محمد اديب العامری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد اديب العامري در سال 1907 در يافا متولد شد. تحصيلات خود را تا پايان دبيرستان در يافا گذراند و سپس براي اخذ ليسانس به دانشگاه امريکايي بيروت رفت و در سال 1930 ليسانس خود را در رشته زيست، شيمي‌و فيزيک اخذ و به همراه برخي از هموطنانش انجمن دانشج...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
در سال 1907 در يافا متولد شد. تحصيلات خود را تا پايان دبيرستان در يافا گذراند و سپس براي اخذ ليسانس به دانشگاه امريکايي بيروت رفت و در سال 1930 ليسانس خود را در رشته زيست، شيمي‌و فيزيک اخذ و به همراه برخي از هموطنانش انجمن دانشجويان را تأسيس نمود. | در سال 1907 در يافا متولد شد. تحصيلات خود را تا پايان دبيرستان در يافا گذراند و سپس براي اخذ ليسانس به دانشگاه امريکايي بيروت رفت و در سال 1930 ليسانس خود را در رشته زيست، شيمي‌و فيزيک اخذ و به همراه برخي از هموطنانش انجمن دانشجويان را تأسيس نمود. | ||
در سال 1929 درخلال انقلاب البراق دستور بازداشت وي صادر شد، از اين رو به اردن پناه برد و به عنوان معلم علوم تجربي در دبيرستان سلط مشغول به کار شد و طولي نکشيد که اداره اين مدرسه را برعهده گرفت. سپس به عنوان بازرس در وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد. | در سال 1929 درخلال انقلاب البراق دستور بازداشت وي صادر شد، از اين رو به [[اردن]] پناه برد و به عنوان معلم علوم تجربي در دبيرستان سلط مشغول به کار شد و طولي نکشيد که اداره اين مدرسه را برعهده گرفت. سپس به عنوان بازرس در وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد. | ||
پس از آن عامري به فلسطين بازگشت و مشاور مدير راديو در قدس شد. پس از واقعه 1948 بار ديگر به اردن بازگشت و مدير راديوي اردن و نماينده اردن در کميسيون آتش بس بين المللي شد. | پس از آن عامري به فلسطين بازگشت و مشاور مدير راديو در قدس شد. پس از واقعه 1948 بار ديگر به اردن بازگشت و مدير راديوي اردن و نماينده اردن در کميسيون آتش بس بين المللي شد. | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
وي در دهه‌هاي پنجاه و شصت نيز در مقامات عالي دولتي در وزارت خارجه، وزارت معارف، اداره واردات وصادرات، ديوان کارمندان و ديوان حسابرسي مشغول بود. | وي در دهه‌هاي پنجاه و شصت نيز در مقامات عالي دولتي در وزارت خارجه، وزارت معارف، اداره واردات وصادرات، ديوان کارمندان و ديوان حسابرسي مشغول بود. | ||
پس از سال 1967 به ترتيب وزير امور خارجه، سفير اردن در مصر و وزير فرهنگ و رسانه شد تا اينکه از مشاغل دولتي استعفا داد. | پس از سال 1967 به ترتيب وزير امور خارجه، سفير اردن در [[مصر]] و وزير فرهنگ و رسانه شد تا اينکه از مشاغل دولتي استعفا داد. | ||
در اواخر سال 1967 به عنوان رئيس انجمن نويسندگان اردن انتخاب شد و در سال 1978 درگذشت. وي مقالات زيادي را در روزنامه‌ها و مجلات به چاپ رساند. تأليفات وي در تاريخ شامل ''القدس العربيــة، عروبــة فلسطين في التاريخ'' و در داستان، ''شعاع النور'' و ''قصص اخري'' است. | در اواخر سال 1967 به عنوان رئيس [[انجمن نويسندگان اردن]] انتخاب شد و در سال 1978 درگذشت. وي مقالات زيادي را در روزنامه‌ها و مجلات به چاپ رساند. تأليفات وي در تاريخ شامل ''القدس العربيــة، عروبــة فلسطين في التاريخ'' و در داستان، ''شعاع النور'' و ''قصص اخري'' است. | ||
نسخهٔ ۳۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۹
محمد اديب العامري
در سال 1907 در يافا متولد شد. تحصيلات خود را تا پايان دبيرستان در يافا گذراند و سپس براي اخذ ليسانس به دانشگاه امريکايي بيروت رفت و در سال 1930 ليسانس خود را در رشته زيست، شيمي‌و فيزيک اخذ و به همراه برخي از هموطنانش انجمن دانشجويان را تأسيس نمود.
در سال 1929 درخلال انقلاب البراق دستور بازداشت وي صادر شد، از اين رو به اردن پناه برد و به عنوان معلم علوم تجربي در دبيرستان سلط مشغول به کار شد و طولي نکشيد که اداره اين مدرسه را برعهده گرفت. سپس به عنوان بازرس در وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد.
پس از آن عامري به فلسطين بازگشت و مشاور مدير راديو در قدس شد. پس از واقعه 1948 بار ديگر به اردن بازگشت و مدير راديوي اردن و نماينده اردن در کميسيون آتش بس بين المللي شد.
وي در دهه‌هاي پنجاه و شصت نيز در مقامات عالي دولتي در وزارت خارجه، وزارت معارف، اداره واردات وصادرات، ديوان کارمندان و ديوان حسابرسي مشغول بود.
پس از سال 1967 به ترتيب وزير امور خارجه، سفير اردن در مصر و وزير فرهنگ و رسانه شد تا اينکه از مشاغل دولتي استعفا داد.
در اواخر سال 1967 به عنوان رئيس انجمن نويسندگان اردن انتخاب شد و در سال 1978 درگذشت. وي مقالات زيادي را در روزنامه‌ها و مجلات به چاپ رساند. تأليفات وي در تاريخ شامل القدس العربيــة، عروبــة فلسطين في التاريخ و در داستان، شعاع النور و قصص اخري است.