فرهنگ سنتی نوشیدن چای در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Cups-of-tea-in-china.jpg|بندانگشتی|نوشیدن چای در | [[پرونده:Cups-of-tea-in-china.jpg|بندانگشتی|نوشیدن چای در چین. برگرفته از سایت mrwallpaper، قابل بازیابی از https://mrwallpaper.com/wallpapers/delicate-rendering-of-tea-g3l846h8or6d7qbm.html]]چای را همه می‌شناسند و آن را نوشیده‌اند. واژه‌ی چای، همانند کلمه‌ی چینی مترادف با نام کشور [[چین]] است. [[چین]] جایگاه اصلی تولید چای به شمار می‌رود و مردم [[چین]] پیش از سایر مردمان جهان بوته‌ی چای را کشف و از آن استفاده کرده‌اند. هر کس سفری به [[چین]] داشته باشد، در آنجا می‌تواند شخصا با نحوه‌ی تولید، به‌ویژه فرهنگ خاص دم کردن و نوشیدن چای آشنا و تنوع مزه‌ی آن را بچشد. | ||
چای را همه می‌شناسند و آن را نوشیده‌اند. واژه‌ی چای، همانند کلمه‌ی چینی مترادف با نام کشور [[چین]] است. [[چین]] جایگاه اصلی تولید چای به شمار می‌رود و مردم [[چین]] پیش از سایر مردمان جهان بوته‌ی چای را کشف و از آن استفاده کرده‌اند. هر کس سفری به [[چین]] داشته باشد، در آنجا می‌تواند شخصا با نحوه‌ی تولید، به‌ویژه فرهنگ خاص دم کردن و نوشیدن چای آشنا و تنوع مزه‌ی آن را بچشد. | |||
کوهستان «مون شن» در نزدیکی شهر چِنگدو از استان سیچوان، مرکز مشهور تولید چای در [[چین]] است. تاریخ کشت چای در این منطقه بیش از 2000 سال پیشینه دارد. گفته می‌شود که در آن زمان مردی به نام «اولیجن» به‌طور تصادفی با تأثیرات درمانی و مؤثر بودن چای برای رفع خستگی را کشف کرد. از آن پس، کِشت درخت چای آغاز شد. چینی‌ها می‌گویند: خانه‌ی چای جهان [[چین]] و خانه‌ی چای [[چین]] [[سلسله کوه های چین|کوهستان «مون شَن»]] است. به همین جهت، و در طول هزاران سال گذشته، کاشت، برداشت، فرآوری، تهیه و دَم کردن چای به تدریج به یک فرهنگ زیبا و متنوع تبدیل و به [[فرهنگ چینی|فرهنگ سنتی چین]] غنای بیشتری بخشیده است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص910-911.</ref> | کوهستان «مون شن» در نزدیکی شهر چِنگدو از استان سیچوان، مرکز مشهور تولید چای در [[چین]] است. تاریخ کشت چای در این منطقه بیش از 2000 سال پیشینه دارد. گفته می‌شود که در آن زمان مردی به نام «اولیجن» به‌طور تصادفی با تأثیرات درمانی و مؤثر بودن چای برای رفع خستگی را کشف کرد. از آن پس، کِشت درخت چای آغاز شد. چینی‌ها می‌گویند: خانه‌ی چای جهان [[چین]] و خانه‌ی چای [[چین]] [[سلسله کوه های چین|کوهستان «مون شَن»]] است. به همین جهت، و در طول هزاران سال گذشته، کاشت، برداشت، فرآوری، تهیه و دَم کردن چای به تدریج به یک فرهنگ زیبا و متنوع تبدیل و به [[فرهنگ چینی|فرهنگ سنتی چین]] غنای بیشتری بخشیده است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص910-911.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين]]؛ [[فرهنگ چینی]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۱
چای را همه می‌شناسند و آن را نوشیده‌اند. واژه‌ی چای، همانند کلمه‌ی چینی مترادف با نام کشور چین است. چین جایگاه اصلی تولید چای به شمار می‌رود و مردم چین پیش از سایر مردمان جهان بوته‌ی چای را کشف و از آن استفاده کرده‌اند. هر کس سفری به چین داشته باشد، در آنجا می‌تواند شخصا با نحوه‌ی تولید، به‌ویژه فرهنگ خاص دم کردن و نوشیدن چای آشنا و تنوع مزه‌ی آن را بچشد.
کوهستان «مون شن» در نزدیکی شهر چِنگدو از استان سیچوان، مرکز مشهور تولید چای در چین است. تاریخ کشت چای در این منطقه بیش از 2000 سال پیشینه دارد. گفته می‌شود که در آن زمان مردی به نام «اولیجن» به‌طور تصادفی با تأثیرات درمانی و مؤثر بودن چای برای رفع خستگی را کشف کرد. از آن پس، کِشت درخت چای آغاز شد. چینی‌ها می‌گویند: خانه‌ی چای جهان چین و خانه‌ی چای چین کوهستان «مون شَن» است. به همین جهت، و در طول هزاران سال گذشته، کاشت، برداشت، فرآوری، تهیه و دَم کردن چای به تدریج به یک فرهنگ زیبا و متنوع تبدیل و به فرهنگ سنتی چین غنای بیشتری بخشیده است.[۱]
نیز نگاه کنید به
چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين؛ فرهنگ چینی