شیعیان اسماعیلیه در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اقلیت تاجیک [[چین]] که در منطقه تاشقورغان در استان سین کیانگ، و در دامنه کوه های پامیر ساکن هستند، همگی از پیروان شیعه شش امامی و اسماعیلی میباشند. تعداد جمعیت آنها حدود 50 هزار نفر است که به عنوان یک اقلیت رسمی چین و جزو 56 اقلیت قومی این کشور به شمار میآیند. | اقلیت تاجیک [[چین]] که در منطقه تاشقورغان در استان سین کیانگ، و در دامنه کوه های پامیر ساکن هستند، همگی از پیروان شیعه شش امامی و اسماعیلی میباشند. تعداد جمعیت آنها حدود 50 هزار نفر است که به عنوان یک اقلیت رسمی چین و جزو 56 اقلیت قومی این کشور به شمار میآیند. | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۶
اقلیت تاجیک چین که در منطقه تاشقورغان در استان سین کیانگ، و در دامنه کوه های پامیر ساکن هستند، همگی از پیروان شیعه شش امامی و اسماعیلی میباشند. تعداد جمعیت آنها حدود 50 هزار نفر است که به عنوان یک اقلیت رسمی چین و جزو 56 اقلیت قومی این کشور به شمار میآیند.
بر اساس مدارک تاریخی، تاجیک های این منطقه در قرن دهم میلادی به اسلام گرویده و در قرنهای 16و17پیرو مکتب اسماعیلیه شدند[۱]. طبق این اسناد، در اواخر دودمان مینگ(←سلسله مینگ)، شخصی به نام سید سرور از اهالی ایران، همراه با هفتاد نفر ازیاران خود وارد این منطقه شده و با سعی و تلاش آنان، مردم مسلمان منطقه به اعتقادات و مذهب اسماعیلیه گرایش پیدا کردند[۲]. در برخی دیگر از مدارک تاریخی، از افراد دیگری به نامهای شاه طالب خان و یا عبدالولی خان که هر دو ایرانی بودند، به عنوان مبلغ مذهب اسماعیلیه در این منطقه نام برده شده است که درهر سه حالت نقش مؤثر ایرانیان در گرایش آنان به مذهب اسماعیلیه حتمی است[۳].
نیز نگاه کنید به پیروان اهل بیت علیهم السلام در چین؛ شیعیان فرهنگی در چین
کتابشناسی
.