معماری معابد و اماکن مذهبی در چین

معماری معابد در چین

معماری ساختمان معابد باستانی بودایی در چین، یکی از سبک ­های معماری­ برجسته­ در این کشور است که از سبک معماری معابد هندی ریشه گرفته است. این نوع از معماری، در عصر سلسله­ ی امپراتوری«وِی ­شمالی» به اوج شکوفایی و پیشرفت خود در فرهنگ جامعه­ ی فئودالی چین دست یافته و دارای ارزش تاریخی و هنری به­ سزایی است. معماران دوران باستان چین، در معماری خود از اندیشه­ ی عمیق کیهان شناسی توأم با فلسفه­ ی یین و یانگ پیروی می ­کردند. لذا، بنای معابد معمولا دارای ساختمان ­های چهارگوش مسطح با در نظر گرفتن خط فرضی محوری از جنوب به شمال و با رعایت جدی تقارن و هماهنگی جزء و کل و ترکیبی از بنا و باغ است.

تلفیق این دو هنر معماری در معابد باعث شده است که معابد چین دارای محیطی با شکوه و آرام و سرشار از سلیقه و علاقه به طبیعت و محیطی روحانی باشند.

در ترکیب معماری معابد باستانی، معمولا دروازه­ ی اصلی در مرکز ورودی ساختمان قرار دارد و برج ­های زنگوله و طبل در دو طرف چپ و راست راهرو اصلی واقع است و کاخی که روبروی و در وسط واقع شده، کاخ«تیَن­ وان­دیَن» یعنی کاخ پادشاه آسمانی است. در دو طرف چپ و راست ساختمان و در کنار دیوار 4مجسمه ­ی عظیم الجثه به­ شکل پهلوانان تنومند محافظ دیده می­ شوند که نام چینی آن­ها«جین­گان»است. پشت این کاخ، به ترتیب کاخ«ساکیامونی» و بنای محل نگهداری کتاب­ ها  و آثار و اشیای مقدس به چشم می­ خورد و اتاق آموزشی و استراحی راهبان در دوطرف راهروی اصلی قرار دارد.

معبد«بِی ما»(اسب سفید) در شهر لو­یانگ، که نخستین معبد ساخته شده در عصر سلسله ­ی«خَن» است، و کاخ معبد«پوتالا» در شهر لهاسا در مرکز تبت، از نمونه ­های بارز معماری­ معابد در چین به­ شمار می ­روند.

نیز نگاه کنید به

• هنر در چین
• هنر نقاشی در چین
• هنر خوشنویسی چین
• هنر معماری در چین