مراتع در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [ | <sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | ||
== نویسنده مقاله == | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | علی محمد سابقی | ||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | [[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۵۹
کشور چین دارای 266 میلیون و 60 هزار هکتار مرتع متنوع است که مناسب دامپروری در فصلهای مختلف در طول سال است. این مرتعها یک چهارم مساحت چین را پوشش داده و از این لحاظ، چین در جایگاه نخست جهان قرار دارد. مراتع طبیعی چین عمدتا در شمال و غرب و مراتع مصنوعی در جنوب شرق چین واقع شدهاست.
چمن زارهای مهم چین
چمنزارهای مهم چین عبارتند از: منطقهی دامپروری مغولستان داخلی که بزرگترین منطقهی دامپروری چین است، و اسبهای «سنهِه» و گاوهای «سنهِه» و دیگر انواع احشام در آن به چرا میپردازند.
منطقهی دامپروری «سینکیانگ» که گوسفندان خاص با پشم نازک «سینکیانگ»، گوسفندان بزرگ دنبهدار «آلتا»، گلههای اسب «ایلی» و انواع و اقسام دامها و احشام در آن چرا میکنند.
منطقهی دامپروری «چینگهای» برای چرای گاوهای تبتی و اسبهای «ههچیو» و منطقهی دامپروری تبت که مورد استفادهی گاوهای تبتی قرار میگیرد.
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی در چین؛ مزارع و زمین های قابل کشت در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی