فرهنگ سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرهنگ سریلانکا در طول تاریخ تحت تاثیر عوامل سیاسی، مذهبی داخلی و به ویژه خارجی بوده است. مکاتب بودایی و هندو بیشترین تاثیرات را بر همه عرصه های زندگی مردم سریلانکا به ویژه بر عرصه های فرهنگی و هنری داشته اند. از بعد دیگر این کشور همواره از فرهن...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فرهنگ سریلانکا در طول تاریخ تحت تاثیر عوامل سیاسی، مذهبی داخلی و به ویژه خارجی بوده است. مکاتب بودایی و هندو بیشترین تاثیرات را بر همه عرصه های زندگی مردم سریلانکا به ویژه بر عرصه های فرهنگی و هنری داشته اند. از بعد دیگر این کشور همواره از فرهنگ، هنر، اندیشه و مذهب و تاریخ هند و به خصوص ایالات تامیل نادو تاثیر پذیر بوده است. هند نزدیکترین و بزرگترین همسایه سریلانکا است ، لذا چنین تاثیری دور از انتظار نیست. قبیله های یاکشا (Yaksha) و ناگا (Naga) در سال 300 قبل از میلاد تمدن هایی را بر جای گذاشتند که نشان دهندۀ استفاده آنان از کشاورزی و سیستم های آبیاری پیشرفته ای بوده است. در اوایل قرن دوم قبل از میلاد دین بودیزم از هندوستان وارد این کشور شد و به اندازه ای گسترش یافت که اکنون دین رسمی کشور است. مذهب، آداب و رسوم اجتماعی و فرهنگی این مردم در طول 2500 سال تاریخ ، نسل به نسل به امروز منتقل شده است. بسیاری از برنامه های فرهنگی و رسومات، با زندگی روزمره مردم در فضاهای مذهبی و اجتماعی ارتباط تنگاتنگی دارند. در دوره های مختلف از تهاجم های پی در پی اشغالگران و استعمارگران این کشور از فرهنگ و باورهای اروپائیان هلندی، پرتغالی و انگلیسی تاثیرات گوناگون و متنوعی را پذیرفته و به این ترتیب فرهنگ آن مانند میراث طبیعی اش گوناگون و متنوع گردیده است. | فرهنگ [[سریلانکا]] در طول تاریخ تحت تاثیر عوامل سیاسی، مذهبی داخلی و به ویژه خارجی بوده است. مکاتب بودایی و هندو بیشترین تاثیرات را بر همه عرصه های زندگی مردم سریلانکا به ویژه بر عرصه های فرهنگی و هنری داشته اند. از بعد دیگر این کشور همواره از فرهنگ، هنر، اندیشه و مذهب و تاریخ هند و به خصوص ایالات تامیل نادو تاثیر پذیر بوده است. هند نزدیکترین و بزرگترین همسایه سریلانکا است ، لذا چنین تاثیری دور از انتظار نیست. قبیله های یاکشا (Yaksha) و ناگا (Naga) در سال 300 قبل از میلاد تمدن هایی را بر جای گذاشتند که نشان دهندۀ استفاده آنان از کشاورزی و سیستم های آبیاری پیشرفته ای بوده است. در اوایل قرن دوم قبل از میلاد دین بودیزم از هندوستان وارد این کشور شد و به اندازه ای گسترش یافت که اکنون دین رسمی کشور است. مذهب، آداب و رسوم اجتماعی و فرهنگی این مردم در طول 2500 سال تاریخ ، نسل به نسل به امروز منتقل شده است. بسیاری از برنامه های فرهنگی و رسومات، با زندگی روزمره مردم در فضاهای مذهبی و اجتماعی ارتباط تنگاتنگی دارند. در دوره های مختلف از تهاجم های پی در پی اشغالگران و استعمارگران این کشور از فرهنگ و باورهای اروپائیان هلندی، پرتغالی و انگلیسی تاثیرات گوناگون و متنوعی را پذیرفته و به این ترتیب فرهنگ آن مانند میراث طبیعی اش گوناگون و متنوع گردیده است. | ||
با این همه همچنان نشانه هایی از فرهنگ و آداب سنتی بومی در تاریخ، اعتقادات، زبان و ادبیات، غذا، آداب و رسوم، خانواده، لباس، اجتماع، ازدواج، مرگ، مهاجرت ها و جمعیت آن قابل مشاهده است. نمادهایی از فرهنگ ملی وجود دارد که هویت ملی و یک پارچگی آن را منعکس می کند. رنگ های متنوع روی پرچمش هر کدام نمایانگر سه گروه قومی سینهالی، تامیل و مسلمان است. فیل نمادی از میراث ملی و طبیعی و همچنین نماد دارایی و ارتباط آن با سلامتی، ثروت، سلطنت و گانیش[1] خدای هندو که سری شبیه سر فیل دارد به خدای ثروت معروف است. در مراسم مختلف ملی و مذهبی برگ تنبول[2] اهدا می گردد و چراغی که سوخت آن روغن نارگیل است به صورت نمادین روشن می شود. تصاویری از منابع طبیعی جزیره مانند درخت نخل، | با این همه همچنان نشانه هایی از فرهنگ و آداب سنتی بومی در تاریخ، اعتقادات، زبان و ادبیات، غذا، آداب و رسوم، خانواده، لباس، اجتماع، ازدواج، مرگ، مهاجرت ها و جمعیت آن قابل مشاهده است. نمادهایی از فرهنگ ملی وجود دارد که هویت ملی و یک پارچگی آن را منعکس می کند. رنگ های متنوع روی پرچمش هر کدام نمایانگر سه گروه قومی سینهالی، تامیل و مسلمان است. فیل نمادی از میراث ملی و طبیعی و همچنین نماد دارایی و ارتباط آن با سلامتی، ثروت، سلطنت و گانیش[1] خدای هندو که سری شبیه سر فیل دارد به خدای ثروت معروف است. در مراسم مختلف ملی و مذهبی برگ تنبول[2] اهدا می گردد و چراغی که سوخت آن روغن نارگیل است به صورت نمادین روشن می شود. تصاویری از منابع طبیعی جزیره مانند درخت نخل، جوا[[هرات]] و سواحل اقیانوسی به عنوان بخشی از صنایع پیشه گردشگری در خدمت توسعه اقتصادی و فرهنگ هستند. علاوه بر این موارد هنرهای متنوع معماری، مجسمه سازی و نقاشی های کلاسیک، گنبدهای معابد واقع در حومۀ شهرها و روستاها و مجسمه های بزرگ بودا از آثار باستانی و فرهنگی کشور به حساب می آیند. (Banton, 1983) | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۴
فرهنگ سریلانکا در طول تاریخ تحت تاثیر عوامل سیاسی، مذهبی داخلی و به ویژه خارجی بوده است. مکاتب بودایی و هندو بیشترین تاثیرات را بر همه عرصه های زندگی مردم سریلانکا به ویژه بر عرصه های فرهنگی و هنری داشته اند. از بعد دیگر این کشور همواره از فرهنگ، هنر، اندیشه و مذهب و تاریخ هند و به خصوص ایالات تامیل نادو تاثیر پذیر بوده است. هند نزدیکترین و بزرگترین همسایه سریلانکا است ، لذا چنین تاثیری دور از انتظار نیست. قبیله های یاکشا (Yaksha) و ناگا (Naga) در سال 300 قبل از میلاد تمدن هایی را بر جای گذاشتند که نشان دهندۀ استفاده آنان از کشاورزی و سیستم های آبیاری پیشرفته ای بوده است. در اوایل قرن دوم قبل از میلاد دین بودیزم از هندوستان وارد این کشور شد و به اندازه ای گسترش یافت که اکنون دین رسمی کشور است. مذهب، آداب و رسوم اجتماعی و فرهنگی این مردم در طول 2500 سال تاریخ ، نسل به نسل به امروز منتقل شده است. بسیاری از برنامه های فرهنگی و رسومات، با زندگی روزمره مردم در فضاهای مذهبی و اجتماعی ارتباط تنگاتنگی دارند. در دوره های مختلف از تهاجم های پی در پی اشغالگران و استعمارگران این کشور از فرهنگ و باورهای اروپائیان هلندی، پرتغالی و انگلیسی تاثیرات گوناگون و متنوعی را پذیرفته و به این ترتیب فرهنگ آن مانند میراث طبیعی اش گوناگون و متنوع گردیده است.
با این همه همچنان نشانه هایی از فرهنگ و آداب سنتی بومی در تاریخ، اعتقادات، زبان و ادبیات، غذا، آداب و رسوم، خانواده، لباس، اجتماع، ازدواج، مرگ، مهاجرت ها و جمعیت آن قابل مشاهده است. نمادهایی از فرهنگ ملی وجود دارد که هویت ملی و یک پارچگی آن را منعکس می کند. رنگ های متنوع روی پرچمش هر کدام نمایانگر سه گروه قومی سینهالی، تامیل و مسلمان است. فیل نمادی از میراث ملی و طبیعی و همچنین نماد دارایی و ارتباط آن با سلامتی، ثروت، سلطنت و گانیش[1] خدای هندو که سری شبیه سر فیل دارد به خدای ثروت معروف است. در مراسم مختلف ملی و مذهبی برگ تنبول[2] اهدا می گردد و چراغی که سوخت آن روغن نارگیل است به صورت نمادین روشن می شود. تصاویری از منابع طبیعی جزیره مانند درخت نخل، جواهرات و سواحل اقیانوسی به عنوان بخشی از صنایع پیشه گردشگری در خدمت توسعه اقتصادی و فرهنگ هستند. علاوه بر این موارد هنرهای متنوع معماری، مجسمه سازی و نقاشی های کلاسیک، گنبدهای معابد واقع در حومۀ شهرها و روستاها و مجسمه های بزرگ بودا از آثار باستانی و فرهنگی کشور به حساب می آیند. (Banton, 1983)