موزه‌های فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''موزه ها''' بنا‌ها و موزه‌های مشهور پاریس در بین پربازدید کننده‌ترین آثار توریستی جهان جای دارند. پاریس با دارا بودن بیش از ۱۵۰ موزه سالانه میلیون‌ها توریست خارجی را به سمت این موزه‌ها جذب می‌کند. موزه لوور در پاریس سالیانه هشت میلیون توری...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
برگزاری"شب موزه ها"[48] از رویدادهایی است که در سال 2005 به ابتکار وزارت فرهنگ فرانسه راه اندازی شد تا با گشودن در موزه ها به طور رایگان به روی علاقمندان تا پاسی از شب، هم از طرفی افراد جدیدی به بازدید از موزه ها تشویق شوند و هم از سویی دیگر بازدید کنندگان همیشگی موزه ها نیز بتوانند از زاویه ای جدید به دیدار نمایشگاه دلخواه خود بروند. درجريان بهارموزه ها در روزيکشنبه 2 مه درفرانسه برای جذب مردم به 1130 موزه درفرانسه درهای خودرابه طوررايگان می گشايند. موزه های مشهوری مانند موزه اورسی تا موزه های ناشناخته ای مانندموزه تاريخ طبيعی يا موزه قوم شناسی کولمار[49] دربرگزاری جشن بهارموزه ها مشارکت می کنند. گفتنی است که در سال 1999 وزارت فرهنگ فرانسه مبتکر رویداد دیگری به نام "بهار موزه ها"[50] بوده، رویدادی که در سطح اروپا راه اندازی شد و به دنبال آن چهل و هفت کشور اروپایی با پیوستن به کنوانسیون فرهنگی شورای اروپا، قبول کردند که همه ساله در فصل بهار یک روز یکشنبه مقرر گردد که در آن تمامی موزه های کشور های عضو به طور رایگان پذیرای علاقمندان باشند. از سال 2005 به پیشنهاد وزارت فرهنگ فرانسه ، "بهار موزه ها" به "شب موزه ها" تبدیل شد تا بازدید کنندگان جوانتری به جمع بازدید کنندگان بپیوندند و در دوره اول 750 موزه فرانسوی و 500 موزه از بیست و نه کشور اروپایی در این رویداد حضور یافتند.ولی با وجود استقبال بسیار خوب از "شب موزه ها"، سال به سال به تعداد شرکت کنندگان افزوده شد به طوری که 2200 موزه از چهل و سه کشور اروپایی در این رویداد شرکت کردند و بالغ بر یک میلیون و پانصد هزار نفر در سراسر اروپا از موزه های مورد علاقه خود بازدید به عمل آوردند. | برگزاری"شب موزه ها"[48] از رویدادهایی است که در سال 2005 به ابتکار وزارت فرهنگ فرانسه راه اندازی شد تا با گشودن در موزه ها به طور رایگان به روی علاقمندان تا پاسی از شب، هم از طرفی افراد جدیدی به بازدید از موزه ها تشویق شوند و هم از سویی دیگر بازدید کنندگان همیشگی موزه ها نیز بتوانند از زاویه ای جدید به دیدار نمایشگاه دلخواه خود بروند. درجريان بهارموزه ها در روزيکشنبه 2 مه درفرانسه برای جذب مردم به 1130 موزه درفرانسه درهای خودرابه طوررايگان می گشايند. موزه های مشهوری مانند موزه اورسی تا موزه های ناشناخته ای مانندموزه تاريخ طبيعی يا موزه قوم شناسی کولمار[49] دربرگزاری جشن بهارموزه ها مشارکت می کنند. گفتنی است که در سال 1999 وزارت فرهنگ فرانسه مبتکر رویداد دیگری به نام "بهار موزه ها"[50] بوده، رویدادی که در سطح اروپا راه اندازی شد و به دنبال آن چهل و هفت کشور اروپایی با پیوستن به کنوانسیون فرهنگی شورای اروپا، قبول کردند که همه ساله در فصل بهار یک روز یکشنبه مقرر گردد که در آن تمامی موزه های کشور های عضو به طور رایگان پذیرای علاقمندان باشند. از سال 2005 به پیشنهاد وزارت فرهنگ فرانسه ، "بهار موزه ها" به "شب موزه ها" تبدیل شد تا بازدید کنندگان جوانتری به جمع بازدید کنندگان بپیوندند و در دوره اول 750 موزه فرانسوی و 500 موزه از بیست و نه کشور اروپایی در این رویداد حضور یافتند.ولی با وجود استقبال بسیار خوب از "شب موزه ها"، سال به سال به تعداد شرکت کنندگان افزوده شد به طوری که 2200 موزه از چهل و سه کشور اروپایی در این رویداد شرکت کردند و بالغ بر یک میلیون و پانصد هزار نفر در سراسر اروپا از موزه های مورد علاقه خود بازدید به عمل آوردند. | ||
'''نگاهی به تاریخچه موزه در فرانسه''' | |||
انقلاب کبیر فرانسه ، اولین مجموعه آثار هنری را برای مردم سامان داده است . این مجوعهآثار از طریق جمع آوری مجموعه های سلطنتی ، مصادره اموال روحانیون و درباریان فراری تشکیل شده بود. جمهوری در حال تولد فرانسه ، صورت موجودی دقیق تابلوها ، نگاره ها ، مجسمه ها ، نمونه ها ، و ماکتهای دستگاهها و مجموعه تاریخ طبیعی را تهیه نمود. این آثار بعدها به موزه مرکزی هنرها ، که در سال 1793در لوور ساخته شد ، و همچنین به موزه علوم و فنون و موزه تاریخ طبیعی ملحق گرديد.به فرمان کنسول فرانسه در اول سپتامبر 1801میلادی ،اولین ذخاير عظيمآثار هنری حکومتی بین 15 شهرستان بزرگ تقسیم شد.این حرکت شروع یک سیاست جدید برای غنی سازی مجموعه های محلی بود که در طول قرن نوزدهم میلادی تداوم یافت . سازماندهی و شیوه های عملکرد موزه ها تا آن زمان ، بیشتر بر اساس اساسنامه های ناقص و رویه های قانونی متفاوت بوده است و بر اساس اساسنامه های منظمی اعمال نمي شد. در واقع تنها موزه های هنرهای زیبا برای خود اساسنامه داشتند که آنهم بر مبنای یک دستورالعمل مورخ 17 آوریل 1945، یک سازماندهی موقت را مشخص مي نمود. از سوی دیگر موزه های تاریخ طبیعی بر اساس دستور العمل شماره 734-48مورخ 27 آوریل 1948مربوط به سازماندهی خدمات رسانی ملی در حوزه موزه شناسی علوم طبیعی ( شیوه های جمع آوری نگهداری ، تقسیم بندی و ارائه آثار و مجموعه ها) اداره می شدند.قانون 4 ژانویه 2002 این کمبود را ، با بنیانگذاری یک اساسنامه ویژه که به موزه های فرانسه اختصاص داده شد ، جبران نمود. موزه هايي که پاسخگوی معیارهای علمی و فرهنگی دقیق هستند .این نامگذاری اختصاصی به این تشکیلات از این پس تابلوی واضحی را می سازد که برای مردم قابل شناسایی است . چیزی که پیش از این نیز ، این تشکیلات انتظارش را داشتند . | |||
شرح وظایف و سازماندهی مدیریت موزه های فرانسه با دستورالعمل مورخ 5 اوت 1991 معین شد و بعدها این شرح وظایف با دستورالعمل مورخ 22 زانویه 1992 تکمیل گردید. | |||
مدیریت موزه های فرانسه در زمینه میراث موزه نگاری ( معرفی ، تاریخچه ، تشکیل و تکمیل موزه و معرفی آثار و مجموعه های مربوط به آن )از سیاست های دولت پیروی می کند و این امر به شيوه زير انجام می پذیرد: | |||
• خرید آثار هنری ودر صورت ضرورت استفاده از قانون حق تقدم خرید برای دولت در فروشهای عمومی. | |||
• نگهداری ،مراقبت ،مرمت، بررسی و غنی سازی مجموعه ها در کنار گسترش پژوهش در این حوزه. | |||
• انتشار معرفی و نمایش عمومی مجموعه ها. | |||
• مداومت و پیگیری برنامه های معماری و موزه نگاری در موزه های ملی به موازات موزه های فرانسه. | |||
• آماده سازی مقدمات و به کارگیری سیاست تشکل گروه های کاری متشکل از متخصصین حرفه ای در حوزه موزه. | |||
• بازبینی و نظارت علمی و فنی روی مدیریت مجموعه های هنری دربیش از هزار موزه متعلق به گروه های کشوری و گروه های انجمنی. | |||
• پیگیری بازار هنر و نقل و انتقالات آثار هنری. | |||
• همکاری بین المللی در تمام زمینه های مربوط به فعالیت موزه ای . | |||
• تعیین نمودن و به کارگیری کادر قانونگذار و تدوین کننده آیین نامه های موزه هاو مجموعه های عمومی. | |||
• نظارت بر گردش سرمایه های فرهنگی در چار چوب قانون 31 دسامبر 1992 و اصلاحیه مربوط بهآن یعنی قانون 10 ژوئیه 2000 میلادی. | |||
• اختیار و صلاحیت سرپرستی و نظارت بر موزه های ملی.در صورت مقتضی مدیریت موزه ها به همراه مدیریت سازمانهای مرکزی دیگر وزارت خانه ها ، سرپرستی و نظارت دولتی را بر روی این موسسات اعمال می نماید. | |||
• مجمع موزه های ملی نهادهای عمومی صنعتی و تجاری . | |||
• موزه لوور، موزه و قلمرو ملی کاخ های ورسای ، وتریانون | |||
• موزه های رودن ، هانر ،گوستاومورو ، و ستادهای اداری دولتی آنها | |||
• موزه در حال تاسیس « که برانلی » و ستادهای اداری دولتی مربوط به آنها | |||
• مدرسه لوور و ستادهای دولتی مربوط به آن | |||
• بنیاد ملی تاریخ هنر و ستاد اداری دولتی مربوط بهآن | |||
• اتحادیه مرکزی هنرهای تزیینی( مشارکت مبتنی بر قانون سال 1901) | |||
• از طرف وزارت فرهنگ و ارتباطات، مدیریت موزه هنر و تاریخ یهودیت سرمایه گذاری و نظارت بر این موزه را با شهر پاریس تقسیم می نماید( مشارکت مبتنی بر قانون 1901) | |||
مدیریت موزه های فرانسه مجموعه این وظایف را با توجه به قوانین عمومی تمرکز زدایی اداری در کشورو با پیوند تنگاتنگ با مدیریت های منطقه ای در حوزه امور فرهنگی ، اعمال می نماید. | |||
نسخهٔ ۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۲
موزه ها
بنا‌ها و موزه‌های مشهور پاریس در بین پربازدید کننده‌ترین آثار توریستی جهان جای دارند. پاریس با دارا بودن بیش از ۱۵۰ موزه سالانه میلیون‌ها توریست خارجی را به سمت این موزه‌ها جذب می‌کند. موزه لوور در پاریس سالیانه هشت میلیون توریست را به خود جذب می‌کند که به همین دلیل به عنوان پر بیننده‌ترین موزه جهان شناخته می‌شود. این موزه میزبان تعدادی از مشهورترین آثار تاریخی و هنری چهان است. از این جمله می‌توان به تابلو مونالیزا یا لبخند ژوکوند اثر لئوناردو داوینچی ، مجسمه مشهور ونوس اثر مشهور دوره یونان باستان مربوط به ۱۳۰ سال پیش از میلاد مسیح و آثار تمدن‌های بزرگ بین النهرین ، ایران باستان و مصر باستان اشاره کرد.آثار پابلو پیکاسو در موزه پیکاسو و آثار آگوست رودین[44] در موزه رودین در پاریس نگهداری می‌شود.مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو نیز میزبان موزه ملی هنر مدرن است. انجمن هنری مونپارناس نیز دارای موزه‌ای به نام موزه مونپارناس است. آثار هنری مربوط به دوره رنسانس و آثار هنری سبک امپرسیونیسم نیز در موزه‌های کلونی[45] و اورسی[46] نگهداری می‌شوند.موزه تازه تأسیس که برانلی[47] که در سال ۲۰۰۶ گشایش یافت نیز سومین موزه بزرگ پاریس بوده و دارای آثاری از قاره‌های آفریقا ، آسیا ، اقیانوسیه و آمریکا می‌باشد.
برگزاری"شب موزه ها"[48] از رویدادهایی است که در سال 2005 به ابتکار وزارت فرهنگ فرانسه راه اندازی شد تا با گشودن در موزه ها به طور رایگان به روی علاقمندان تا پاسی از شب، هم از طرفی افراد جدیدی به بازدید از موزه ها تشویق شوند و هم از سویی دیگر بازدید کنندگان همیشگی موزه ها نیز بتوانند از زاویه ای جدید به دیدار نمایشگاه دلخواه خود بروند. درجريان بهارموزه ها در روزيکشنبه 2 مه درفرانسه برای جذب مردم به 1130 موزه درفرانسه درهای خودرابه طوررايگان می گشايند. موزه های مشهوری مانند موزه اورسی تا موزه های ناشناخته ای مانندموزه تاريخ طبيعی يا موزه قوم شناسی کولمار[49] دربرگزاری جشن بهارموزه ها مشارکت می کنند. گفتنی است که در سال 1999 وزارت فرهنگ فرانسه مبتکر رویداد دیگری به نام "بهار موزه ها"[50] بوده، رویدادی که در سطح اروپا راه اندازی شد و به دنبال آن چهل و هفت کشور اروپایی با پیوستن به کنوانسیون فرهنگی شورای اروپا، قبول کردند که همه ساله در فصل بهار یک روز یکشنبه مقرر گردد که در آن تمامی موزه های کشور های عضو به طور رایگان پذیرای علاقمندان باشند. از سال 2005 به پیشنهاد وزارت فرهنگ فرانسه ، "بهار موزه ها" به "شب موزه ها" تبدیل شد تا بازدید کنندگان جوانتری به جمع بازدید کنندگان بپیوندند و در دوره اول 750 موزه فرانسوی و 500 موزه از بیست و نه کشور اروپایی در این رویداد حضور یافتند.ولی با وجود استقبال بسیار خوب از "شب موزه ها"، سال به سال به تعداد شرکت کنندگان افزوده شد به طوری که 2200 موزه از چهل و سه کشور اروپایی در این رویداد شرکت کردند و بالغ بر یک میلیون و پانصد هزار نفر در سراسر اروپا از موزه های مورد علاقه خود بازدید به عمل آوردند.
نگاهی به تاریخچه موزه در فرانسه
انقلاب کبیر فرانسه ، اولین مجموعه آثار هنری را برای مردم سامان داده است . این مجوعهآثار از طریق جمع آوری مجموعه های سلطنتی ، مصادره اموال روحانیون و درباریان فراری تشکیل شده بود. جمهوری در حال تولد فرانسه ، صورت موجودی دقیق تابلوها ، نگاره ها ، مجسمه ها ، نمونه ها ، و ماکتهای دستگاهها و مجموعه تاریخ طبیعی را تهیه نمود. این آثار بعدها به موزه مرکزی هنرها ، که در سال 1793در لوور ساخته شد ، و همچنین به موزه علوم و فنون و موزه تاریخ طبیعی ملحق گرديد.به فرمان کنسول فرانسه در اول سپتامبر 1801میلادی ،اولین ذخاير عظيمآثار هنری حکومتی بین 15 شهرستان بزرگ تقسیم شد.این حرکت شروع یک سیاست جدید برای غنی سازی مجموعه های محلی بود که در طول قرن نوزدهم میلادی تداوم یافت . سازماندهی و شیوه های عملکرد موزه ها تا آن زمان ، بیشتر بر اساس اساسنامه های ناقص و رویه های قانونی متفاوت بوده است و بر اساس اساسنامه های منظمی اعمال نمي شد. در واقع تنها موزه های هنرهای زیبا برای خود اساسنامه داشتند که آنهم بر مبنای یک دستورالعمل مورخ 17 آوریل 1945، یک سازماندهی موقت را مشخص مي نمود. از سوی دیگر موزه های تاریخ طبیعی بر اساس دستور العمل شماره 734-48مورخ 27 آوریل 1948مربوط به سازماندهی خدمات رسانی ملی در حوزه موزه شناسی علوم طبیعی ( شیوه های جمع آوری نگهداری ، تقسیم بندی و ارائه آثار و مجموعه ها) اداره می شدند.قانون 4 ژانویه 2002 این کمبود را ، با بنیانگذاری یک اساسنامه ویژه که به موزه های فرانسه اختصاص داده شد ، جبران نمود. موزه هايي که پاسخگوی معیارهای علمی و فرهنگی دقیق هستند .این نامگذاری اختصاصی به این تشکیلات از این پس تابلوی واضحی را می سازد که برای مردم قابل شناسایی است . چیزی که پیش از این نیز ، این تشکیلات انتظارش را داشتند .
شرح وظایف و سازماندهی مدیریت موزه های فرانسه با دستورالعمل مورخ 5 اوت 1991 معین شد و بعدها این شرح وظایف با دستورالعمل مورخ 22 زانویه 1992 تکمیل گردید.
مدیریت موزه های فرانسه در زمینه میراث موزه نگاری ( معرفی ، تاریخچه ، تشکیل و تکمیل موزه و معرفی آثار و مجموعه های مربوط به آن )از سیاست های دولت پیروی می کند و این امر به شيوه زير انجام می پذیرد:
• خرید آثار هنری ودر صورت ضرورت استفاده از قانون حق تقدم خرید برای دولت در فروشهای عمومی.
• نگهداری ،مراقبت ،مرمت، بررسی و غنی سازی مجموعه ها در کنار گسترش پژوهش در این حوزه.
• انتشار معرفی و نمایش عمومی مجموعه ها.
• مداومت و پیگیری برنامه های معماری و موزه نگاری در موزه های ملی به موازات موزه های فرانسه.
• آماده سازی مقدمات و به کارگیری سیاست تشکل گروه های کاری متشکل از متخصصین حرفه ای در حوزه موزه.
• بازبینی و نظارت علمی و فنی روی مدیریت مجموعه های هنری دربیش از هزار موزه متعلق به گروه های کشوری و گروه های انجمنی.
• پیگیری بازار هنر و نقل و انتقالات آثار هنری.
• همکاری بین المللی در تمام زمینه های مربوط به فعالیت موزه ای .
• تعیین نمودن و به کارگیری کادر قانونگذار و تدوین کننده آیین نامه های موزه هاو مجموعه های عمومی.
• نظارت بر گردش سرمایه های فرهنگی در چار چوب قانون 31 دسامبر 1992 و اصلاحیه مربوط بهآن یعنی قانون 10 ژوئیه 2000 میلادی.
• اختیار و صلاحیت سرپرستی و نظارت بر موزه های ملی.در صورت مقتضی مدیریت موزه ها به همراه مدیریت سازمانهای مرکزی دیگر وزارت خانه ها ، سرپرستی و نظارت دولتی را بر روی این موسسات اعمال می نماید.
• مجمع موزه های ملی نهادهای عمومی صنعتی و تجاری .
• موزه لوور، موزه و قلمرو ملی کاخ های ورسای ، وتریانون
• موزه های رودن ، هانر ،گوستاومورو ، و ستادهای اداری دولتی آنها
• موزه در حال تاسیس « که برانلی » و ستادهای اداری دولتی مربوط به آنها
• مدرسه لوور و ستادهای دولتی مربوط به آن
• بنیاد ملی تاریخ هنر و ستاد اداری دولتی مربوط بهآن
• اتحادیه مرکزی هنرهای تزیینی( مشارکت مبتنی بر قانون سال 1901)
• از طرف وزارت فرهنگ و ارتباطات، مدیریت موزه هنر و تاریخ یهودیت سرمایه گذاری و نظارت بر این موزه را با شهر پاریس تقسیم می نماید( مشارکت مبتنی بر قانون 1901)
مدیریت موزه های فرانسه مجموعه این وظایف را با توجه به قوانین عمومی تمرکز زدایی اداری در کشورو با پیوند تنگاتنگ با مدیریت های منطقه ای در حوزه امور فرهنگی ، اعمال می نماید.