۴۷/۱۹۶۹ پدید آمد. این سازمان در سال ۱۳۵۱، سازمان نصر با نام «روحانیت نوین» فعالیت میکرد و اعضای آن را عدهای از علما تشکیل میدادند.
در فروردین ۱۳۵۸، از بههمپیوستن احزاب و تشکلهایی، مانند روحانیت مبارز، حزب حسینی، دانشجویان علوم اسلامی و روحانیت نوین، تشکیل شد. فعالیت مسلحانه سازمان نصر از سال ۱۳۵۸ شروع شد.
سازمان نصر بهصورت شورایی اداره میشد و صادقی پروانی، عبدالعلی مزاری، محمدکریم خلیلی، قربانعلی عرفانی یکاولنگی، محمد ناطقی، عبدالمجید سجادی، عزیزالله شفق، میرحسین صادقی، یوسف واعظی و سید حسین حسینی از اعضای برجسته آن بودند.
سازمان نصر در هزارهجات، هرات و سایر مناطق شیعهنشین نفوذ و طرفداران زیادی داشت و علاوه بر افغانستان، بهمنظور جذب نیرو و کمک در شهرهای مشهد، زاهدان، قم و تهران دفتر داشت.
«پیام مستضعفین» ارگان رسمی سازمان نصر بود. پیام خون و پیام سنگرنشینان از دیگر نشریات آن بود.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 473-474.