موقعیت جغرافیایی سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سریلانکا، جزیرهای است به شکل یک گلابی، در نیمکره شمال شرقی، در اقیانوس هند که در 888 کیلومتری شمال خط استواء واقع شده (A Country Study) و تنگه پالک[1] و خلیج منّار[2] این کشور را از کشور هندوستان جدا کردهاند. فاصله این کشور با جنوبیترین بندر هندوستان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Y8Xq4XBFiFFl0tyIiQRqlGNtwOYcB7y7Wwkz7SRM.jpg|بندانگشتی|یکی از سواحل سریلانکا، برگرفته از لست سکند، قابل بازیابی از https://lastsecond.ir/blog/2900-srilanka-tour]]یکی از سواحل سریلانکا، برگرفته از لست سکند، قابل بازیابی از https://lastsecond.ir/blog/2900-srilanka-tour | |||
در باره حاکمیت بر | سریلانکا، جزیره ای است به شکل یک گلابی، در نیمکره شمال شرقی، در اقیانوس هند که در 888 کیلومتری شمال خط استواء واقع شده (A Country Study) و تنگه پالک(The Palk Strait) و خلیج منّار(The Gulf of Mannār) این کشور را از کشور هندوستان جدا کردهاند. فاصله این کشور با جنوبیترین بندر هندوستان سی و یک کیلومتر است (Internet world stats). کل وسعت جزیره شصت و پنج هزار و ششصد و ده (65610) کیلومتر مربع، که 64630 کیلومتر آن را زمین و 980 کیلومتر آن را آب تشکیل میدهد (The Sri Lanka economic statistics). طول کشور حدود چهارصد و چهل (440) کیلومتر و عرض آن در وسیعترین نقطه از کلمبو در غرب تا سانگامنکاندا(The Gulf of Mannār) در شرق دویست و بیست و پنج (225)کیلومتر و طول سواحل این کشور تقریبا یکهزار و سیصد و چهل کیلومتر است<ref name=":0">Encyclopedia, A. (1995). ''Encyclopedia Americana'' (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.</ref> . واقع شدن در شاهراه کشتیرانی شرق و غرب آسیا در اقیانوس هند، از روزگاران قدیم تا امروز به این جزیره ارزش و اهمیتی استراتژیک داده است (Internet world stats). | ||
در باره حاکمیت بر آبهای داخلی و آبهای آزاد و مجاور، بر پایه معاهده حقوق دریاها (1982, p. 3 Law of the Sea)، [[سریلانکا]] حاکمیت خودش در دریای سرزمینی(Territorial Sea) را 12 میل دریایی(22/22 کیلومتر)، منطقه مجاور(Contiguous Zone) را 24، منطقه انحصاری اقتصادی(Exclusive Economic Zone) و فلات قاره(Continental Shelf) 200 را اعلام کرده است. دریای سرزمینی که دریای ساحلی و یا آبهای ساحلی نیز خوانده میشود، شامل منطقه دریایی، کف و زیر کف و فضای بالای آن است که در حاکمیت کشور ساحلی است. کشورها مجاز هستند از خطِ پست ترین جزر کامل دریا و حداقل از سه تا حد اکثر 12 میل دریایی را به عنوان دریای سرزمینی خود اعلام کنند. کشور ساحلی در این منطقه صلاحیت تام و تمامی دارد. منطقه مجاور خارج از دریای سرزمینی است و صلاحیت امنیتی، پلیسی، مالی، گمرکی، بهداشت و آلودگی آن با کشور ساحلی است. کشورهایی مانند سریلانکا که دریای سرزمینی خودشان را تا 12 میل دریایی تعیین کردهاند، منطقه جداگانهای به عنوان مجاور نخواهند داشت<ref>, م. ض. (1369). ''حقوق بین الملل عمومی.'' گیتی.</ref>. | |||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۰
یکی از سواحل سریلانکا، برگرفته از لست سکند، قابل بازیابی از https://lastsecond.ir/blog/2900-srilanka-tour
سریلانکا، جزیره ای است به شکل یک گلابی، در نیمکره شمال شرقی، در اقیانوس هند که در 888 کیلومتری شمال خط استواء واقع شده (A Country Study) و تنگه پالک(The Palk Strait) و خلیج منّار(The Gulf of Mannār) این کشور را از کشور هندوستان جدا کردهاند. فاصله این کشور با جنوبیترین بندر هندوستان سی و یک کیلومتر است (Internet world stats). کل وسعت جزیره شصت و پنج هزار و ششصد و ده (65610) کیلومتر مربع، که 64630 کیلومتر آن را زمین و 980 کیلومتر آن را آب تشکیل میدهد (The Sri Lanka economic statistics). طول کشور حدود چهارصد و چهل (440) کیلومتر و عرض آن در وسیعترین نقطه از کلمبو در غرب تا سانگامنکاندا(The Gulf of Mannār) در شرق دویست و بیست و پنج (225)کیلومتر و طول سواحل این کشور تقریبا یکهزار و سیصد و چهل کیلومتر است[۱] . واقع شدن در شاهراه کشتیرانی شرق و غرب آسیا در اقیانوس هند، از روزگاران قدیم تا امروز به این جزیره ارزش و اهمیتی استراتژیک داده است (Internet world stats).
در باره حاکمیت بر آبهای داخلی و آبهای آزاد و مجاور، بر پایه معاهده حقوق دریاها (1982, p. 3 Law of the Sea)، سریلانکا حاکمیت خودش در دریای سرزمینی(Territorial Sea) را 12 میل دریایی(22/22 کیلومتر)، منطقه مجاور(Contiguous Zone) را 24، منطقه انحصاری اقتصادی(Exclusive Economic Zone) و فلات قاره(Continental Shelf) 200 را اعلام کرده است. دریای سرزمینی که دریای ساحلی و یا آبهای ساحلی نیز خوانده میشود، شامل منطقه دریایی، کف و زیر کف و فضای بالای آن است که در حاکمیت کشور ساحلی است. کشورها مجاز هستند از خطِ پست ترین جزر کامل دریا و حداقل از سه تا حد اکثر 12 میل دریایی را به عنوان دریای سرزمینی خود اعلام کنند. کشور ساحلی در این منطقه صلاحیت تام و تمامی دارد. منطقه مجاور خارج از دریای سرزمینی است و صلاحیت امنیتی، پلیسی، مالی، گمرکی، بهداشت و آلودگی آن با کشور ساحلی است. کشورهایی مانند سریلانکا که دریای سرزمینی خودشان را تا 12 میل دریایی تعیین کردهاند، منطقه جداگانهای به عنوان مجاور نخواهند داشت[۲].