نفوذ يهوديان آرژانتينی در ساختار قدرت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «نفوذ يهوديان آرژانتيني در ساختار قدرت: با توجّه به احساس تنفّر و ترس سنّتي از قدرت يافتن يهوديان در جوامع سنّتي كه ناشي از عملكرد رياكارانهی آن‌ها در به انقياد كشيدن اقتصادي جوامع ديگر ميباشد، وجود عقايد تفاخري مبتني بر نژادپرستي يهودي و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نفوذ | با توجّه به احساس تنفّر و ترس سنّتی از قدرت یافتن یهودیان در جوامع سنّتی که ناشی از عملکرد ریاکارانهی آن‌ها در به انقیاد کشیدن اقتصادی جوامع دیگر میباشد، وجود عقاید تفاخری مبتنی بر نژادپرستی یهودی و برتری آن قوم بر سایر اقوام نیز بر این احساس دامن زده است. این قوم از ویژگی انطباقپذیری و فرهنگپذیری برخوردار نیست و به کلنیسازی و ایجاد جوامع بسته روی آورده است. لیکن این انزواگری فرهنگی و قومی موجب نشده است تا نخبگان این قوم از رخنه در کانونهای قدرت غافل شوند. یهودیان برای رخنه و نفوذ در ارکان جوامع از سه طریق، اقتصادی، رسانهای و سیاسی اقدام مینمایند و با اقدامات زنجیرهای خود کنترل کانونهای قدرت را به طور آشکار و پنهان در اختیار میگیرند. به همین دلیل شاهد آن هستیم که یهودیان کلیهی مراکز رسانهای ملّی غالب کشورها و رسانههای بینالمللی را در کنار نهادهای مالی و پولی دنیا در کنترل خود گرفته و از امکانات آن در جهت تقویت نژادپرستانهی یهودی (صهیونیست) بهرهبرداری مینمایند. عملکرد جوامع یهودیان در [[آرژانتین]] برای کنترل کانونهای قدرت در سه مرحله اجرا شده است<ref>Rein, R (2010). Argentine Jews Or Jewish Argentines, Essays on Ethnicity, Identity and diaspora. Netherlands, Koninklijke: Brill NV incorporates the imprints Brill. P58.</ref>. | ||
با توجّه به | با کشف قارّهی [[آمریکا]]، با توجّه به مساعد بودن زمینه برای استقرار یهودیان در سرزمینهای تازه اکتشاف شده، موج اوّلین مهاجرت برای استقرار جمعیت و تصاحب زمین آغاز میشود. | ||
با | پس از استقرار اوّلیه و همزمان با موج دوم، نهادسازی یهودی آغاز میشود. در این دوره نهادها به صورت حمایتی برای حلّ مشکلات ناشی از استقرار آغاز و در ادامه نهادهای آموزشی و هویتسازی آغاز میگردد و ایجاد مدارس و مراکز مذهبی و کنیسهها تأسیس میشود. | ||
روند مداخله در صحنهی سیاسی و اقتصادی آغاز میشود. در ربع اوّل قرن بیستم، طبقهی متوسّط در جامعهی یهودیان [[آرژانتین]]، طبقهی تحصیلکرده و صاحبنفوذ، نهادهای اجتماعی با کارکرد سیاسی و سرانجام بنیاد دایا به عنوان مرکز سیاسی و هماهنگکنندهی کلّیهی انجمنهای یهودی شکل میگیرد. در این دوره با تأسیس کشور جعلی اسرائیل به عنوان سرزمین مادری یهودیان و قبلهی آرمانی صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی فلسطین و برقراری روابط سیاسی بین [[آرژانتین]] و اسرائیل دور جدیدی از حضور قدرتمند یهودیان در [[آرژانتین]] شکل میگیرد<ref>التریکی، حسین (1353). صهیونیسم در [[آرژانتین]]. ترجمهٔ علی منتظمی، تهران: بعثت. ص61.</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
روند مداخله در صحنهی | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸
با توجّه به احساس تنفّر و ترس سنّتی از قدرت یافتن یهودیان در جوامع سنّتی که ناشی از عملکرد ریاکارانهی آن‌ها در به انقیاد کشیدن اقتصادی جوامع دیگر میباشد، وجود عقاید تفاخری مبتنی بر نژادپرستی یهودی و برتری آن قوم بر سایر اقوام نیز بر این احساس دامن زده است. این قوم از ویژگی انطباقپذیری و فرهنگپذیری برخوردار نیست و به کلنیسازی و ایجاد جوامع بسته روی آورده است. لیکن این انزواگری فرهنگی و قومی موجب نشده است تا نخبگان این قوم از رخنه در کانونهای قدرت غافل شوند. یهودیان برای رخنه و نفوذ در ارکان جوامع از سه طریق، اقتصادی، رسانهای و سیاسی اقدام مینمایند و با اقدامات زنجیرهای خود کنترل کانونهای قدرت را به طور آشکار و پنهان در اختیار میگیرند. به همین دلیل شاهد آن هستیم که یهودیان کلیهی مراکز رسانهای ملّی غالب کشورها و رسانههای بینالمللی را در کنار نهادهای مالی و پولی دنیا در کنترل خود گرفته و از امکانات آن در جهت تقویت نژادپرستانهی یهودی (صهیونیست) بهرهبرداری مینمایند. عملکرد جوامع یهودیان در آرژانتین برای کنترل کانونهای قدرت در سه مرحله اجرا شده است[۱].
با کشف قارّهی آمریکا، با توجّه به مساعد بودن زمینه برای استقرار یهودیان در سرزمینهای تازه اکتشاف شده، موج اوّلین مهاجرت برای استقرار جمعیت و تصاحب زمین آغاز میشود.
پس از استقرار اوّلیه و همزمان با موج دوم، نهادسازی یهودی آغاز میشود. در این دوره نهادها به صورت حمایتی برای حلّ مشکلات ناشی از استقرار آغاز و در ادامه نهادهای آموزشی و هویتسازی آغاز میگردد و ایجاد مدارس و مراکز مذهبی و کنیسهها تأسیس میشود.
روند مداخله در صحنهی سیاسی و اقتصادی آغاز میشود. در ربع اوّل قرن بیستم، طبقهی متوسّط در جامعهی یهودیان آرژانتین، طبقهی تحصیلکرده و صاحبنفوذ، نهادهای اجتماعی با کارکرد سیاسی و سرانجام بنیاد دایا به عنوان مرکز سیاسی و هماهنگکنندهی کلّیهی انجمنهای یهودی شکل میگیرد. در این دوره با تأسیس کشور جعلی اسرائیل به عنوان سرزمین مادری یهودیان و قبلهی آرمانی صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی فلسطین و برقراری روابط سیاسی بین آرژانتین و اسرائیل دور جدیدی از حضور قدرتمند یهودیان در آرژانتین شکل میگیرد[۲].