سولومون موتسوايرو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
چامینوکا پیغمبر [[زيمبابوه|زیمبابوه]] (1982) | چامینوکا پیغمبر [[زيمبابوه|زیمبابوه]] (1982) | ||
سولومون موتسوایرو در رمان‌ها و اشعار شونایی خود به زیبایی به بیان احساسات و خاطرات دوران کودکی خود از زادگاهش، جنگ‌های آزادی بخش، ویرانی روستاها توسط سفیدپوستان در دوره نبردهای آزادی خواهانه، عشق به میهن، اهمیت آزادی و… پرداخته است. وی هر چند بر اهمیت حفظ جایگاه زبان انگلیسی در کشور تأکید دارد، ولی نگارش کتاب به زبان‌های شونا و اندبله را موجب تحکیم ساختار فرهنگ، [[آداب و رسوم زیمبابوه|آداب و رسوم]] و سنن قبایل این کشور و زبان‌های بومی می‌داند<ref>عرب احمدی، امیربهرام (1382). [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%8A%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87 زیمبابوه] سرزمین رازهای جاودان. تهران: توسعه دانش و پژوهش ایران.</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن ( | سولومون موتسوایرو در رمان‌ها و اشعار شونایی خود به زیبایی به بیان احساسات و خاطرات دوران کودکی خود از زادگاهش، جنگ‌های آزادی بخش، ویرانی روستاها توسط سفیدپوستان در دوره نبردهای آزادی خواهانه، عشق به میهن، اهمیت آزادی و… پرداخته است. وی هر چند بر اهمیت حفظ جایگاه زبان انگلیسی در کشور تأکید دارد، ولی نگارش کتاب به زبان‌های شونا و اندبله را موجب تحکیم ساختار فرهنگ، [[آداب و رسوم زیمبابوه|آداب و رسوم]] و سنن قبایل این کشور و زبان‌های بومی می‌داند<ref>عرب احمدی، امیربهرام (1382). [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%8A%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87 زیمبابوه] سرزمین رازهای جاودان. تهران: توسعه دانش و پژوهش ایران.</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. ص. 177-178.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[زبان و ادبیات زیمبابوه]]؛ [[ادبیات معاصر زیمبابوه]]؛ [[نویسندگان معاصر زیمبابوه]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۴
دکتر سولومون موتسوایرو از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین شعرا و نویسندگان زیمبابوه و رودزیای جنوبی سابق به شمار می‌رود. سولومون در سال 1924 در منطقه مازوه به دنیا آمد. وی اولین نویسنده‌ای بود که پس از انقلاب در دانشگاه زیمبابوه تدریس زبان‌های شونایی را آغاز کرد. وی چندین کتاب و رمان ادبی به زبان‌های شونا و انگلیسی تألیف نموده است. مهم‌ترین آثار وی عبارتند از:
فسو (Feso) (1965)
ماپوندرا سرباز زیمبابوه (1978)
چامینوکا پیغمبر زیمبابوه (1982)
سولومون موتسوایرو در رمان‌ها و اشعار شونایی خود به زیبایی به بیان احساسات و خاطرات دوران کودکی خود از زادگاهش، جنگ‌های آزادی بخش، ویرانی روستاها توسط سفیدپوستان در دوره نبردهای آزادی خواهانه، عشق به میهن، اهمیت آزادی و… پرداخته است. وی هر چند بر اهمیت حفظ جایگاه زبان انگلیسی در کشور تأکید دارد، ولی نگارش کتاب به زبان‌های شونا و اندبله را موجب تحکیم ساختار فرهنگ، آداب و رسوم و سنن قبایل این کشور و زبان‌های بومی می‌داند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات زیمبابوه؛ ادبیات معاصر زیمبابوه؛ نویسندگان معاصر زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیربهرام (1382). زیمبابوه سرزمین رازهای جاودان. تهران: توسعه دانش و پژوهش ایران.
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 177-178.