تنوع غذاهای چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:27c4ed50-54e5-472e-bd06-79f2f17d61d8 (1).jpg|بندانگشتی|تنوع غذا چینی]]
[[پرونده:27c4ed50-54e5-472e-bd06-79f2f17d61d8 (1).jpg|بندانگشتی|تنوع غذا چینی]]
غذاهای چینی بسیار متنوع بوده و از نظر رنگ، طعم، مزه و شکل، شهرت فراوان دارند. از آن جایی که سرزمین [[چین]] گسترده بوده و هر منطقه محصولات، آب و هوا و عادات زندگی خاص خود را دارد، ذائقه­‌ی مردم نیز متفاوت است. برای نمونه: طعم غذاهای جنوبی ملایم‌­تر است در حالی­که شمالی­‌ها طعم­‌های سنگین­‌تریدارند. مردم منطقه‌­ی «سی­ چوان» در جنوب، غذاهای تند و اهالی منطقه‌­ی «[[شَن­سی]]» در شمال، طعم ترش را دوست دارند. از این رو در مناطق مختلف [[چین]] غذاهای متفاوتی که دارای مزه­‌های خاص محلی است به وجود آمده است که سبک­‌های «لو»، «چوان»، «خوای یانگ» و «[[یوه]]» چهار سبک آشپزی مشهور در [[چین]] هستند.
غذاهای چینی بسیار متنوع بوده و از نظر رنگ، طعم، مزه و شکل، شهرت فراوان دارند. از آن جایی که سرزمین [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] گسترده بوده و هر منطقه محصولات، آب و هوا و عادات زندگی خاص خود را دارد، ذائقه­‌ی مردم نیز متفاوت است. برای نمونه: طعم غذاهای جنوبی ملایم‌­تر است در حالی­که شمالی­‌ها طعم­‌های سنگین­‌تریدارند. مردم منطقه‌­ی «سی­چوان» در جنوب، غذاهای تند و اهالی منطقه‌­ی «شَن­سی» در شمال، طعم ترش را دوست دارند. از این رو در مناطق مختلف [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] غذاهای متفاوتی که دارای مزه­‌های خاص محلی است به وجود آمده است که سبک­‌های «لو»، «چوان»، «خوای یانگ» و «یوه» چهار سبک آشپزی مشهور در [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] هستند.


غذاهای مردم استان «شاندونگ» که آن را به اختصار غذاهای «[[لو]]» می­‌گویند، اغلب با روش سرخ کردن سریع، پختن با آتش ملایم، سرخ کردن در روغن زیاد، و تفت دادن تهیه می­‌شوند و در ترکیب آب غذا و سوپ شیر، روش­‌های خاصی را به کار می‌­برند. خوراک مرغ دُوجو و ماهی کپور در سُس ترش و شیرین از غذاهای مشهور این سبک از آشپزی هستند.
غذاهای مردم استان «شاندونگ» که آن را به اختصار غذاهای «لو» می­‌گویند، اغلب با روش سرخ کردن سریع، پختن با آتش ملایم، سرخ کردن در روغن زیاد، و تفت دادن تهیه می­‌شوند و در ترکیب آب غذا و سوپ شیر، روش­‌های خاصی را به کار می‌­برند. خوراک مرغ دُوجو و ماهی کپور در سُس ترش و شیرین از غذاهای مشهور این سبک از آشپزی هستند.


در پخت غذاهای استان «گوانگ­ دونگ» که آن را به اختصار غذاهای «[[یوه]]» می­‌گویند، از مواد متنوع و طرح‌­ها و رنگ­‌های مختلف استفاده شده و تنوع زیادی دارند. آن­ها به تردی و تازگی غذا اهمیت زیادی می­‌دهند. میگوی سرخ شده و کباب گوشت تازه‌­ی حیوانات جوان از غذاهای مشهور این سبک هستند.
در پخت غذاهای استان «گوانگ­دونگ» که آن را به اختصار غذاهای «یوه» می­‌گویند، از مواد متنوع و طرح‌­ها و رنگ­‌های مختلف استفاده شده و تنوع زیادی دارند. آن­ها به تردی و تازگی غذا اهمیت زیادی می­‌دهند. میگوی سرخ شده و کباب گوشت تازه‌­ی حیوانات جوان از غذاهای مشهور این سبک هستند.


غذاهای سبک منطقه­‌ی سی­ چوان که به آن «چوان» گفته می‌­شود، تند، پر ادویه، پر روغن و شور بوده و طعم سنگینی دارند. معروف­‌ترین غذاهای سبک «چوان» گوشت رشته شده با طعم ماهی (یو شیانگ رُوسی)، تکه­‌های مرغ با فلفل (گونگ بائو­جی­دینگ)، مرغ با طعم­‌های متفاوت (گوای وی­جی­کوای) و دوفوی ماپُو (ماپو دُو­فو) هستند.
غذاهای سبک منطقه­‌ی سی­چوان که به آن «چوان» گفته می‌­شود، تند، پر ادویه، پر روغن و شور بوده و طعم سنگینی دارند. معروف­‌ترین غذاهای سبک «چوان» گوشت رشته شده با طعم ماهی (یو شیانگ رُوسی)، تکه­‌های مرغ با فلفل (گونگ بائو­جی­دینگ)، مرغ با طعم­‌های متفاوت (گوای وی­جی­کوای) و دوفوی ماپُو (ماپو دُو­فو) هستند.


غذاهای «خوای یانگ»، مخصوص مناطق اطراف رودخانه­‌ی «خوای خُه» و شعبه­‌های پایین دست رود یانگ­ تسه مانند یانگ­جُو، جِن جیانگ و خوای­اَن می‌­باشد. از ویژگی‌­های این غذاها توجه به انتخاب مواد اولیه، زمان پخت، کنترل حرارت و ظاهر زیبای غذاست. خوراک مرغ خانگ ­جُو، اردک شور و کوفته­‌ی آب پز شده­‌ی گوشت با خورش خرچنگ از غذاهای معروف این سبک هستند.
غذاهای «خوای یانگ»، مخصوص مناطق اطراف رودخانه­‌ی «خوای خُه» و شعبه­‌های پایین دست رود یانگ­تسه مانند یانگ­جُو، جِن جیانگ و خوای­اَن می‌­باشد. از ویژگی‌­های این غذاها توجه به انتخاب مواد اولیه، زمان پخت، کنترل حرارت و ظاهر زیبای غذاست. خوراک مرغ خانگ­جُو، اردک شور و کوفته­‌ی آب پز شده­‌ی گوشت با خورش خرچنگ از غذاهای معروف این سبک هستند.


افرادی که به [[پکن]] سفر می‌­کنند، باید طعم کباب اردک پکنی را ب­چشند. کباب اردک پکن معروف­‌ترین غذای [[پکن]] است. این غذا با ویژگی­‌هایی چون رنگ قرمز، براق و روغنی، با گوشتی لطیف و پوستی ترد، دارای شهرت جهانی است. معروف­‌ترین کباب اردک [[پکن]] در رستوران «چوان جو­دُ» تهیه می­‌شود.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>
افرادی که به [[پکن]] سفر می‌­کنند، باید طعم کباب اردک پکنی را ب­چشند. کباب اردک [http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] معروف­‌ترین غذای [http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] است. این غذا با ویژگی­‌هایی چون رنگ قرمز، براق و روغنی، با گوشتی لطیف و پوستی ترد، دارای شهرت جهانی است. معروف­‌ترین کباب اردک [http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] در رستوران «چوان جو­دُ» تهیه می­‌شود.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>


نیز نگاه کنید به [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين]]
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۶

تنوع غذا چینی

غذاهای چینی بسیار متنوع بوده و از نظر رنگ، طعم، مزه و شکل، شهرت فراوان دارند. از آن جایی که سرزمین چین گسترده بوده و هر منطقه محصولات، آب و هوا و عادات زندگی خاص خود را دارد، ذائقه­‌ی مردم نیز متفاوت است. برای نمونه: طعم غذاهای جنوبی ملایم‌­تر است در حالی­که شمالی­‌ها طعم­‌های سنگین­‌تریدارند. مردم منطقه‌­ی «سی­چوان» در جنوب، غذاهای تند و اهالی منطقه‌­ی «شَن­سی» در شمال، طعم ترش را دوست دارند. از این رو در مناطق مختلف چین غذاهای متفاوتی که دارای مزه­‌های خاص محلی است به وجود آمده است که سبک­‌های «لو»، «چوان»، «خوای یانگ» و «یوه» چهار سبک آشپزی مشهور در چین هستند.

غذاهای مردم استان «شاندونگ» که آن را به اختصار غذاهای «لو» می­‌گویند، اغلب با روش سرخ کردن سریع، پختن با آتش ملایم، سرخ کردن در روغن زیاد، و تفت دادن تهیه می­‌شوند و در ترکیب آب غذا و سوپ شیر، روش­‌های خاصی را به کار می‌­برند. خوراک مرغ دُوجو و ماهی کپور در سُس ترش و شیرین از غذاهای مشهور این سبک از آشپزی هستند.

در پخت غذاهای استان «گوانگ­دونگ» که آن را به اختصار غذاهای «یوه» می­‌گویند، از مواد متنوع و طرح‌­ها و رنگ­‌های مختلف استفاده شده و تنوع زیادی دارند. آن­ها به تردی و تازگی غذا اهمیت زیادی می­‌دهند. میگوی سرخ شده و کباب گوشت تازه‌­ی حیوانات جوان از غذاهای مشهور این سبک هستند.

غذاهای سبک منطقه­‌ی سی­چوان که به آن «چوان» گفته می‌­شود، تند، پر ادویه، پر روغن و شور بوده و طعم سنگینی دارند. معروف­‌ترین غذاهای سبک «چوان» گوشت رشته شده با طعم ماهی (یو شیانگ رُوسی)، تکه­‌های مرغ با فلفل (گونگ بائو­جی­دینگ)، مرغ با طعم­‌های متفاوت (گوای وی­جی­کوای) و دوفوی ماپُو (ماپو دُو­فو) هستند.

غذاهای «خوای یانگ»، مخصوص مناطق اطراف رودخانه­‌ی «خوای خُه» و شعبه­‌های پایین دست رود یانگ­تسه مانند یانگ­جُو، جِن جیانگ و خوای­اَن می‌­باشد. از ویژگی‌­های این غذاها توجه به انتخاب مواد اولیه، زمان پخت، کنترل حرارت و ظاهر زیبای غذاست. خوراک مرغ خانگ­جُو، اردک شور و کوفته­‌ی آب پز شده­‌ی گوشت با خورش خرچنگ از غذاهای معروف این سبک هستند.

افرادی که به پکن سفر می‌­کنند، باید طعم کباب اردک پکنی را ب­چشند. کباب اردک پکن معروف­‌ترین غذای پکن است. این غذا با ویژگی­‌هایی چون رنگ قرمز، براق و روغنی، با گوشتی لطیف و پوستی ترد، دارای شهرت جهانی است. معروف­‌ترین کباب اردک پکن در رستوران «چوان جو­دُ» تهیه می­‌شود.[۱]

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---