منطقه تاریخی و طبیعی وولینگ یوان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
این منطقه‌ی تاریخی و طبیعی در سال1992میلادی، در فهرست طبیعی میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ [[چین]]". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref> | این منطقه‌ی تاریخی و طبیعی در سال1992میلادی، در فهرست طبیعی میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ [[چین]]". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]،[http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%20%DB%8C%DA%A9%20%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87 چین در یک نگاه]،[http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۳
این منطقه‌ی تاریخی و طبیعی(Wulingyuan Scenic and Historic Interest Area. Hunan province)، منطقه‌ای جنگلی و کوهستانی در استان خونَن(Hunan) است که به خاطر شفافیت قله‌های سنگِشنی در جهان شهرت بسیاری دارد. حدود3100قله‌ی سنگی که برخی به شکل انسان و حیوان به نظر میرسد، در دلِ آسمان فرورفته که در سرتاسر جهان بینظیر است. این منطقه، افزون بر قله‌ها، دره‌ها، چشمه‌ها، جنگل‌ها و غار‌هایش، محل رویش درختان، علف‌ها، گل‌ها، و زیستگاه حیوانات نادر و کمیاب فراوانی هم هست. غار‌های کارستی این منطقه نیز از شهرت به سزایی برخوردار است که روستا‌های کوچک و بزرگ و خانه‌های ساخته شده از درخت بامبوی اطراف نیز بر زیبایی آن افزوده است. در این منطقه بیش از800چشمه سار، 3000نوع گیاه بلند از107گونه‌ی گیاهی و 450نوع گل و گیاه و درختان کوتاه و 119گونه‌ی جانوری که برخی از آنها در حال انقراض قرار دارند نیز دیده میشود.
این منطقه‌ی تاریخی و طبیعی در سال1992میلادی، در فهرست طبیعی میراث جهانی به ثبت رسید.[۱]
نیز نگاه کنید به چین،چین در یک نگاه،پکن