قانون اساسی بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱

قانون اساسی

قانون اساسی بنگلادش در 4 نوامبر 1972 به تصویب رسید و از 16 دسامبر همان سال اجرا شد. اصلاحیه های مهم قانون اساسی در سال های 1973، 1974، 1975، 1977، 1979، 1981، 1988، 1989 و 1991 صورت گرفت. قانون اساسی در یازده فصل و 153 ماده تنظیم شده است.

در قانون اساسی بنگلادش، سیاست دولت در آغاز بر اساس ناسیونالیسم، سوسیالیسم، دموکراسی و سکولاریسم استوار بود. اما اصلاحیه سال 1977، واژه «اسلام» را جایگزین «سکولاریسم» کرد. در این اصلاحیه آمده است که:

«کشور بر مبنای توکل و ایمان به خدا، ناسیونالیسم، دموکراسی و سوسیالیسم هدایت خواهد شد».

در اصلاحیه بعدی که در سال 1988 صادر شد، «اسلام» را دین رسمی اعلام کرد. در 23 آوریل 1977 ، عنوان «بسم الله الرحمن الرحیم» در ابتدای قانون اساسی قرار گرفت و در واقع با این عمل، «اسلام» جایگزین «سکولاریسم» شد. در 23 ژوئن 1990، پیرو صدور اصلاحیه ای دیگر بر قانون اساسی، 30 کرسی برای زنان در نمایندگی مجلس پیش‌بینی شد. در اصلاحیه دوازدهم قانون اساسی که در اوت 1991 صادر شد، سیستم ریاست جمهوری به سیستم پارلمانی تغییر یافت و بدین صورت انتخاب رئیس جمهور از طرف مجلس[i] صورت خواهد گرفت ^[۱].

قانون اساسی بنگلادش مجموعاً دارای 11 فصل و 153 بند و چهار ضمائم می باشد. فصول یازده گانه شامل این عناوین است:

فصل اول: اصول سیاست بنیادین کشور؛

فصل دوم: حقوق اساسی؛

فصل سوم: قوه مجریه؛

فصل چهارم: قوه قضائیه؛

فصل پنجم: قوه مقننه؛

فصل ششم: قوه حزب ملی؛

فصل هفتم: انتخابات؛

فصل هشتم: بازرسی و حسابرسی؛

فصل نهم: نیروهای مسلح و رفاه عمومی؛

فصل دهم: مقررات ویژه و فوق العاده؛

فصل یازدهم: متمم اصلاح قانون اساسی^[۲].

پاورقی

[i]کثریت آرا

کتابشناسی

↑ Lewis, 2011, 41-72
↑ Banglapedia , National Enlyclopedia of Bangladesh , Asiatic Society of Bangladesh , February 2006

[1] Lewis, 2011, 41-72

[2] Banglapedia , National Enlyclopedia of Bangladesh , Asiatic Society of Bangladesh , February 2006

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''4. 2.قانون اساسی'''
+===[[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]]===
+[[قانون اساسی بنگلادش]] در 4 نوامبر 1972 به تصویب رسید و از 16 دسامبر همان سال اجرا شد. اصلاحیه های مهم [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] در سال های 1973، 1974، 1975، 1977، 1979، 1981، 1988، 1989 و 1991 صورت گرفت. [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] در یازده فصل و 153 ماده تنظیم شده است.
-قانون اساسي [[بنگلادش]] در 4 نوامبر 1972 به تصويب رسيد و از 16 دسامبر همان سال اجرا شد.   اصلاحيه هاي مهم قانون اساسي در سال هاي 1973، 1974، 1975، 1977، 1979، 1981، 1988، 1989 و 1991 صورت گرفت. قانون اساسي در يازده فصل و 153 ماده تنظيم شده است.
+   در [[قانون اساسی بنگلادش]]، سیاست دولت در آغاز بر اساس ناسیونالیسم، سوسیالیسم، دموکراسی و سکولاریسم استوار بود. اما اصلاحیه سال 1977، واژه «اسلام» را جایگزین «سکولاریسم» کرد. در این اصلاحیه آمده است که:<blockquote>«کشور بر مبنای توکل و ایمان به خدا، ناسیونالیسم، دموکراسی و سوسیالیسم هدایت خواهد شد».</blockquote>  در اصلاحیه بعدی که در سال 1988 صادر شد، «اسلام» را دین رسمی اعلام کرد. در 23 آوریل 1977 ، عنوان «بسم الله الرحمن الرحیم» در ابتدای [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] قرار گرفت و در واقع با این عمل، «اسلام» جایگزین «سکولاریسم» شد. در 23  ژوئن 1990، پیرو صدور اصلاحیه ای دیگر بر [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]]، 30 کرسی برای زنان در نمایندگی مجلس پیش‌بینی شد. در اصلاحیه دوازدهم قانون اساسی که در اوت 1991 صادر شد، سیستم ریاست جمهوری به سیستم پارلمانی تغییر یافت و بدین صورت انتخاب رئیس جمهور از طرف مجلس[i] صورت خواهد گرفت <ref>Lewis, 2011, 41-72</ref>.
-   در قانون اساسي بنگلادش، سياست دولت در آغاز بر اساس ناسيوناليسم، سوسياليسم، دموكراسي و سكولاريسم استوار بود. اما اصلاحیه سال 1977، واژه « اسلام » را جايگزين «سكولاريسم » كرد.     در اين اصلاحيه آمده است كه: « كشور بر مبناي توكل و ايمان به خدا، ناسيوناليسم، دموكراسي و سوسياليسم هدايت خواهد شد».
+  [[قانون اساسی بنگلادش]] مجموعاً دارای 11 فصل و 153 بند و چهار ضمائم می باشد. فصول یازده گانه شامل این عناوین است:
-  در اصلاحيه بعدي كه در سال 1988 صادر شد، « اسلام » را دين رسمي اعلام کرد. در 23 آوريل 1977 ، عنوان « بسم الله الرحمن الرحيم » در ابتداي قانون اساسي قرار گرفت و در واقع با اين عمل، « اسلام » جايگزين « سكولاريسم » شد.
+  فصل اول: اصول سیاست بنیادین کشور؛
-  در 23  ژوئن 1990، پيرو صدور اصلاحيه اي ديگر بر قانون اساسي، 30 كرسي براي زنان در نمايندگي مجلس پيش بيني شد.
+  فصل دوم: حقوق اساسی؛
-  در اصلاحيه دوازدهم قانون اساسي كه در اوت 1991 صادر شد، سيستم رياست جمهوري به سيستم پارلماني تغيير يافت و بدين صورت انتخاب رئيس جمهور از طرف مجلس (اكثريت آرا ) صورت خواهد گرفت (Lewis, 2011, 41-72 ).
+  فصل سوم: [[قوه مجریه بنگلادش|قوه مجریه]]؛
-  قانون اساسي بنگلادش مجموعاً داراي 11 فصل و 153 بند و چهار ضمائم مي باشد.
+  فصل چهارم: [[نظام قضایی بنگلادش|قوه قضائیه]]؛
-  فصول يازده گانه شامل این عناوین است:
+  فصل پنجم: قوه مقننه؛
-  فصل اول : اصول سياست بنيادين كشور
+فصل ششم: قوه حزب ملی؛
-  فصل دوم : حقوق اساسي
+فصل هفتم: انتخابات؛
-  فصل سوم : قوه مجريه
+فصل هشتم: بازرسی و حسابرسی؛
-  فصل چهارم : قوه قضائيه
+فصل نهم: نیروهای مسلح و رفاه عمومی؛
-  فصل پنجم : قوه مقننه
+فصل دهم: مقررات ویژه و فوق العاده؛
-فصل ششم : قوه حزب ملي
+فصل یازدهم: متمم اصلاح [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]]<ref>Banglapedia , National Enlyclopedia of Bangladesh , Asiatic Society of Bangladesh , February 2006</ref>.
-فصل هفتم : انتخابات
+== پاورقی ==
+[i]کثریت آرا
-فصل هشتم : بازرسي و حسابرسي
+== کتابشناسی ==
-فصل نهم : نيروهاي مسلح و رفاه عمومي
-فصل دهم : مقررات ويژه و فوق العاده
-فصل يازدهم : متمم اصلاح قانون اساسي
-( Banglapedia , National Enlyclopedia of Bangladesh , Asiatic Society of Bangladesh , February 2006 ).