عقال و جهال در دروزی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
# [[دروزیه یا موحدون#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار) | # [[دروزیه یا موحدون#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار) | ||
==منبع اصلی== | |||
معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%B3%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86 سودان]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی] | |||
==نویسندگان مقاله== | |||
مریم معماریان و مصطفی امیدی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۲
عُقّال، در اصطلاح دروزی به روحانیون پرهیزکاری که به حقایق دینی واقف بوده و قادر به خواندن و تفسیر نوشتههای سرّی و نیز رسائل الحکمة هستند، اطلاق میشود. آنان راهنمای روحانی جهالند و بر مراسم و فرایض جامعه نظارت میکنند و سایر افراد که بر هوای نفس خود تسلط ندارند، از جرگه جهالاند. دانشمندترین افراد طبقۀ عقال مرجعیت خاصی در جامعه دارند و شیخ خوانده میشوند.
ورود یک جاهل به جرگه عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبیاش با الگوی رفتاری مورد نظر است و پس از آن، وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند.چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در مجامع دینی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری میشود. این حالت اِبعاد یا رد خوانده میشود.
نیز نگاه کنید به
اسلام و مسلمانان سوریه،دروزیه یا موحدون
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
منبع اصلی
معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی
نویسندگان مقاله
مریم معماریان و مصطفی امیدی