مکتب ادبی رمانتیسم روسیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
رمانتیسم ( | رمانتیسم (به روسیромантизм)، در دهه اول قرن نوزدهم میلادی در [[روسیه]] به وجود آمد. اندکی قبل از [[روسیه]]، رمانتیسم در اروپای غربی، پس از انقلاب بورژوازی 1789 فرانسه، به وجود آمده بود. | ||
نویسندگان مترقی غرب از نتایج انقلاب راضی نبودند، زیرا انقلاب آزادی و عدالت اجتماعی را در حد انتظارشان به همراه نداشت. در مکتب رمانتیسم دو جریان وجود دارد: رمانتیسم مترقی و و رمانتیسم محافظه کار. از ویژگیهای اصلی هر دو جریان این است که آرمانهای نویسنده با واقعیتهای زندگی مطابقت ندارد. | |||
نویسندگان رمانتیک در آثارشان، دنیای اطرافشان را توصیف نمیکنند، بلکه دنیای تخیلات خود را وصف میکنند. رمانتیکهای مترقی (بایرون، ریلیف، پوشکین جوان و...) تلاش میکردند تا جامعه را متحول کرده و آرمانهای خور را در جامعه محقق سازند. قهرمانان آثار آنها بسیار فعال و پرانرژی هستند. آثارشان خوشبینانه است و به آیندهای بهتر امیدوار بودند. | |||
اما نویسندگان رمانتیک محافظه کار (شاتوبریان، ژوکوفسکی و...) ترجیح میدادند تا از دنیای واقعی و ناراضی خارج شوند و به دنیای آرزوها و رویاهای مبهم خود بروند. آنها معتقد بودند که آرمانهایشان در زندگی قابل دستیابی نیست، به همین دلیل مبارزه در این راه بی ثمر است<ref>کریمیمطهر، جاناله (۱۳۸۶). تئوری ادبیات. تهران: دانشگاه تهران، ص194.</ref><ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[زبان و ادبیات روسی]] | |||
* [[ادبیات روسی]] | |||
* [[مکاتب ادبی روسیه]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۱
رمانتیسم (به روسیромантизм)، در دهه اول قرن نوزدهم میلادی در روسیه به وجود آمد. اندکی قبل از روسیه، رمانتیسم در اروپای غربی، پس از انقلاب بورژوازی 1789 فرانسه، به وجود آمده بود.
نویسندگان مترقی غرب از نتایج انقلاب راضی نبودند، زیرا انقلاب آزادی و عدالت اجتماعی را در حد انتظارشان به همراه نداشت. در مکتب رمانتیسم دو جریان وجود دارد: رمانتیسم مترقی و و رمانتیسم محافظه کار. از ویژگیهای اصلی هر دو جریان این است که آرمانهای نویسنده با واقعیتهای زندگی مطابقت ندارد.
نویسندگان رمانتیک در آثارشان، دنیای اطرافشان را توصیف نمیکنند، بلکه دنیای تخیلات خود را وصف میکنند. رمانتیکهای مترقی (بایرون، ریلیف، پوشکین جوان و...) تلاش میکردند تا جامعه را متحول کرده و آرمانهای خور را در جامعه محقق سازند. قهرمانان آثار آنها بسیار فعال و پرانرژی هستند. آثارشان خوشبینانه است و به آیندهای بهتر امیدوار بودند.
اما نویسندگان رمانتیک محافظه کار (شاتوبریان، ژوکوفسکی و...) ترجیح میدادند تا از دنیای واقعی و ناراضی خارج شوند و به دنیای آرزوها و رویاهای مبهم خود بروند. آنها معتقد بودند که آرمانهایشان در زندگی قابل دستیابی نیست، به همین دلیل مبارزه در این راه بی ثمر است[۱][۲].