کارلوس گاردل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۰

در دسامبر ۱۸۹۰ متولد شد. او آهنگ‌ساز، نت‌نویس، خواننده و بازیگر بود. گاردل شاید بالاترین چهره تأثیرگذار و در واقع قهرمان تانگوی آرژانتین است. وی از سن دو سالگی در آرژانتین زندگی کرد و در سال ۱۹۲۳ تابعیت این کشور را به دست آورد. گاردل در نتیجه سقوط هواپیما در سال ۱۹۳۵ درگذشت. بدون شک گاردل همچنان محبوبترین و مشهورترین موسیقیدان آرژانتینی است که در سرتاسر جهان شناخته شده است^[۱].

وی فعالیت حرفه‌ای خود را با خواندن و نواختن در رستوران‌ها و جشن‌های خصوصی آغاز کرد. شناخته شدن وی بیشتر مدیون ساخت آهنگ تانگو در سال ۱۹۱۷ بود. به سرعت ۱۰ هزار نسخه از این آهنگ در آرژانتین به فروش رفت و در مدت کوتاهی به یکی از معروف‌ترین آهنگ‌های آمریکای لاتین تبدیل شد. بعد از آن به عنوان یک آهنگساز مشهور تورهای خارجی خود را آغاز کرد و به کشورهای اروگوئه، شیلی، برزیل، پورتوریکو، ونزوئلا، کلمبیا سفر نمود و همچنین در شهرهای پاریس، نیویورک، بارسلونا و مادرید برنامه اجرا نمود.

شهرت گاردل به گونه‌ای فراگیر شد که تنها در سه ماهه اول سال ۱۹۲۸ بیش از ۷۰ هزار نسخه از نوارهای وی در پاریس به فروش رسید. در همین ایام که شهرت وی در اوج بود، در چندین فیلم در آمریکا و فرانسه نیز ایفای نقش کرد. مجموعه فعالیت‌های گاردل باعث شد که تانگو از یک رقص کاباره‌ای بی‌ارزش به یک سمبل فرهنگی آرژانتین تبدیل شود. نکته جالب آن است که شهرت تانگو از آرژانتین آغاز نشد بلکه از فرانسه و پاریس بود که علاقه‌مندی به آن افزایش یافت و به ناگاه توجه به آن در آرژانتین نیز فراگیر شد تا این‌که در دهه ۱۹۳۰ پیازولا آن را به اوج رسانید. متأسفانه گاردل و همراهانش در یک حادثه سقوط هواپیما درگذشتند.

در خصوص گاردل نیز این نکته شایان ذکر است که اگرچه گفته می‌شود وی در تولوز فرانسه در سال ۱۸۹۰ متولد شده و از دو سالگی ساکن آرژانتین بوده است، اما اروگوئه‌ای‌ها نیز مدعی هستند که وی اروگوئه‌ای است^[۲].

نیز نگاه کنید به

هنر آرژانتین؛ موسیقی در آرژانتین؛ مشاهیر موسیقیدان آرژانتینی

کتابشناسی

↑ برگرفته از https://www.argentinatango.com
↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص297-299.

[:1-1] برگرفته از https://www.argentinatango.com

[2] خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص297-299.

[۱]

[۲]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 وی فعالیت حرفه‌ای خود را با خواندن و نواختن در رستوران‌ها و جشن‌های خصوصی آغاز کرد. شناخته شدن وی بیشتر مدیون ساخت آهنگ تانگو در سال ۱۹۱۷ بود. به سرعت ۱۰ هزار نسخه از این آهنگ در [[آرژانتین]] به فروش رفت و در مدت کوتاهی به یکی از معروف‌ترین آهنگ‌های آمریکای لاتین تبدیل شد. بعد از آن به عنوان یک آهنگساز مشهور تورهای خارجی خود را آغاز کرد و به کشورهای اروگوئه، شیلی، برزیل، پورتوریکو، ونزوئلا، کلمبیا سفر نمود و همچنین در شهرهای پاریس، نیویورک، بارسلونا و مادرید برنامه اجرا نمود.
-شهرت گاردل به گونه‌ای فراگیر شد که تنها در سه ماهه اول سال ۱۹۲۸ بیش از ۷۰ هزار نسخه از نوارهای وی در پاریس به فروش رسید. در همین ایام که شهرت وی در اوج بود، در چندین فیلم در [[آمریکا]] و [[فرانسه]] نیز ایفای نقش کرد. مجموعه فعالیت‌های گاردل باعث شد که تانگو از یک رقص کاباره‌ای بی‌ارزش به یک سمبل فرهنگی [[آرژانتین]] تبدیل شود. نکته جالب آن است که شهرت تانگو از [[آرژانتین]] آغاز نشد بلکه از [[فرانسه]] و پاریس بود که علاقه‌مندی به آن افزایش یافت و به ناگاه توجه به آن در [[آرژانتین]] نیز فراگیر شد تا این‌که در دهه ۱۹۳۰ پیازولا آن را به اوج رسانید. متأسفانه گاردل و همراهانش در یک حادثه سقوط هواپیما درگذشتند.
+شهرت گاردل به گونه‌ای فراگیر شد که تنها در سه ماهه اول سال ۱۹۲۸ بیش از ۷۰ هزار نسخه از نوارهای وی در [[پاریس]] به فروش رسید. در همین ایام که شهرت وی در اوج بود، در چندین فیلم در [[آمریکا]] و [[فرانسه]] نیز ایفای نقش کرد. مجموعه فعالیت‌های گاردل باعث شد که تانگو از یک رقص کاباره‌ای بی‌ارزش به یک سمبل فرهنگی [[آرژانتین]] تبدیل شود. نکته جالب آن است که شهرت تانگو از [[آرژانتین]] آغاز نشد بلکه از [[فرانسه]] و پاریس بود که علاقه‌مندی به آن افزایش یافت و به ناگاه توجه به آن در [[آرژانتین]] نیز فراگیر شد تا این‌که در دهه ۱۹۳۰ پیازولا آن را به اوج رسانید. متأسفانه گاردل و همراهانش در یک حادثه سقوط هواپیما درگذشتند.
 در خصوص گاردل نیز این نکته شایان ذکر است که اگرچه گفته می‌شود وی در تولوز فرانسه در سال ۱۸۹۰ متولد شده و از دو سالگی ساکن [[آرژانتین]] بوده است، اما اروگوئه‌ای‌ها نیز مدعی هستند که وی اروگوئه‌ای است<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص297-299.</ref>.