تنوع غذاهای چینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:27c4ed50-54e5-472e-bd06-79f2f17d61d8 (1).jpg|بندانگشتی|تنوع غذا چینی]] | [[پرونده:27c4ed50-54e5-472e-bd06-79f2f17d61d8 (1).jpg|بندانگشتی|تنوع غذا چینی]] | ||
غذاهای چینی بسیار متنوع بوده و از نظر رنگ، طعم، مزه و شکل، شهرت فراوان دارند. از آن جایی که سرزمین [ | غذاهای چینی بسیار متنوع بوده و از نظر رنگ، طعم، مزه و شکل، شهرت فراوان دارند. از آن جایی که سرزمین [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] گسترده بوده و هر منطقه محصولات، آب و هوا و عادات زندگی خاص خود را دارد، ذائقهی مردم نیز متفاوت است. برای نمونه: طعم غذاهای جنوبی ملایمتر است در حالیکه شمالیها طعمهای سنگینتریدارند. مردم منطقهی «سیچوان» در جنوب، غذاهای تند و اهالی منطقهی «شَنسی» در شمال، طعم ترش را دوست دارند. از این رو در مناطق مختلف [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] غذاهای متفاوتی که دارای مزههای خاص محلی است به وجود آمده است که سبکهای «لو»، «چوان»، «خوای یانگ» و «یوه» چهار سبک آشپزی مشهور در [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] هستند. | ||
غذاهای مردم استان «شاندونگ» که آن را به اختصار غذاهای | غذاهای مردم استان «شاندونگ» که آن را به اختصار غذاهای «لو» میگویند، اغلب با روش سرخ کردن سریع، پختن با آتش ملایم، سرخ کردن در روغن زیاد، و تفت دادن تهیه میشوند و در ترکیب آب غذا و سوپ شیر، روشهای خاصی را به کار میبرند. خوراک مرغ دُوجو و ماهی کپور در سُس ترش و شیرین از غذاهای مشهور این سبک از آشپزی هستند. | ||
در پخت غذاهای استان | در پخت غذاهای استان «گوانگدونگ» که آن را به اختصار غذاهای «یوه» میگویند، از مواد متنوع و طرحها و رنگهای مختلف استفاده شده و تنوع زیادی دارند. آنها به تردی و تازگی غذا اهمیت زیادی میدهند. میگوی سرخ شده و کباب گوشت تازهی حیوانات جوان از غذاهای مشهور این سبک هستند. | ||
غذاهای سبک منطقهی | غذاهای سبک منطقهی سیچوان که به آن «چوان» گفته میشود، تند، پر ادویه، پر روغن و شور بوده و طعم سنگینی دارند. معروفترین غذاهای سبک «چوان» گوشت رشته شده با طعم ماهی (یو شیانگ رُوسی)، تکههای مرغ با فلفل (گونگ بائوجیدینگ)، مرغ با طعمهای متفاوت (گوای ویجیکوای) و دوفوی ماپُو (ماپو دُوفو) هستند. | ||
غذاهای «خوای یانگ»، مخصوص مناطق اطراف رودخانهی «خوای خُه» و شعبههای پایین دست رود | غذاهای «خوای یانگ»، مخصوص مناطق اطراف رودخانهی «خوای خُه» و شعبههای پایین دست رود یانگتسه مانند یانگجُو، جِن جیانگ و خوایاَن میباشد. از ویژگیهای این غذاها توجه به انتخاب مواد اولیه، زمان پخت، کنترل حرارت و ظاهر زیبای غذاست. خوراک مرغ خانگجُو، اردک شور و کوفتهی آب پز شدهی گوشت با خورش خرچنگ از غذاهای معروف این سبک هستند. | ||
افرادی که به [[پکن]] سفر میکنند، باید طعم کباب اردک پکنی را بچشند. کباب اردک پکن معروفترین غذای [ | افرادی که به [[پکن]] سفر میکنند، باید طعم کباب اردک پکنی را بچشند. کباب اردک [http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] معروفترین غذای [http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] است. این غذا با ویژگیهایی چون رنگ قرمز، براق و روغنی، با گوشتی لطیف و پوستی ترد، دارای شهرت جهانی است. معروفترین کباب اردک [http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] در رستوران «چوان جودُ» تهیه میشود.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين]] | نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۶
غذاهای چینی بسیار متنوع بوده و از نظر رنگ، طعم، مزه و شکل، شهرت فراوان دارند. از آن جایی که سرزمین چین گسترده بوده و هر منطقه محصولات، آب و هوا و عادات زندگی خاص خود را دارد، ذائقهی مردم نیز متفاوت است. برای نمونه: طعم غذاهای جنوبی ملایمتر است در حالیکه شمالیها طعمهای سنگینتریدارند. مردم منطقهی «سیچوان» در جنوب، غذاهای تند و اهالی منطقهی «شَنسی» در شمال، طعم ترش را دوست دارند. از این رو در مناطق مختلف چین غذاهای متفاوتی که دارای مزههای خاص محلی است به وجود آمده است که سبکهای «لو»، «چوان»، «خوای یانگ» و «یوه» چهار سبک آشپزی مشهور در چین هستند.
غذاهای مردم استان «شاندونگ» که آن را به اختصار غذاهای «لو» میگویند، اغلب با روش سرخ کردن سریع، پختن با آتش ملایم، سرخ کردن در روغن زیاد، و تفت دادن تهیه میشوند و در ترکیب آب غذا و سوپ شیر، روشهای خاصی را به کار میبرند. خوراک مرغ دُوجو و ماهی کپور در سُس ترش و شیرین از غذاهای مشهور این سبک از آشپزی هستند.
در پخت غذاهای استان «گوانگدونگ» که آن را به اختصار غذاهای «یوه» میگویند، از مواد متنوع و طرحها و رنگهای مختلف استفاده شده و تنوع زیادی دارند. آنها به تردی و تازگی غذا اهمیت زیادی میدهند. میگوی سرخ شده و کباب گوشت تازهی حیوانات جوان از غذاهای مشهور این سبک هستند.
غذاهای سبک منطقهی سیچوان که به آن «چوان» گفته میشود، تند، پر ادویه، پر روغن و شور بوده و طعم سنگینی دارند. معروفترین غذاهای سبک «چوان» گوشت رشته شده با طعم ماهی (یو شیانگ رُوسی)، تکههای مرغ با فلفل (گونگ بائوجیدینگ)، مرغ با طعمهای متفاوت (گوای ویجیکوای) و دوفوی ماپُو (ماپو دُوفو) هستند.
غذاهای «خوای یانگ»، مخصوص مناطق اطراف رودخانهی «خوای خُه» و شعبههای پایین دست رود یانگتسه مانند یانگجُو، جِن جیانگ و خوایاَن میباشد. از ویژگیهای این غذاها توجه به انتخاب مواد اولیه، زمان پخت، کنترل حرارت و ظاهر زیبای غذاست. خوراک مرغ خانگجُو، اردک شور و کوفتهی آب پز شدهی گوشت با خورش خرچنگ از غذاهای معروف این سبک هستند.
افرادی که به پکن سفر میکنند، باید طعم کباب اردک پکنی را بچشند. کباب اردک پکن معروفترین غذای پکن است. این غذا با ویژگیهایی چون رنگ قرمز، براق و روغنی، با گوشتی لطیف و پوستی ترد، دارای شهرت جهانی است. معروفترین کباب اردک پکن در رستوران «چوان جودُ» تهیه میشود.[۱]
نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين