رسمیت یافتن شهروندی مسلمانان در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:




جامعه­ اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه­ اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه­ متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان سلسله­ی مینگ و چینی­ها به رسمیت شناخته شد. توسعه­ی اسلام و افزایش جمعیت مسلمانان در عصر مغول­ها و رسمیت یافتن آن در اوایل دوران مینگ(←[[سلسله مینگ]])، فضای لازم برای را تثبیت جایگاه پیشین مسلمانان و آغاز زندگی و همزیستی مسالمت آمیز به وجود آورد. حاکمان مینگ، دیگر برای مسلمانان تبعیضی روانداشته و محدودیتی اعمال نمی کردند. با قطع روابط تجاری میان [[چین]] و جهان خارج، به ویژه جهان اسلام و کاهش رفت و آمد تجار ایرانی و عرب به سرزمین چین، مسلمانان با اتکا به جامعه­ خود، باب مراوده را با جامعه­ چینی باز کردند.
جامعه­ اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه­ اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه­ متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان سلسله­ی مینگ و چینی­ها به رسمیت شناخته شد. توسعه­ی اسلام و افزایش جمعیت مسلمانان در عصر مغول­ها و رسمیت یافتن آن در اوایل دوران مینگ(←[[سلسله مینگ]])، فضای لازم برای را تثبیت جایگاه پیشین مسلمانان و آغاز زندگی و همزیستی مسالمت آمیز به وجود آورد. حاکمان مینگ، دیگر برای مسلمانان تبعیضی روانداشته و محدودیتی اعمال نمی کردند. با قطع روابط تجاری میان [[چین]] و جهان خارج، به ویژه جهان اسلام و کاهش رفت و آمد تجار ایرانی و عرب به سرزمین چین، مسلمانان با اتکا به جامعه­ خود، باب مراوده را با جامعه­ چینی باز کردند<ref>سابقی، علی(1392)،جامعه و فرهنگ چین،تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 2</ref>.


نیز نگاه کنید به [[بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی]]
نیز نگاه کنید به [[بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی]]
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۶


جامعه­ اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه­ اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه­ متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان سلسله­ی مینگ و چینی­ها به رسمیت شناخته شد. توسعه­ی اسلام و افزایش جمعیت مسلمانان در عصر مغول­ها و رسمیت یافتن آن در اوایل دوران مینگ(←سلسله مینگ)، فضای لازم برای را تثبیت جایگاه پیشین مسلمانان و آغاز زندگی و همزیستی مسالمت آمیز به وجود آورد. حاکمان مینگ، دیگر برای مسلمانان تبعیضی روانداشته و محدودیتی اعمال نمی کردند. با قطع روابط تجاری میان چین و جهان خارج، به ویژه جهان اسلام و کاهش رفت و آمد تجار ایرانی و عرب به سرزمین چین، مسلمانان با اتکا به جامعه­ خود، باب مراوده را با جامعه­ چینی باز کردند[۱].

نیز نگاه کنید به بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی(1392)،جامعه و فرهنگ چین،تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 2