جن ها یا الف های کاستیلی در اسپانیا: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''جن ها یا الف های کاستیلی''' باور عمیقی در مورد این موجودات که نوعی از شیاطین "خانگی، خودمانی و اهل معاشرت" توصیف می شوند، وجود دارد؛ شیاطینی که مشغول درست کردن انواع جوک های مسخره در مورد انسانها هستند. بنظر می رسد منشاء این واژة کاستیلی (دوئِن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:الف کاستیلی.jpg|بندانگشتی|الف کاستیلی (دوئِنده)]]باور عمیقی در مورد این موجودات که نوعی از شیاطین "خانگی، خودمانی و اهل معاشرت" توصیف میشوند، وجود دارد؛ شیاطینی که مشغول درست کردن انواع جوکهای مسخره در مورد انسانها هستند. بنظر میرسد منشاء این واژه کاستیلی (دوئِنده) از کلمه "صاحب خانه "(دوئِنیو د کاسا) میآید و این بخاطر طبیعت این جنها در پرداختن به خانهها و جادو کردن آنهاست. | |||
آنها شکل انسان بوده، حدود 60 سانتی متر قد دارند و قادرند نامرئی شده یا در قالب حیوانات کوچک ظاهر شوند. عاشق اتاقهای زیر شیروانی، زیرزمینها و انباریها هستند؛ در آنجا بازی میکنند و شب هنگام سر و صدا به راه میاندازند. سنگانداختن و انجام کارهای خلاف از ویژگیهای اصلی جنهای اسپانیایی است که به مارتینیکوس یا مارتینیوس نیز برای ترساندن و آزار دادن انسانها در خانههای خود معروفند و آنجا را تبدیل به محل اقامت دائم خود میکنند. در بسیاری از موارد خانهای خالی از سکنه مشاهده میشود که دلیل آن وجود اجنه در آن است نه ارواح. موارد شناخته شده آنها جنهای مون دِخار و بِرنیچه (گوادالاخارا)، کوشکهای مادرید (قصر کَنده دوکه، قصر کانیِته ) یا جن خلوتگاه است. | |||
در ادبیات اسپانیای عصر طلایی در آثار نویسندگانی همچون سروانتس، کِبِدو، کالدرون د لا بارکا و بسیاری دیگر به این موجودات اشارات زیادی شده است. در قرن بیستم در داستانهای عامیانه، در صورت جلسات و گواهیهای دادگاه تفتیش عقاید یا مداخله گارد شهری از این "ارواح آشنا" نام برده شده است.<ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۸
باور عمیقی در مورد این موجودات که نوعی از شیاطین "خانگی، خودمانی و اهل معاشرت" توصیف میشوند، وجود دارد؛ شیاطینی که مشغول درست کردن انواع جوکهای مسخره در مورد انسانها هستند. بنظر میرسد منشاء این واژه کاستیلی (دوئِنده) از کلمه "صاحب خانه "(دوئِنیو د کاسا) میآید و این بخاطر طبیعت این جنها در پرداختن به خانهها و جادو کردن آنهاست.
آنها شکل انسان بوده، حدود 60 سانتی متر قد دارند و قادرند نامرئی شده یا در قالب حیوانات کوچک ظاهر شوند. عاشق اتاقهای زیر شیروانی، زیرزمینها و انباریها هستند؛ در آنجا بازی میکنند و شب هنگام سر و صدا به راه میاندازند. سنگانداختن و انجام کارهای خلاف از ویژگیهای اصلی جنهای اسپانیایی است که به مارتینیکوس یا مارتینیوس نیز برای ترساندن و آزار دادن انسانها در خانههای خود معروفند و آنجا را تبدیل به محل اقامت دائم خود میکنند. در بسیاری از موارد خانهای خالی از سکنه مشاهده میشود که دلیل آن وجود اجنه در آن است نه ارواح. موارد شناخته شده آنها جنهای مون دِخار و بِرنیچه (گوادالاخارا)، کوشکهای مادرید (قصر کَنده دوکه، قصر کانیِته ) یا جن خلوتگاه است.
در ادبیات اسپانیای عصر طلایی در آثار نویسندگانی همچون سروانتس، کِبِدو، کالدرون د لا بارکا و بسیاری دیگر به این موجودات اشارات زیادی شده است. در قرن بیستم در داستانهای عامیانه، در صورت جلسات و گواهیهای دادگاه تفتیش عقاید یا مداخله گارد شهری از این "ارواح آشنا" نام برده شده است.[۱]
کتابشناسی
- ↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)