نظام آموزشی تئاتر در فرانسه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''ساختار آموزشی تئاتر در فرانسه''' نظام آموزشی تئاتر را در فرانسه میتوان به دو دوران آموزشهای مقدماتی و عالی تقسیم بندی کرد: الف) آموزشهای مقدماتی: آموزش تئاتر در فرانسه به طور عام و فراگیر از فرهنگسازی برای دیدن و درک نمایش از دوره پیش د...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ساختار آموزشی تئاتر در فرانسه''' | '''ساختار آموزشی تئاتر در [[فرانسه]]''' | ||
نظام آموزشی تئاتر را در فرانسه میتوان به دو دوران آموزشهای مقدماتی و عالی تقسیم بندی کرد: | نظام آموزشی تئاتر را در فرانسه میتوان به دو دوران آموزشهای مقدماتی و عالی تقسیم بندی کرد: |
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۹
ساختار آموزشی تئاتر در فرانسه
نظام آموزشی تئاتر را در فرانسه میتوان به دو دوران آموزشهای مقدماتی و عالی تقسیم بندی کرد:
الف) آموزشهای مقدماتی: آموزش تئاتر در فرانسه به طور عام و فراگیر از فرهنگسازی برای دیدن و درک نمایش از دوره پیش دبستانی آغاز میشود. در همین دوران است که مربیان کودکان را به تماشای فیلم یا دیدن نمایش میبرند. آثاری آموزشی که میکوشند خلاقیت و روحیه پرسشگری کودکان را تقویت کنند. از این پس، رفتن به تئاتر و دیدن نمایش جزء تفکیک ناپذیر فعالیتهای فوق برنامه دانش آموزان فرانسوی باقی میماند. اگرچه در طول تحصیل دانشآموزان در دروس مختلف خود به کرات با موادی آموزشی از حوزه ادبیات نمایشی آشنا میشوند اما آموزش تئاتر به عنوان یک ماده درسی صرفا در یک شاخه خاص دیپلم ادبی دنبال میشود. در برخی از دبیرستانهای فرانسه و در شاخه دیپلم ادبی گرایشی مخصوص تئاتر و بیان دراماتیک وجود دارد که طی آن مهارتهای بیانی و بدنی دانشآموزان افزایش مییابد. از آنجا که ظرفیت تحصیل در این گرایش محدود است معمولا انتخاب داوطلبان به صورت گزینشی و از بین کسانی است که از ذوق ادبی و روحیه ارتباطات برخوردار باشند. برخی از دبیرستانهای فنی و حرفهای نیز وجود دارند که مهارتهای مرتبط با رشتههای فنی هنر نمایش را آموزش میدهند.
ب) آموزشهای عالی : پس از پایان دوران دبیرستان و اخذ دیپلم، دانشآموزانی که مایل به ادامه تحصیل در رشته تئاتر هستند میتوانند بسته به علاقه خود نسبت به شاخههای مختلف هنر نمایش تحصیلات خود را در دانشگاهها یا مدارس عالی تئاتر دنبال کنند. بسته به اینکه فرد علاقهمند به کار روی صحنه یا پشت آن باشد، انتخابهای متعددی پیش رویش قرار دارد: کسانی که به کارهای مطالعاتی و تحقیقاتی و یا کارشناسی تئاتر علاقهمند هستند، راهی دانشگاهها میشوند. کسانی نیز که دوست دارند بازیگر یا کارگردان شوند باید خود را برای گذشتن از سد کنکور مدارس ملی تئاتر آماده کنند. فارغالتحصیلان این مدارس از نظر حرفهای وضعیتی قابل قبول کسب میکنند و تقریبا آینده حرفهای روشنی پیش رو خواهند داشت. بخش عمده فارغ التحصیلان مراکز دانشگاهی کسانی هستند که در آینده به عنوان کارشناس تئاتر در مراکز فرهنگی و هنری عهدهدار ساماندهی فعالیتهای تئاتری خواهند شد. بخش بسیار معدودتری از فارغالتحصیلان نخبهتر نیز به فعالیتهایی مثل پژوهش تئاتری، نمایشنامهنویسی یا نقد روی میآورند