نقاشی زير شيشه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نقاشی زیر شیشه یک حرفه هنری خاص مردم [ | نقاشی زیر شیشه یک حرفه هنری خاص مردم [[سنگال]] است و به ولوف، سوور (Suwer) و یا نقاشی فیکس نامیده می‌شود. فن آن از دوران باستان در غرب شناخته شده است. در قرون وسطی از آن در شمایل عیسی مصلوب و صندوقچه متبرکات استفاده می‌کردند. در دوران رنسانس این هنر خاص عالمان بود، در شهر ونیز و مورانو نقاشی زیر شیشه در اروپا در قرن هجدهم تبدیل به یک هنر مردمی شد. در حدود سال 1890 این هنر با عبور از ایتالیا و خاورمیانه (ترکیه) وارد مغرب شد، سپس در قرن بیستم از آنجا از طریق تجار عرب، مارابوت ها و متفکران [[اسلام و مسلمانان سنگال|مسلمان سنگالی]] در [[سنگال]] رواج پیدا کرد. | ||
در [ | در [[سنگال]] نقاشی های زیر شیشه معرف حماسه‌های اسلام و صحنه‌های جنگ، حامیان پیغمبر و انسان های قدیمی است. موضوعات آن امروزه بسیار متنوع شده است و شامل صحنه‌هایی از زندگی روزمره خانواده‌ها، چهره‌های زنان و مردان، موضوعات مذهبی مانند زندگی بنیان‌گذار موریدیسم شیخ احمدو بامبا (Cheikh Amadou Bamba)، داستان های مصور" تَن تَن" (Tintin) که الهامات آن به اخبار روز و درخواست جهانگردان بستگی دارد و غیره است. در این نوع نقاشی یک تکه شیشه ی فرم داده شده بیشتر به شکل دایره را انتخاب کرده و سپس طرح نقاشی را از پشت به صورت وارونه پشت شیشه کشیده و سپس نقاشی را با کمک گواش کامل می کنند. | ||
از جمله هنرمندان معروف در این رشته موسی ساخو (Moussa Sakho) سیرین اندای (Serigne Ndiaye)، فالودولی (Fallou Dolly) گورا ام نگ (Gora Mbengue) و علیون فال (Alioune Fall) و غیره هستند.<ref>Baj strobel.(1984).107</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | از جمله هنرمندان معروف در این رشته موسی ساخو (Moussa Sakho) سیرین اندای (Serigne Ndiaye)، فالودولی (Fallou Dolly) گورا ام نگ (Gora Mbengue) و علیون فال (Alioune Fall) و غیره هستند.<ref>Baj strobel.(1984).107</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۹
نقاشی زیر شیشه یک حرفه هنری خاص مردم سنگال است و به ولوف، سوور (Suwer) و یا نقاشی فیکس نامیده می‌شود. فن آن از دوران باستان در غرب شناخته شده است. در قرون وسطی از آن در شمایل عیسی مصلوب و صندوقچه متبرکات استفاده می‌کردند. در دوران رنسانس این هنر خاص عالمان بود، در شهر ونیز و مورانو نقاشی زیر شیشه در اروپا در قرن هجدهم تبدیل به یک هنر مردمی شد. در حدود سال 1890 این هنر با عبور از ایتالیا و خاورمیانه (ترکیه) وارد مغرب شد، سپس در قرن بیستم از آنجا از طریق تجار عرب، مارابوت ها و متفکران مسلمان سنگالی در سنگال رواج پیدا کرد.
در سنگال نقاشی های زیر شیشه معرف حماسه‌های اسلام و صحنه‌های جنگ، حامیان پیغمبر و انسان های قدیمی است. موضوعات آن امروزه بسیار متنوع شده است و شامل صحنه‌هایی از زندگی روزمره خانواده‌ها، چهره‌های زنان و مردان، موضوعات مذهبی مانند زندگی بنیان‌گذار موریدیسم شیخ احمدو بامبا (Cheikh Amadou Bamba)، داستان های مصور" تَن تَن" (Tintin) که الهامات آن به اخبار روز و درخواست جهانگردان بستگی دارد و غیره است. در این نوع نقاشی یک تکه شیشه ی فرم داده شده بیشتر به شکل دایره را انتخاب کرده و سپس طرح نقاشی را از پشت به صورت وارونه پشت شیشه کشیده و سپس نقاشی را با کمک گواش کامل می کنند.
از جمله هنرمندان معروف در این رشته موسی ساخو (Moussa Sakho) سیرین اندای (Serigne Ndiaye)، فالودولی (Fallou Dolly) گورا ام نگ (Gora Mbengue) و علیون فال (Alioune Fall) و غیره هستند.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ Baj strobel.(1984).107
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)