سیر تحول سینمای چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:




تصاویر متحرک، هم­زمان با شروع آن در غرب، توسط بازرگان‌های اروپائی و آمریکائی به [[چین]] آمد و چینی‌ها نیز بلافاصله آن را پسندیده و نام یینگ‌شِه[[سیر تحول سینمای چین#%20ftn1|(Ying She]]) یا(نمایش سایه) بر آن نهادند. در سال ۱۹۰۵ میلادی، نخستین فیلم‌های چینی ساخته شد و تا سال۱۹۱۰ میلادی صنعت فیلم در [[شانگهای]] شکل گرفت و شعبه‌هائی هم در شهرهای ساحلی دایر کرد.<ref>تاریخچه­ ی سینمای چین (1990). گزارش ارسالی از وابستگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در شانگهای</ref>  فیلم ناطق هم در سال۱۹۲۹ میلادی وارد سینمای [[چین]] گردید و مورد استقبال گسترده ­ی مردم قرار گرفت.
تصاویر متحرک، هم­زمان با شروع آن در غرب، توسط بازرگان‌های اروپائی و آمریکائی به [[چین]] آمد و چینی‌ها نیز بلافاصله آن را پسندیده و نام یینگ‌شِه[[سیر تحول سینمای چین#%20ftn1|(Ying She]]) یا(نمایش سایه) بر آن نهادند. در سال ۱۹۰۵ میلادی، نخستین فیلم‌های چینی ساخته شد و تا سال۱۹۱۰ میلادی صنعت فیلم در [[شانگهای]] شکل گرفت و شعبه‌هائی هم در شهرهای ساحلی دایر کرد.<ref>تاریخچه­ ی سینمای چین (1990). گزارش ارسالی از وابستگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در شانگهای</ref>  


در نگاه کلی، سینمای [[چین]] را به دو دوره ­ی پیش و پس از انقلاب کمونیستی می ­توان تقسیم کرد. دوره ­ی پیش از انقلاب کمونیستی نیز خود به دو مقطع تقسیم می­ شود: دوران اولیه­ ی شکل­ گیری (از1890 تا1920میلادی)؛ و دوره ­ی حاکمیت ملی گرایان(دهه­ های1930 و1940). دوره ­ی پس از انقلاب کمونیستی هم به دو مقطع قابل تفکیک است: دوره­ ی سوسیالیسم که دوره­ ی«سیاست و هنر»بود(دهه­ های1950تا1970)؛ و دوره­ ی پس از آغاز اصلاحات(1980تا کنون)<ref>الماسیه، محمد رسول. "سینما در چین". ''گزارش ارسالی از رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در [[پکن]]''.</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
 فیلم ناطق هم در سال۱۹۲۹ میلادی وارد [[صنعت فیلم و سینمای چین|سینمای چین]] گردید و مورد استقبال گسترده ­ی مردم قرار گرفت. در نگاه کلی، [[صنعت فیلم و سینمای چین|سینمای چین]] را به دو دوره ­ی پیش و پس از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|انقلاب کمونیستی]] می ­توان تقسیم کرد. دوره ­ی پیش از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|انقلاب کمونیستی]] نیز خود به دو مقطع تقسیم می­ شود: دوران اولیه­ ی شکل­ گیری (از1890 تا1920میلادی)؛ و دوره ­ی حاکمیت ملی گرایان(دهه­ های1930 و1940). دوره ­ی پس از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|انقلاب کمونیستی]] هم به دو مقطع قابل تفکیک است: دوره­ ی سوسیالیسم که دوره­ ی«سیاست و هنر»بود(دهه­ های1950تا1970)؛ و دوره­ ی پس از آغاز اصلاحات(1980تا کنون)<ref>الماسیه، محمد رسول. سینما در [[چین]]. گزارش ارسالی از رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در [[پکن]].</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.


نیز نگاه کنید به [[هنر در چین]]، [[هنر نقاشی در چین]]، [[موسیقی سنتی چین]]، [[هنر اپرای سنتی چینی]]، [[هنر اپرای سنتی پکن]]، [[صنعت فیلم و سینمای چین]]
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[هنر در چین]]
 
* [[صنعت فیلم و سینمای چین]]
*  [[پیدایش سینما در چین]]
* [[شش نسل از کارگردانان سینمای چین]]
*  [[ورود صنعت سینما در چین]]


= کتابشناسی =
= کتابشناسی =

نسخهٔ ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۰


تصاویر متحرک، هم­زمان با شروع آن در غرب، توسط بازرگان‌های اروپائی و آمریکائی به چین آمد و چینی‌ها نیز بلافاصله آن را پسندیده و نام یینگ‌شِه(Ying She) یا(نمایش سایه) بر آن نهادند. در سال ۱۹۰۵ میلادی، نخستین فیلم‌های چینی ساخته شد و تا سال۱۹۱۰ میلادی صنعت فیلم در شانگهای شکل گرفت و شعبه‌هائی هم در شهرهای ساحلی دایر کرد.[۱]

 فیلم ناطق هم در سال۱۹۲۹ میلادی وارد سینمای چین گردید و مورد استقبال گسترده ­ی مردم قرار گرفت. در نگاه کلی، سینمای چین را به دو دوره ­ی پیش و پس از انقلاب کمونیستی می ­توان تقسیم کرد. دوره ­ی پیش از انقلاب کمونیستی نیز خود به دو مقطع تقسیم می­ شود: دوران اولیه­ ی شکل­ گیری (از1890 تا1920میلادی)؛ و دوره ­ی حاکمیت ملی گرایان(دهه­ های1930 و1940). دوره ­ی پس از انقلاب کمونیستی هم به دو مقطع قابل تفکیک است: دوره­ ی سوسیالیسم که دوره­ ی«سیاست و هنر»بود(دهه­ های1950تا1970)؛ و دوره­ ی پس از آغاز اصلاحات(1980تا کنون)[۲][۳].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. تاریخچه­ ی سینمای چین (1990). گزارش ارسالی از وابستگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در شانگهای
  2. الماسیه، محمد رسول. سینما در چین. گزارش ارسالی از رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در پکن.
  3. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.