سلطه ی حزب کمونیست بر ادبیات چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''سلطهی بی چون و چرای حزب کمونیست بر ادبیات'' == در دههی پنجاه و شصت میلادى، سیطرهی کامل حزب کمونیست چین بر صحنهها و محافل ادبى به چشم مىخورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ دولت کمونیستی حاکم بودند، یا سکوت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== ''سلطهی بی چون و چرای حزب کمونیست بر ادبیات'' === | |||
در دههی پنجاه و شصت میلادى، سیطرهی کامل حزب کمونیست [[چین]] بر صحنهها و محافل ادبى به چشم مىخورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ دولت کمونیستی حاکم بودند، یا سکوت اختیار کرده، یا تبعید شده و یا مهاجرت کردند. این دورهی بیست ساله را مىتوان دورهی«سکوت شاعران»نامید. از سال1949 تا 1968میلادی را مىتوان دورهی سکوت ادبى-هنرى چین معاصر به حساب آورد. چون از 1949، سال تأسیس جمهورى خلق چین، بسیارى از شاعران خاموش شدند و چیزى ننوشتند. در سال1968 بود که نسل تازهاى برآمد و بنیاد شعر نو را بر هم ریخت. آنان شعرهاى آوانگارد سرودند و به طور زیرزمینى منشتر کردند.<ref><sub>سابقی علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1120</sub></ref> | |||
== | ==== کتابشناسی ==== | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۳
سلطهی بی چون و چرای حزب کمونیست بر ادبیات
در دههی پنجاه و شصت میلادى، سیطرهی کامل حزب کمونیست چین بر صحنهها و محافل ادبى به چشم مىخورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ دولت کمونیستی حاکم بودند، یا سکوت اختیار کرده، یا تبعید شده و یا مهاجرت کردند. این دورهی بیست ساله را مىتوان دورهی«سکوت شاعران»نامید. از سال1949 تا 1968میلادی را مىتوان دورهی سکوت ادبى-هنرى چین معاصر به حساب آورد. چون از 1949، سال تأسیس جمهورى خلق چین، بسیارى از شاعران خاموش شدند و چیزى ننوشتند. در سال1968 بود که نسل تازهاى برآمد و بنیاد شعر نو را بر هم ریخت. آنان شعرهاى آوانگارد سرودند و به طور زیرزمینى منشتر کردند.[۱]
کتابشناسی
- ↑ سابقی علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1120