نفوذ موسیقی غرب در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''نفوذ موسیقی غرب در چین'' == شکست چین از نیروهای انگلیسی در نخستین جنگ تریاک در سال1840میلادی، و نفوذ سیاسی و فرهنگی کشورهای غربی و فعال شدن مبلغان و مسیونرهای مسیحی در این کشور، زمینه برای معرفی موسیقی غرب به چین نیز فراهم شد. رشد گروههای موسی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== ''نفوذ موسیقی غرب در [[چین]]'' === | |||
شکست [[چین]] از نیروهای انگلیسی در نخستین جنگ تریاک در سال1840میلادی، و نفوذ سیاسی و فرهنگی کشورهای غربی و فعال شدن مبلغان و مسیونرهای مسیحی در این کشور، زمینه برای معرفی موسیقی غرب به [[چین]] نیز فراهم شد. رشد گروه های موسیقی تلفیقی غربی-چینی و تنوع سبک ها و آلات موسیقی از یک طرف و تشکیل گروه های موسیقی تحت عنوان گروه سرود در مدارسی که توسط مسیونرهای مسیحی و یا به تقلید از آنها توسط چینی های طالب سیستم آموزش غربی تأسیس می شد، از سوی دیگر، تحول گسترده ای در موسیقی سنتی [[چین]] ایجاد کرد. شکل گیری انجمن های موسیقی مدرن و آغاز به تدریس این سبک از موسیقی در آموزشگاه ها و مراکز آموزش عالی زمینه را برای تلفیق موسیقی شرق و غرب و تأثیر گذاری آن بر فرهنگ و هنر موسیقی چینی را فراهم ساخت. موسیقی دانان چینی آشنا به موسیقی غرب همچون جائویوانرِن [[نفوذ موسیقی غرب در چین#%20ftn1|(Zhao Yuanren]])، خوانگزی [[نفوذ موسیقی غرب در چین#%20ftn2|(Huang Zi]])، شیائو یومِی [[نفوذ موسیقی غرب در چین#%20ftn3|(Xiao Youmei)،]]، وانگ گوانگچی [[نفوذ موسیقی غرب در چین#%20ftn4|( Wang Guangqi]]) و لیو تیانخوا [[نفوذ موسیقی غرب در چین#%20ftn5|(Liu Tianhua]]) نیز در این زمینه نقش مؤثری داشتند. | |||
در واقع، زیربنای موسیقی معاصر [[چین]] را از همان اواخر قرن 19 و اوایل قرن بیستم، همان سرودهای مدارس چینی تشکیل می دهد که تحت تأثیر موسیقی غربی، به ویژه موسیقی کلاسیک کلیسایی غرب که توسط مسیونرهای مسیحی معرفی، تبلیغ و آموزش داده می شد تشکیل می دهد. در این آموزشگاه ها انواع سبک های موسیقی و آلات و ابزارهای موسیقی غربی معرفی و آموزش داده می شد و فارغ التحصیلی موسیقیدانان چینی از این مؤسسات موجب فراگیری موسیقی مدرن در سطوح مختلف جامعه ی [[چین]] شد. سقوط نظام امپراتوری در سال 1911 و آغاز جنبش ادبی چهارم ماه مه در سال 1919میلادی که در واقع نقطه ی عطفی در ادبیات معاصر این کشور و پشت کردن به برخی از سنت های ادبی گذشته و اصلاحات به عمل آمده در سبک ادبی، بر موسیقی سنتی [[چین]] را نیز تحت تأثیر قرار داده و راه را برای مدرن شدن این هنر بیش از پیش باز نمود. همین تلاش های مستمر زمینه را برای مدرن شدن هنر موسیقی و ورود انواع موسیقی های غربی به [[چین]] فراهم کرد. روند اصلاحات آغاز شده در هنر موسیقی سنتی [[چین]] در اوایل قرن بیستم در دهه های بعد و حتی پس از روی کارآمدن نظام کمونیستی در سال 1949 همچنان ادامه یافت. اجرای سیاست اصلاحات اقتصادی در سه دهه پیش و توسعه ی روابط [[چین]] با جهان غرب و مبادله ی گروه های موسیقی میان این کشور با سایر کشورها نیز بر این روند سرعت بخشید و امروزه انواع موسیقی های غربی از کلاسیک و جاز گرفته تا رپ و پاپ در این کشور رایج شده است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref> | |||
= کتابشناسی = | |||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۲
نفوذ موسیقی غرب در چین
شکست چین از نیروهای انگلیسی در نخستین جنگ تریاک در سال1840میلادی، و نفوذ سیاسی و فرهنگی کشورهای غربی و فعال شدن مبلغان و مسیونرهای مسیحی در این کشور، زمینه برای معرفی موسیقی غرب به چین نیز فراهم شد. رشد گروه های موسیقی تلفیقی غربی-چینی و تنوع سبک ها و آلات موسیقی از یک طرف و تشکیل گروه های موسیقی تحت عنوان گروه سرود در مدارسی که توسط مسیونرهای مسیحی و یا به تقلید از آنها توسط چینی های طالب سیستم آموزش غربی تأسیس می شد، از سوی دیگر، تحول گسترده ای در موسیقی سنتی چین ایجاد کرد. شکل گیری انجمن های موسیقی مدرن و آغاز به تدریس این سبک از موسیقی در آموزشگاه ها و مراکز آموزش عالی زمینه را برای تلفیق موسیقی شرق و غرب و تأثیر گذاری آن بر فرهنگ و هنر موسیقی چینی را فراهم ساخت. موسیقی دانان چینی آشنا به موسیقی غرب همچون جائویوانرِن (Zhao Yuanren)، خوانگزی (Huang Zi)، شیائو یومِی (Xiao Youmei)،، وانگ گوانگچی ( Wang Guangqi) و لیو تیانخوا (Liu Tianhua) نیز در این زمینه نقش مؤثری داشتند.
در واقع، زیربنای موسیقی معاصر چین را از همان اواخر قرن 19 و اوایل قرن بیستم، همان سرودهای مدارس چینی تشکیل می دهد که تحت تأثیر موسیقی غربی، به ویژه موسیقی کلاسیک کلیسایی غرب که توسط مسیونرهای مسیحی معرفی، تبلیغ و آموزش داده می شد تشکیل می دهد. در این آموزشگاه ها انواع سبک های موسیقی و آلات و ابزارهای موسیقی غربی معرفی و آموزش داده می شد و فارغ التحصیلی موسیقیدانان چینی از این مؤسسات موجب فراگیری موسیقی مدرن در سطوح مختلف جامعه ی چین شد. سقوط نظام امپراتوری در سال 1911 و آغاز جنبش ادبی چهارم ماه مه در سال 1919میلادی که در واقع نقطه ی عطفی در ادبیات معاصر این کشور و پشت کردن به برخی از سنت های ادبی گذشته و اصلاحات به عمل آمده در سبک ادبی، بر موسیقی سنتی چین را نیز تحت تأثیر قرار داده و راه را برای مدرن شدن این هنر بیش از پیش باز نمود. همین تلاش های مستمر زمینه را برای مدرن شدن هنر موسیقی و ورود انواع موسیقی های غربی به چین فراهم کرد. روند اصلاحات آغاز شده در هنر موسیقی سنتی چین در اوایل قرن بیستم در دهه های بعد و حتی پس از روی کارآمدن نظام کمونیستی در سال 1949 همچنان ادامه یافت. اجرای سیاست اصلاحات اقتصادی در سه دهه پیش و توسعه ی روابط چین با جهان غرب و مبادله ی گروه های موسیقی میان این کشور با سایر کشورها نیز بر این روند سرعت بخشید و امروزه انواع موسیقی های غربی از کلاسیک و جاز گرفته تا رپ و پاپ در این کشور رایج شده است.[۱]
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .