کوه در اسطوره‌­های چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «بندانگشتی|نقاشی از کوه کونلون چین در کیهان‌شناسی باستانی چین، زمین چهار گوش و دارای چهار کوه اصلی است که با گذشت زمان، پنجمین کوه در مرکز زمین بر این مجموعه افزوده شده است. این کوه­‌های اصلی در شعایر و اسطوره­‌های چینی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Kunlunmountainmyth2.jpg|بندانگشتی|نقاشی از کوه کونلون چین]]
[[پرونده:Kunlunmountainmyth2.jpg|بندانگشتی|نقاشی از کوه کونلون چین]]
در کیهان‌شناسی باستانی چین، زمین چهار گوش و دارای چهار کوه اصلی است که با گذشت زمان، پنجمین کوه در مرکز زمین بر این مجموعه افزوده شده است. این کوه­‌های اصلی در شعایر و اسطوره­‌های چینی از جایگاه ویژه‌­ای برخوردار هستند و گویی تلاش‌­های انسان در درون این مربع انجام می­‌گیرد که که چهار دیوار بلند آن را در میان گرفته است. فرمانروایان با استفاده از تقدس این کوه‌­ها تلاش می‌­کردند تا حاکمیت خود را بر چهار سوی زمین تثبیت کنند. از بین این چهار کوه، قله‌ی [[کوه تای­شان]] بیش از سایر قله‌­ها مورد توجه بود.از نظر اهمیت اسطوره­‌ای، نخست کوهساران شرق و [[قله­‌ی تَی­شَن]] و پس از آن کوهساران بهشت غرب (کون لون) مورد توجه قرار داشتند. براساس این اسطوره‌­ها، خورشید از کوه تَی­شَن طلوع می­‌کند و ارواح مردگان به دامنه­‌های این کوه باز می­‌گردند و تای­شان داور مرگ و سرنوشت است. تمام امپراتوران در این کوه مراسم قربانی به جای می‌­آوردند. این پنج کوه منشأ قدرت بوده و شمشیرهای جادویی امپراتوران از آهن این کوه­‌ها ساخته می‌­شد و آن­ها را در همین کوه­‌ها مخفی می­‌کردند. در ادبیات عامه­‌ی مردم چین، آهنگران و شمشیرهای جادویی ساخت آنان به وفور دیده می­‌شود. در فرهنگ سنتی [[چین]] هم کوه نماد خدای زمین است و انجام مراسم قربانی در این کوه­‌ها خاص امپراتوران بود. [[کوه کون­لون]] نیز در افسانه‌­ها کوهی بلند است که سر بر آسمان می­‌ساید و ریشه در ژرفای خاک دارد. این کوه نماد پیوند جنسی میان زمین و آسمان است. [[کون­لون]] منزلگاه فرمانروای بزرگ آسمانی و هیولاها و موجودات آسمانی است<ref>کریستی، آنتونی (1373) اساطیر چین. ترجمه: باجلان فرخی. چ اول. انتشارات اساطیر.</ref>.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: انتشارات الهدی، جلد--- ص---</ref>
در کیهان‌شناسی باستانی چین، زمین چهار گوش و دارای چهار کوه اصلی است که با گذشت زمان، پنجمین کوه در مرکز زمین بر این مجموعه افزوده شده است. این کوه­‌های اصلی در شعایر و اسطوره­‌های چینی از جایگاه ویژه‌­ای برخوردار هستند و گویی تلاش‌­های انسان در درون این مربع انجام می­‌گیرد که که چهار دیوار بلند آن را در میان گرفته است. فرمانروایان با استفاده از تقدس این کوه‌­ها تلاش می‌­کردند تا حاکمیت خود را بر چهار سوی زمین تثبیت کنند. از بین این چهار کوه، قله‌ی کوه تای­شان بیش از سایر قله‌­ها مورد توجه بود.از نظر اهمیت اسطوره­‌ای، نخست کوهساران شرق و قله­‌ی تَی­شَن و پس از آن کوهساران بهشت غرب (کون لون) مورد توجه قرار داشتند. براساس این اسطوره‌­ها، خورشید از کوه تَی­شَن طلوع می­‌کند و ارواح مردگان به دامنه­‌های این کوه باز می­‌گردند و تای­شان داور مرگ و سرنوشت است. تمام امپراتوران در این کوه مراسم قربانی به جای می‌­آوردند. این پنج کوه منشأ قدرت بوده و شمشیرهای جادویی امپراتوران از آهن این کوه­‌ها ساخته می‌­شد و آن­ها را در همین کوه­‌ها مخفی می­‌کردند. در ادبیات عامه­‌ی مردم چین، آهنگران و شمشیرهای جادویی ساخت آنان به وفور دیده می­‌شود. در فرهنگ سنتی چین هم کوه نماد خدای زمین است و انجام مراسم قربانی در این کوه­‌ها خاص امپراتوران بود. کوه کون­لون نیز در افسانه‌­ها کوهی بلند است که سر بر آسمان می­‌ساید و ریشه در ژرفای خاک دارد. این کوه نماد پیوند جنسی میان زمین و آسمان است. کون­لون منزلگاه فرمانروای بزرگ آسمانی و هیولاها و موجودات آسمانی است.<ref>کریستی، آنتونی (1373) اساطیر چین. ترجمه: باجلان فرخی. چ اول. انتشارات اساطیر.</ref>.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>
 
نیز نگاه کنید به [http://wiki.icro.ir/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%20%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C%20%D8%AF%D8%B1%20%DA%86%DB%8C%D9%86 فرهنگ عمومی در چین]؛ [[اسطوره ها و افسانه های چینی|اسطوره­‌ها و افسانه­‌های چینی]]؛ [[اسطوره در چین]]؛ [[اسطوره های آفرینش در چین]]؛ [http://wiki.icro.ir/%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B7%D9%82%20%D8%AC%D8%BA%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C%20%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%88%D8%B1%D9%87%C2%AD%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C مناطق جغرافیایی اسطوره­‌های چینی]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۰

نقاشی از کوه کونلون چین

در کیهان‌شناسی باستانی چین، زمین چهار گوش و دارای چهار کوه اصلی است که با گذشت زمان، پنجمین کوه در مرکز زمین بر این مجموعه افزوده شده است. این کوه­‌های اصلی در شعایر و اسطوره­‌های چینی از جایگاه ویژه‌­ای برخوردار هستند و گویی تلاش‌­های انسان در درون این مربع انجام می­‌گیرد که که چهار دیوار بلند آن را در میان گرفته است. فرمانروایان با استفاده از تقدس این کوه‌­ها تلاش می‌­کردند تا حاکمیت خود را بر چهار سوی زمین تثبیت کنند. از بین این چهار کوه، قله‌ی کوه تای­شان بیش از سایر قله‌­ها مورد توجه بود.از نظر اهمیت اسطوره­‌ای، نخست کوهساران شرق و قله­‌ی تَی­شَن و پس از آن کوهساران بهشت غرب (کون لون) مورد توجه قرار داشتند. براساس این اسطوره‌­ها، خورشید از کوه تَی­شَن طلوع می­‌کند و ارواح مردگان به دامنه­‌های این کوه باز می­‌گردند و تای­شان داور مرگ و سرنوشت است. تمام امپراتوران در این کوه مراسم قربانی به جای می‌­آوردند. این پنج کوه منشأ قدرت بوده و شمشیرهای جادویی امپراتوران از آهن این کوه­‌ها ساخته می‌­شد و آن­ها را در همین کوه­‌ها مخفی می­‌کردند. در ادبیات عامه­‌ی مردم چین، آهنگران و شمشیرهای جادویی ساخت آنان به وفور دیده می­‌شود. در فرهنگ سنتی چین هم کوه نماد خدای زمین است و انجام مراسم قربانی در این کوه­‌ها خاص امپراتوران بود. کوه کون­لون نیز در افسانه‌­ها کوهی بلند است که سر بر آسمان می­‌ساید و ریشه در ژرفای خاک دارد. این کوه نماد پیوند جنسی میان زمین و آسمان است. کون­لون منزلگاه فرمانروای بزرگ آسمانی و هیولاها و موجودات آسمانی است.[۱].[۲]

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ اسطوره­‌ها و افسانه­‌های چینی؛ اسطوره در چین؛ اسطوره های آفرینش در چین؛ مناطق جغرافیایی اسطوره­‌های چینی

کتابشناسی

  1. کریستی، آنتونی (1373) اساطیر چین. ترجمه: باجلان فرخی. چ اول. انتشارات اساطیر.
  2. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---