سنت ازدواج در آرژانتین

سنت ازدواج

آرژانتین کشور مهاجرانی است که از سده قبل به این کشور وارد شده و آن را برای اقامت خود انتخاب کرده‌اند. تخمین زده شده است که در مقطعی از تاریخ بیش از ۷۰ درصد جمعیت پایتخت و بیش از ۵۰ درصد جمعیت سایر نقاط کشور را مهاجران تشکیل می‌داده‌اند. این مهاجران از اقوام، مذاهب و ملیت‌های مختلف در سرتاسر کشور گسترده شده و به دلیل این‌که فرهنگ بومی تقریبا وجود نداشته، بر اساس رسوم و سنت‌های قبلی خود عمل نموده‌اند. در اثر امتزاج افراد از مذاهب و فرهنگ‌های مختلف، کم‌کم آداب و رسوم و سنت‌های قبلی، جای خود را به آداب و عادات جدیدی دادند اما این عادات و آداب به یک «فرهنگ عامه» و یا سنت آن‌گونه که در کشوری کهن همچون ایران وجود دارد، تبدیل نشده است (89 :2008 .(Todd, اگر با تساهل، عادات و آداب رایج در آرژانتین را که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها وارداتی است را بتوان سنت نامید، این سنت‌ها در مورد ازدواج به شرح زیر است :(Ibid, 91-92)

تا زمانی که پسر به دختری پیشنهاد ازدواج بدهد، معمولا چندین مرحله طی می‌شود. از دوستی عادی تا دوستی خاص و سپس زندگی عاشقانه و بالاخره نامزدی، خواستگاری هم معمولا در بین مسیحیان و مهاجران اروپایی تابع سنت و روش خاصی نیست، اگرچه اعراب، یهودیان و اخیرا چینی‌ها ترجیح می‌دهند که بر اساس عادات ملی و یا مذهبی خود عمل نمایند.

در بین مسیحیان که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، با پذیرش خواستگاری از سوی دختر معمولا حلقه‌ای بین دو طرف رد و بدل می‌شود. از حدود دو دهه قبل، بلافاصله پس از انجام این مرحله

ممکن است زندگی مشترک و مستقل زوج آغاز شود. در سال‌های اخیر این نوع زندگی مشترک به شدت افزایش یافته و به عبارت بهتر زوج‌های جوان مراحل ازدواج را تا این مرحله ادامه داده و متوقف می‌شوند. اما به صورت سنتی، بعد از طی این مرحله، تاریخ ثبت در دفتر ازدواج رسمی دولتی و همچنین انجام مراسم کلیسا باید تعیین شود که بر اساس توافق طرفین صورت می‌گیرد.

شاید اولین تفاوت مراسم عروسی در آرژانتین و اکثر کشورهای غربی در این بخش باشد. در مراسم عروسی در کلیسا که به لحاظ قانونی یک مراسم صرفا تشریفاتی محسوب می‌شود، یکی از والدین از هر طرف، زوجین را تا محل انجام مراسم ازدواج همراهی نموده و با کمی فاصله همان‌جا می‌ماند. بعد از طی مراحل مذهبی، زوجین بدون رد و بدل کردن حلقه ازدواج از کلیسا خارج می‌شوند. در کشورهای دیگر فردی که عروس و داماد را همراهی می‌کند، پس از مستقر شدن عروس و داماد در جایگاه ویژه به صندلی خود در کنار سایر میهمانان مراجعه می‌کند ضمن آن‌که در بسیاری از کشورها در همین مراسم حلقه ازدواج نیز رد و بدل می‌شود.

شاید جالب توجه باشد که گروه‌های مذهبی مسلمانان و یهودیان و گروه‌های قومی ارامنه و چینی‌ها بیشتر علاقه‌مند به عمل‌کردن به سنت‌های خود در خصوص مراسم ازدواج هستند.

نکته آخر در این بحث آن است که در دو دهه اخیر در آرژانتین «زندگی مبتنی بر رضایت طرفین» به صورت گسترده‌ای شایع شده است که دو نفر با توافق مشترک سالیان درازی در کنار یکدیگر زندگی کرده و حتی فرزندانی نیز ممکن است داشته باشند، بدون آن که به لحاظ قانونی ازدواجی صورت‌گرفته باشد. البته این نوع ازدواج از نظر دولت به رسمیت شناخته نمی‌شود و زن در بحث ارث و میراث و یا در صورت طلاق و جدایی، مورد حمایت قانون

۲۴۳

۲۴۴

قرار نخواهد گرفت.کلیسای کاتولیک در آرژانتین بسیار قوی بوده و مخالف طلاق می‌باشد معهذا از اواسط دهه ۱۹۸۰م طلاق در این کشور قانونی شده است