مراسم عید یوان شیائو

جشن شیائو

روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی چین، عید سنتی «یوان­شیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را هم­چنین ماه «یوان» نیز می­‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوان­شیائو­» می‌­گویند. در این عید، مردم چین فانوس­‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوان­شیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می‌­خورند. در زبان عامیانه می‌­گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می‌­گویند.

رسم آویختن فانوس‌­های قرمز در عید «یوان­شیائو» از دوران سلسله­‌ی «خَن» شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌­گذرد. در روز عید «یوان­شیائو»، همه ­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­‌های تزیینی می‌­روند.

فانوس‌­های تزیینی در رنگ‌­ها و شکل‌­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به ­نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌­های تزیینی معماهایی نوشته می‌­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس‌­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به ­وجود می­‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می‌­شود.

در عید «یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم چین است. این غذا در دوران سلسله­‌ی «سونگ» (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوان­شیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­‌شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­ که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده می­‌شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.