انجمن فرهنگی پاکستان و ‌ایران(کراچی): تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « این انجمن در سال 1948م/ 1327ش، در شهر کراچی پاکستان به ریاست ممتاز حسن و به کوشش وابسته فرهنگی ایران در پاکستان، مشایخ فریدنی، و دیگر دوستداران ایران در کراچی تاسیس شد.تدریس زبان و ادبیات فارسی و خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی و مشاعره ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


این انجمن در سال 1948م/ 1327ش، در شهر کراچی پاکستان به ریاست ممتاز حسن و به کوشش وابسته فرهنگی ایران در پاکستان، مشایخ فریدنی، و دیگر دوستداران ایران در کراچی تاسیس شد.تدریس زبان و ادبیات فارسی و خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی و مشاعره از برنامه ­های انجمن بود (حجتی، 1380). در این کلاس­ها افراد مشهوری مانند داود پوتا و ایران شناسان و محققانی چون ممتاز احسن‌ حسن و پیرحسام‌الدین ‌راشدی (ایران شناس و پژوهشگر شهیر پاکستان و صاحب ده­ها اثر پژوهشی و تصحیح ده­ها متن فارسی) در آن فعالیت می‌کردند. در ‌این انجمن جزواتی در معرفی ‌ایران به پاکستانی­ها و بالعکس به چاپ می‌رسید و برنامه‌های ‌این انجمن حول موارد زیر به اجرا در آمدند:


این انجمن در سال 1948م/ 1327ش، در شهر کراچی پاکستان به ریاست ممتاز حسن و به کوشش وابسته فرهنگی ایران در پاکستان، مشایخ فریدنی، و دیگر دوستداران ایران در کراچی تاسیس شد.تدریس زبان و ادبیات فارسی و خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی و مشاعره از برنامه­های انجمن بود (حجتی، 1380). در این کلاس­ها افراد مشهوری مانند داود پوتا و ایران شناسان و محققانی چون ممتاز احسن‌ حسن و پیرحسام‌الدین ‌راشدی (ایران شناس و پژوهشگر شهیر پاکستان و صاحب ده­ها اثر پژوهشی و تصحیح ده­ها متن فارسی) در آن فعالیت می‌کردند. در ‌این انجمن جزواتی در معرفی ‌ایران به پاکستانی­ها و بالعکس به چاپ می‌رسید و برنامه‌های ‌این انجمن حول موارد زیر به اجرا در آمدند:
* سخنرانی‌ها توسط دانشمندان پیرامون ناموران ‌ایران و پاکستان و میراث مشترک ادبی و فرهنگی دو کشور؛
 
* معرفی آثار علمی‌ و ادبی که در شبه‌قاره به فارسی نوشته شده است؛
سخنرانی‌ها توسط دانشمندان پیرامون ناموران ‌ایران و پاکستان و میراث مشترک ادبی و فرهنگی دو کشور؛
* خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی؛
 
* برگزاری نمایشگاه‌های هنری و نقاشی دو کشور؛
معرفی آثار علمی‌ و ادبی که در شبه‌قاره به فارسی نوشته شده است؛
* چاپ کتابچه‌ها در معرفی دو کشور؛
 
* نمایش فیلم مربوط به فرهنگ‌ ایران؛
خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی؛
* برگزاری جلسات هنری جهت معرفی موسیقی و هنر‌ایران؛
 
* برگزاری جلسات معارفه در موقع ورود اشخاص عالی مقام و دانشمندان‌ ایران؛
برگزاری نمایشگاه‌های هنری و نقاشی دو کشور؛
* دعوت از اساتید‌ ایرانی؛
 
* جذب علاقه ­مندان به ‌ایران و تشکیل کلاس برای آن­ها<ref>نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی ­های دیرین ایران و پاکستان"، ''بررسی­ های تاریخی''، شماره 13، ص. 20-21.</ref>.
چاپ کتابچه‌ها در معرفی دو کشور؛
 
نمایش فیلم مربوط به فرهنگ‌ ایران؛
 
برگزاری جلسات هنری جهت معرفی موسیقی و هنر‌ایران؛
 
برگزاری جلسات معارفه در موقع ورود اشخاص عالی مقام و دانشمندان‌ ایران؛
 
دعوت از اساتید‌ ایرانی؛
 
جذب علاقه­مندان به ‌ایران و تشکیل کلاس برای آن­ها (نقوی،1347: 20-21).  


امضای موافقت‌نامه فرهنگی در اسفند ماه 1334 شمسی بین دوکشور  نقشه راهی شد برای تعامل فرهنگی فی‌مابین که بر مبنای این موافقت نامه تاکنون چندین برنامه مبادلات فرهنگی تهیه و امضا شده است که جدیدترین آن در سفر سال 1393 نواز شریف نخست وزیر پاکستان به تهران امضا شد که بر مبنای برنامه‌های مبادلات فرهنگی، تا کنون صدها استاد، دانشجو و هنرمند میان دو کشور رفت و آمد کرده­اتد. همچنین، تعداد زیادی کتاب ترجمه شده و فهرست‌های گوناگون نسخ خطی تهیه و بیشماری از آنها ترمیم و نگهداری گردیده و ده‌ها هفته فرهنگی و هفته فیلم برگزار شده است. در کنار اینها، صدها دوره آموزش زبان فارسی و ده‌ها دوره بازآموزی استادان فارسی دانشگاه‌ها برگزار و از تمامی بخش‌های زبان فارسی در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی پاکستان حمایت شده است. بسیاری از این فعالیت ها به واسطه حضور فرهنگی در متن جامعه پاکستان و از طریق خانه‌های فرهنگ ساماندهی شده که اگر ناآرامی‌ها و  برخی تندروی‌های فرقه‌ای نبود، بی‌گمان توانمندی فرهنگی و علمی ایران می‌توانست دراین روابط فرهنگی دو جانبه  بیش از پیش اثرگذاری بیشتری داشته باشد.  
امضای موافقت‌نامه فرهنگی در اسفند ماه 1334 شمسی بین دوکشور  نقشه راهی شد برای تعامل فرهنگی فی‌مابین که بر مبنای این موافقت نامه تاکنون چندین برنامه مبادلات فرهنگی تهیه و امضا شده است که جدیدترین آن در سفر سال 1393 نواز شریف نخست وزیر پاکستان به تهران امضا شد که بر مبنای برنامه‌های مبادلات فرهنگی، تا کنون صدها استاد، دانشجو و هنرمند میان دو کشور رفت و آمد کرده­اتد. همچنین، تعداد زیادی کتاب ترجمه شده و فهرست‌های گوناگون نسخ خطی تهیه و بیشماری از آنها ترمیم و نگهداری گردیده و ده‌ها هفته فرهنگی و هفته فیلم برگزار شده است. در کنار اینها، صدها دوره آموزش زبان فارسی و ده‌ها دوره بازآموزی استادان فارسی دانشگاه‌ها برگزار و از تمامی بخش‌های زبان فارسی در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی پاکستان حمایت شده است. بسیاری از این فعالیت ها به واسطه حضور فرهنگی در متن جامعه پاکستان و از طریق خانه‌های فرهنگ ساماندهی شده که اگر ناآرامی‌ها و  برخی تندروی‌های فرقه‌ای نبود، بی‌گمان توانمندی فرهنگی و علمی ایران می‌توانست دراین روابط فرهنگی دو جانبه  بیش از پیش اثرگذاری بیشتری داشته باشد.  


پایه گذاری خانه‌های فرهنگ ایران در شهرهای لاهور (1335 ـ 1956م)، مولتان (1355ـ 1976م)، راولپندی(1347 ـ 1968م)، پیشاور(1347 ـ 1968م)، کویته (1335 ـ 1956م)، کراچی (1331 ـ 1952م) و حیدرآباد (1346 ـ 1967م) و رایزنی فرهنگی ایران در کراچی (1328 ـ 1949م) و سپس جا به جایی به راولپندی و بزودی در اسلام‌آباد (1339 ـ 1960م)، راه اندازی «کرسی زبان فارسی» و «گوشه ی ایران» در بیشتر دانشگاه‌های پاکستان و شروع به کار«بخش زبان اردو» در دانشکدۀ زبان های خارجی دانشگاه تهران، همه از دستاوردهای موافقتنامه فرهنگی فی‌مابین است که ریشه در بنیان‌های قوی فرهنگ و تمدن مشترک دارد.
پایه گذاری خانه‌های فرهنگ ایران در شهرهای لاهور (1335 = 1956م)، مولتان (1355 = 1976م)، راولپندی(1347 = 1968م)، پیشاور(1347 = 1968م)، کویته (1335 = 1956م)، کراچی (1331 = 1952م) و حیدرآباد (1346 = 1967م) و رایزنی فرهنگی ایران در کراچی (1328 = 1949م) و سپس جا به جایی به راولپندی و بزودی در اسلام‌آباد (1339 = 1960م)، راه اندازی «کرسی زبان فارسی» و «گوشه ی ایران» در بیشتر دانشگاه‌های پاکستان و شروع به کار«بخش زبان اردو» در دانشکدۀ زبان های خارجی دانشگاه تهران، همه از دستاوردهای موافقتنامه فرهنگی فی‌مابین است که ریشه در بنیان‌های قوی فرهنگ و تمدن مشترک دارد.


'''منبع:'''  
'''منبع:'''  

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۱

این انجمن در سال 1948م/ 1327ش، در شهر کراچی پاکستان به ریاست ممتاز حسن و به کوشش وابسته فرهنگی ایران در پاکستان، مشایخ فریدنی، و دیگر دوستداران ایران در کراچی تاسیس شد.تدریس زبان و ادبیات فارسی و خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی و مشاعره از برنامه ­های انجمن بود (حجتی، 1380). در این کلاس­ها افراد مشهوری مانند داود پوتا و ایران شناسان و محققانی چون ممتاز احسن‌ حسن و پیرحسام‌الدین ‌راشدی (ایران شناس و پژوهشگر شهیر پاکستان و صاحب ده­ها اثر پژوهشی و تصحیح ده­ها متن فارسی) در آن فعالیت می‌کردند. در ‌این انجمن جزواتی در معرفی ‌ایران به پاکستانی­ها و بالعکس به چاپ می‌رسید و برنامه‌های ‌این انجمن حول موارد زیر به اجرا در آمدند:

  • سخنرانی‌ها توسط دانشمندان پیرامون ناموران ‌ایران و پاکستان و میراث مشترک ادبی و فرهنگی دو کشور؛
  • معرفی آثار علمی‌ و ادبی که در شبه‌قاره به فارسی نوشته شده است؛
  • خواندن اشعار فارسی و برگزاری جلسات ادبی؛
  • برگزاری نمایشگاه‌های هنری و نقاشی دو کشور؛
  • چاپ کتابچه‌ها در معرفی دو کشور؛
  • نمایش فیلم مربوط به فرهنگ‌ ایران؛
  • برگزاری جلسات هنری جهت معرفی موسیقی و هنر‌ایران؛
  • برگزاری جلسات معارفه در موقع ورود اشخاص عالی مقام و دانشمندان‌ ایران؛
  • دعوت از اساتید‌ ایرانی؛
  • جذب علاقه ­مندان به ‌ایران و تشکیل کلاس برای آن­ها[۱].

امضای موافقت‌نامه فرهنگی در اسفند ماه 1334 شمسی بین دوکشور  نقشه راهی شد برای تعامل فرهنگی فی‌مابین که بر مبنای این موافقت نامه تاکنون چندین برنامه مبادلات فرهنگی تهیه و امضا شده است که جدیدترین آن در سفر سال 1393 نواز شریف نخست وزیر پاکستان به تهران امضا شد که بر مبنای برنامه‌های مبادلات فرهنگی، تا کنون صدها استاد، دانشجو و هنرمند میان دو کشور رفت و آمد کرده­اتد. همچنین، تعداد زیادی کتاب ترجمه شده و فهرست‌های گوناگون نسخ خطی تهیه و بیشماری از آنها ترمیم و نگهداری گردیده و ده‌ها هفته فرهنگی و هفته فیلم برگزار شده است. در کنار اینها، صدها دوره آموزش زبان فارسی و ده‌ها دوره بازآموزی استادان فارسی دانشگاه‌ها برگزار و از تمامی بخش‌های زبان فارسی در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی پاکستان حمایت شده است. بسیاری از این فعالیت ها به واسطه حضور فرهنگی در متن جامعه پاکستان و از طریق خانه‌های فرهنگ ساماندهی شده که اگر ناآرامی‌ها و  برخی تندروی‌های فرقه‌ای نبود، بی‌گمان توانمندی فرهنگی و علمی ایران می‌توانست دراین روابط فرهنگی دو جانبه  بیش از پیش اثرگذاری بیشتری داشته باشد.

پایه گذاری خانه‌های فرهنگ ایران در شهرهای لاهور (1335 = 1956م)، مولتان (1355 = 1976م)، راولپندی(1347 = 1968م)، پیشاور(1347 = 1968م)، کویته (1335 = 1956م)، کراچی (1331 = 1952م) و حیدرآباد (1346 = 1967م) و رایزنی فرهنگی ایران در کراچی (1328 = 1949م) و سپس جا به جایی به راولپندی و بزودی در اسلام‌آباد (1339 = 1960م)، راه اندازی «کرسی زبان فارسی» و «گوشه ی ایران» در بیشتر دانشگاه‌های پاکستان و شروع به کار«بخش زبان اردو» در دانشکدۀ زبان های خارجی دانشگاه تهران، همه از دستاوردهای موافقتنامه فرهنگی فی‌مابین است که ریشه در بنیان‌های قوی فرهنگ و تمدن مشترک دارد.

منبع:

حجتی، حمیده (1380)، "انجمن های ادبی و فارسی در شبه قاره"، دانشنامه ادب فارسی در شبه قاره، ج 4، بخش یکم: 294.  

سهراب، مصطفی (1395)، "ایران و پاکستان یک روح در دو کالبد" ، گزارش فرهنگی/ سایت تسنیم نیوز:

Tasnimnews.com/fa/news/1395/1/7

نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی­های دیرین ایران و پاکستان" ، بررسی­های تاریخی، شماره 13.

  1. نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی ­های دیرین ایران و پاکستان"، بررسی­ های تاریخی، شماره 13، ص. 20-21.