قبیله کونو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
قبیله کونو[7]:
[[قبیله کونو|قبیله کونو(Kono)]] چهارمین قبیله بزرگ [[سیرالئون]]- از نظر جمعیت - به‌شمار می‌رود که به دو قبیله عمده «[[قبیله کونو|کونو]]» و «وای» تقسیم می‌شود. افراد این قبیله بیشتر در ایالت [[قبیله کونو|کونو]] و منطقه ساحلی کشور اقامت دارند و شغل اصلی آنان کشاورزی و ماهیگیری است. اکثر مردمان لیمبا مسیحی بوده و عده کمی از آنها را مسلمانان تشکیل می‌دهند<ref>شکیبا، محمدرضا (1374). سرزمین و مردم سیرالئون. تهران: الهدی، ص.29.</ref>. لیمباها در جریان [[جنگ داخلی سیرالئون]] صدمات زیادی را متحمل شدند و بسیاری از روستاهای آنان به‌دفعات مورد حملات وحشیانه شورشیان قرار گرفت<ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.  
 
==نیز نگاه کنید به==
قبیله کونو چهارمین قبیله بزرگ [[سیرالئون]]- از نظر جمعیت - به‌شمار می‌رود که به دو قبیله عمده «کونو» و «وای» تقسیم می‌شود. افراد این قبیله بیشتر در ایالت کونو و منطقه ساحلی کشور اقامت دارند و شغل اصلی آنان کشاورزی و ماهیگیری است. اکثر مردمان لیمبا مسیحی بوده و عده کمی از آنها را مسلمانان تشکیل می‌دهند. (شکیبا 1377: 29) لیمباها در جریان [[جنگ داخلی سیرالئون]] صدمات زیادی را متحمل شدند و بسیاری از روستاهای آنان بدفعات مورد حملات وحشیانه شورشیان قرار گرفت.
==کتابشناسی==

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۴

قبیله کونو(Kono) چهارمین قبیله بزرگ سیرالئون- از نظر جمعیت - به‌شمار می‌رود که به دو قبیله عمده «کونو» و «وای» تقسیم می‌شود. افراد این قبیله بیشتر در ایالت کونو و منطقه ساحلی کشور اقامت دارند و شغل اصلی آنان کشاورزی و ماهیگیری است. اکثر مردمان لیمبا مسیحی بوده و عده کمی از آنها را مسلمانان تشکیل می‌دهند[۱]. لیمباها در جریان جنگ داخلی سیرالئون صدمات زیادی را متحمل شدند و بسیاری از روستاهای آنان به‌دفعات مورد حملات وحشیانه شورشیان قرار گرفت[۲].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. شکیبا، محمدرضا (1374). سرزمین و مردم سیرالئون. تهران: الهدی، ص.29.
  2. عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)