لی یو ادیب نامدار چین باستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در تاریخ ادبیات باستانی چندین هزار ساله‌ی [[چین]]، تعداد | در [[ادبیات باستان در چین|تاریخ ادبیات باستانی]] چندین هزار ساله‌ی [[چین]]، تعداد بی شماری شاعر، درام نویس و نویسنده‌ی مشهور دیده می شوند، اما شخصیتی‌هایی که همزمان درام نویس، کارگردان، تئاتر شناس و نویسنده باشد، نادر بوده اند. «لی یو» در سال 1610 میلادی، و در [[سلسله مینگ|دوران حکمرانی سلسله‌ی مینگ]] در [[چین]] به دنیا آمد. 30 سالگی وی درست با دوران جابه جایی [[سلسله یوان|سلسله‌های یوان]] و [[سلسله مینگ|مینگ]] مصادف شد که برای چندین دهه، زمینه‌ی نوسانات شدیدی در جامعه فراهم آورد. | ||
«لی یو» درست در چنین شرایط پرهرج ومرجی زندگی کرد و در سال 1680میلادی نیز بدرود حیات گفت. او در کودکی تحت آموزش و تربیت مکتب سنتی«جو» یعنی مکتب [[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] قرار گرفت و آرزوی طی کردن راهی را دشت که روشنفکران سنتی چین اغلب انتخاب میکردند. در واقع، وی می خواست با قبولی در امتحانات دولتی، مامور دربار شود. اما اغشاشات اجتماعی آرزوی وی را بر باد داد و سرانجام مجبور شد درخانه به کتاب فروشی بپردازد. با این حال، او با دل و جان سرگرم آفرینش درام گردید. بزرگترین موفقیت«لی یو» در تمام عمرش، آفرینش درام و نظریاتی در این زمینه بود. | «لی یو» درست در چنین شرایط پرهرج ومرجی زندگی کرد و در سال 1680میلادی نیز بدرود حیات گفت. او در کودکی تحت آموزش و تربیت مکتب سنتی«جو» یعنی مکتب [[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] قرار گرفت و آرزوی طی کردن راهی را دشت که روشنفکران سنتی چین اغلب انتخاب میکردند. در واقع، وی می خواست با قبولی در امتحانات دولتی، مامور دربار شود. اما اغشاشات اجتماعی آرزوی وی را بر باد داد و سرانجام مجبور شد درخانه به کتاب فروشی بپردازد. با این حال، او با دل و جان سرگرم آفرینش درام گردید. بزرگترین موفقیت«لی یو» در تمام عمرش، آفرینش درام و نظریاتی در این زمینه بود. | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
از وی ده نمایشنامه‌ی تئاتر باقی مانده است که ازجمله آنها«ماهی پهن»، «عشق سیمرغان» است که از زندگی واقعی مردم سوژه گرفته و آرزو و عشق دختران و پسران را می ستاید. داستان‌هایی که وی نگاشته بسیار پیچیده، مهیج و هیجان انگیز بوده و بعضی از آنها طنزآمیز و برای نمایش در صحنه بسیار مناسب هستند. | از وی ده نمایشنامه‌ی تئاتر باقی مانده است که ازجمله آنها«ماهی پهن»، «عشق سیمرغان» است که از زندگی واقعی مردم سوژه گرفته و آرزو و عشق دختران و پسران را می ستاید. داستان‌هایی که وی نگاشته بسیار پیچیده، مهیج و هیجان انگیز بوده و بعضی از آنها طنزآمیز و برای نمایش در صحنه بسیار مناسب هستند. | ||
«لی یو» نه تنها نمایشنامه‌ی بسیاری آفرید، بلکه هنرمندان و | «لی یو» نه تنها نمایشنامه‌ی بسیاری آفرید، بلکه هنرمندان و هنرپیشگان تئاتر را نیز برای این نمایش‌ها سازمانده‌ی می کرد. وی شخصا کارگردان و هنرپیشه هم بود و به مدت بیش از 20 سال در رأس یک [[هنر تئاتر مدرن چین|گروه تئاتر]] برای اجرای نمایش، بیش از ده استان و ناحیه‌ی جنوبی و شمالی [[چین]] را زیر پا گذاشت. | ||
او در به روی صحنه آوردن تئاتر تجربیات فراوانی به‌دست آورد و در هر زمینه از اجرای نمایش، و نگارش نمایشنامه گرفته تا انتخاب هنریپیشگان، کاگردانی، آخرین تمرینات نمایشی و نمایش‌های رسمی استاد بود. وی دستاوردهای خود را در کتابی به‌نام«یاداشت های زمان فراغت» نگاشت ودر نتیجه سلسله نظریاتی از جمله تئوری چگونگی تهیه‌ی نمایشنامه و کارگردانی نمایش را به وجود آورد که نشانگر پختگی تئوری تئاتر کلاسیک [[چین]] بوده و در پیشرفت درام وادبیات نقش مثبتی برجای گذاشت. | او در به روی صحنه آوردن [[هنر تئاتر مدرن چین|تئاتر]] تجربیات فراوانی به‌دست آورد و در هر زمینه از اجرای نمایش، و نگارش نمایشنامه گرفته تا انتخاب هنریپیشگان، کاگردانی، آخرین تمرینات نمایشی و نمایش‌های رسمی استاد بود. وی دستاوردهای خود را در کتابی به‌نام«یاداشت های زمان فراغت» نگاشت ودر نتیجه سلسله نظریاتی از جمله تئوری چگونگی تهیه‌ی نمایشنامه و کارگردانی نمایش را به وجود آورد که نشانگر پختگی [[هنر تئاتر مدرن چین|تئوری تئاتر کلاسیک]] [[چین]] بوده و در پیشرفت درام وادبیات نقش مثبتی برجای گذاشت. | ||
«لی یو» در نگارش رمانش بیشتر از سرگذشت‌ها و مشاهدات خود استفاده | «لی یو» در نگارش رمانش بیشتر از سرگذشت‌ها و مشاهدات خود استفاده می کرد وبه این ترتیب فضای آفرینش را برای بروز خلاقیت خویش گشوده و در این زمینه سبک خاصی ایجاد کرده است. گفتنی است که«لی یو» در دیگر زمینه‌های ادبیات از قبیل شعر وتاریخ نیز مهارت زیادی داشت.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین]] | |||
* [[شاعران چینی]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۸
در تاریخ ادبیات باستانی چندین هزار ساله‌ی چین، تعداد بی شماری شاعر، درام نویس و نویسنده‌ی مشهور دیده می شوند، اما شخصیتی‌هایی که همزمان درام نویس، کارگردان، تئاتر شناس و نویسنده باشد، نادر بوده اند. «لی یو» در سال 1610 میلادی، و در دوران حکمرانی سلسله‌ی مینگ در چین به دنیا آمد. 30 سالگی وی درست با دوران جابه جایی سلسله‌های یوان و مینگ مصادف شد که برای چندین دهه، زمینه‌ی نوسانات شدیدی در جامعه فراهم آورد.
«لی یو» درست در چنین شرایط پرهرج ومرجی زندگی کرد و در سال 1680میلادی نیز بدرود حیات گفت. او در کودکی تحت آموزش و تربیت مکتب سنتی«جو» یعنی مکتب کنفوسیوس قرار گرفت و آرزوی طی کردن راهی را دشت که روشنفکران سنتی چین اغلب انتخاب میکردند. در واقع، وی می خواست با قبولی در امتحانات دولتی، مامور دربار شود. اما اغشاشات اجتماعی آرزوی وی را بر باد داد و سرانجام مجبور شد درخانه به کتاب فروشی بپردازد. با این حال، او با دل و جان سرگرم آفرینش درام گردید. بزرگترین موفقیت«لی یو» در تمام عمرش، آفرینش درام و نظریاتی در این زمینه بود.
از وی ده نمایشنامه‌ی تئاتر باقی مانده است که ازجمله آنها«ماهی پهن»، «عشق سیمرغان» است که از زندگی واقعی مردم سوژه گرفته و آرزو و عشق دختران و پسران را می ستاید. داستان‌هایی که وی نگاشته بسیار پیچیده، مهیج و هیجان انگیز بوده و بعضی از آنها طنزآمیز و برای نمایش در صحنه بسیار مناسب هستند.
«لی یو» نه تنها نمایشنامه‌ی بسیاری آفرید، بلکه هنرمندان و هنرپیشگان تئاتر را نیز برای این نمایش‌ها سازمانده‌ی می کرد. وی شخصا کارگردان و هنرپیشه هم بود و به مدت بیش از 20 سال در رأس یک گروه تئاتر برای اجرای نمایش، بیش از ده استان و ناحیه‌ی جنوبی و شمالی چین را زیر پا گذاشت.
او در به روی صحنه آوردن تئاتر تجربیات فراوانی به‌دست آورد و در هر زمینه از اجرای نمایش، و نگارش نمایشنامه گرفته تا انتخاب هنریپیشگان، کاگردانی، آخرین تمرینات نمایشی و نمایش‌های رسمی استاد بود. وی دستاوردهای خود را در کتابی به‌نام«یاداشت های زمان فراغت» نگاشت ودر نتیجه سلسله نظریاتی از جمله تئوری چگونگی تهیه‌ی نمایشنامه و کارگردانی نمایش را به وجود آورد که نشانگر پختگی تئوری تئاتر کلاسیک چین بوده و در پیشرفت درام وادبیات نقش مثبتی برجای گذاشت.
«لی یو» در نگارش رمانش بیشتر از سرگذشت‌ها و مشاهدات خود استفاده می کرد وبه این ترتیب فضای آفرینش را برای بروز خلاقیت خویش گشوده و در این زمینه سبک خاصی ایجاد کرده است. گفتنی است که«لی یو» در دیگر زمینه‌های ادبیات از قبیل شعر وتاریخ نیز مهارت زیادی داشت.[۱]