سیستم آبیاری دوجیانگ یان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [ | <sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | ||
== نویسنده مقاله == | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | علی محمد سابقی | ||
[[رده:میراث و مفاخر فرهنگی]] | [[رده:میراث و مفاخر فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۳

سیستم آبیاری دوجیانگ یان(Mount Qingcheng and the Dujiangyan Irrigation System. Sichuan Province) که نقطهی عطفی در تاریخ مدیریت آب در چین باستان بهشمار میرود، در قرن سوم پیش از میلاد به وجود آمد. این سیستم با ویژگیها و فن آوری خاص خود هنوز هم آب رودخانهی مین جیانگ(Minjiang)در استان سیچوان را کنترل و آن را به زمینهای کشاورزی هدایت میکند. از این سیستم چند منظوره برای آبیاری زمینهای کشاورزی، جلوگیری از جریان سیلاب، و انتقال آب به شهرستانها، بدون ایجاد سد استفاده میشود.
کوهستان چینگ چِنگ در این منطقه نیز که یکی از محلهای پیدایش آیین تائویی بهشمار میرود، در طول تاریخ مورد توجه مردم منطقه و شاعران و پیروان طریقت تائویی بوده است. در دیوارههای معابد موجود در این کوهستان نوشته، نقاشی، شعر و مجسمههای زیادی در ستایش لی بینگ(Li Bing)بنیانگذار این سیستم آبیاری نوشته شده که در نوع خود قابل توجه است. در این کوهستان36قله در اندازههای مختلف و 8غار بزرگ و 72 غار کوچک و 108 مکان تاریخی و فرهنگی و طبیعی دیدنی یافت میشود.
این سیستم آبیاری باستانی در سال2000میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ کوهستان چینگ چِنگ
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی